Arkadaşlar selamlar, uzun süredir aklımda olan kimseyle de paylaşmak istemediğim bir konuyu yazmak istiyorum. 2 sene önce kız kardeşim benim doğumum için bizde kaldı ve rahatsızlandı hastaneye götürdük ağrım var dediği için, birşeyi yok dendi testlerden sonra, psikolojik olabileceğini söyledi gece uyuyamıyordu ben de uyuyamıyordum yemek yemiyordu meyve falan soyup yediriyordum elimle, eşim babamı aradı gelsin diye, kardeşim ben iyiyim gelmeyin dedi. Ben yalvar yakar baba gel dedim, küçük kızkardeşim de sınava hazırlanıyor ama durumu kötü ben hem 4 aylık bebekle hem de hasta kardeşle tek başımayım, iyice psikolojim bozuldu sütüm kesilmek üzere, eşim dışardan yemek alıyor, neyse babam geldi ve bizi suçladı kardeşimle ilgili ki; daha önce üvey annemle anlaşamadıkları için kızlar her yaz biz de kalırlar, üst baş kendime ne alıyorsam onlara da alırım, eşim de babamın ilgisiz olduğunu bildiği için annem de olmadığından tabiki sen bakacaksın der hatta yaz tatillerinde biryere gidemeyiz onlar geleceğinden, maddi olarak hem misafir hem tatili kaldıramayacağımız için.
Yani daha önce hiçbir sorun yokken kardeşim hastalanınca birşey olsaydı sizi mahkemeye verirdim falan demeye başladı babam, zaten o da sürekli eşimden borç para ister mahcup olurum emekli ama içki içtiği için yetiştiremiyor, eşim gene de gık demez senin bir suçun yok der, ben oturur ağlarım. Rahmetli annemden kalan yerler vardı onları satmasın kız kardeşlerimin hakkı gitmesin diye çok ağladım ben bilirim. Sonuçta eşimi suçladılar ve ben dahi eşim kötü birşey mi söyledi de üzüldü hastalandı acaba diye düşünmeye başladım, boşanmaya kadar düşündüm avukat arkadaşımla konuştum, kız sağolsun evini açtı bana oturdu konuştu ailenin etkisinde kalıyorsun dedi bugüne kadar birşey olmamış evladına da sana da bakıyor şiddet yok aldatma yok dedi, haklıydı, babam daha öncede paranoyak tavırlar sergilediği için aynı şeyi bize de yaptığını anlamaya başladım.
Eşimle barıştık babama da anlatmaya çalıştım hastalık da sağlık da Allah'tan diye anlamadılar bir daha gelmesin evime dedi hatta bayramda barışalım diye aradım niyetliydim küfredip kapattı gelmeyelim diye biz de amcama gittik o da babamla konuşmaz üzülme dedi, huyunu bildiği için. Bakan kişi ben olmasam suçlamakta haklılar ama Allah güç kuvvet verdi bebekle bir de hasta baktım. Allah'ım büyüktür, kayınvalideme de hamileyken bakabildim çok şükür hala dua eder. Onun dışında eşim onların dersane parasını verdi gidemeyecekleri için ve telefonları yoktu aldı. Buna rağmen eşimle konuşmuyorlar benle konusurken selam dahi söylemezler. İnsanlık hali yanlış yapar herkes ama kardeşime özellikle dedim helallik alın diye, hakkı geçmiştir bir nevi iftira attılar biz onu hasta etmişiz diyerek. Eşimle esas sorununun şu olduğunu öğrendim, abi derler eşime, o da kız kardeşimin sevgilisinin onu aldattığını, biz konusurken öğrenince, çocuk hakkında pek iyi konuşmamış, ben yanlarındayken de zaten sevmediğini söylüyordu, kardeşim bana o kimki yorum yapıyor dedi. Yahu anlamadığım birisi bana deseki dikkat et, iyiliğimi düşünerek uyarıyor derim ama zorla ayrıl falan gibi bir laf yok ortada, zaten babamın haberi yok; yani kötü niyetli olsa gider babama falan söyler.
Bu olaylar oldu biz boşanmanın eşiğinden döndük sonra kardeşimin sevgilisinin başka kızla fotoğrafını gördüm instagramda çıkarmamıştım çocuğu, küçüğe söyledim ablacım böyle birşey var dedim o da ayrıldılar abla dedi. Yani eşim sert konuşur bazen gerçekten beni bile kırdığı çoktur ama kardeşlerime asla öyle ağır bir laf etmez, annesine daha sert konuşur öyle söyleyeyim. Çok uzattım ama eşim hakkımı helal etmiyorum diyor, ben helallik alın desem de beni dinlemediler siz olsanız ne yaparsınız, şimdiden Allah razı olsun yorum yazan arkadaşlardan.