Anlıyorum da işte ben de zaman planlaması yapsanız da herşeyin zorluğunu çalıştırmadan ayrı ayrı tadını çıkararak yaşasanız diyorum. Elbette ki seçim sizin hayat sizin
. (Hakkınızda hayırlısını diliyorum sizin için)
Çevre hep köstek olur, boşverin siz onları...
Merhaba ben mühendislik okurken evlenmiştim sonra okulu bıraktım. Bıraktıktan 3-4 sene geçmişti sanırım af çıktı döndüm okula. Yaşadığımız şehirle okulumun şehri arasında 6 saatlik yol vardı . İlk yıl yarım dönem özel yurtta kaldım ikinci dönem git- gel yaptım . 2. Yılımda 2. Dönem tezim olduğu için yine 2. Dönem özel yurtta kaldım haftasonları evime gittim geldim. Çok yorucu, yıpratıcı ve masralıydı ama gene de bitirdim çok şükür hatta eksik stajım vardı onu da bitirdim. Okulu bitirince halkeğitimin lisans KPSS kursu vardı ona gittim KPSS ye girip hemen atandım da çok şükür . Benimde çocuğum yoktu arada tedaviler bile oldum çocuk için okul sürecinde. Çocuk işini maalesef hala başaramadık ama ben okulu bırakma yanlışımdan dönüp iş güç sahibi olabildim . Çok uzun oldu kusura bakmayın ama olabilir cesaretli olun
Tabiki çok zor ama imkansız diye bi şey yok canım Allah her şeyin kolayını verir istiyorsan neden olmasın
Geçmiş olsun . Azminizi tebrik ediyorum çok güçlüsünüz gerçekten. Umarım gecer rahatsızlığınız
. 
Teşekkür ederim yorum icin. Haklısınız cok zor bir olacağına kanaat getirdim. Bir de kararsızlığım ve istikrarsızlıgim da eklenince ekstra zor olacak benim icinKendi yaşadıklarımdan yola çıkarak bence zor olur hemde acayip zor. Kendi yaşadıklarımdan derken ben sadece kpss ye hazırlanıyorum bebişde olsa yaparım ya dedim. Çocuk doğdu ağlamaya başladı ve hiç susmadı. O kadar çok ağladı ki çoğu zaman abartmıyorum neredeyse 24 saat ağlıyordu ve ailemle bakmama rağmen psikolojimiz berbat haldeydi hepimizinde. Küçücük bir minnoş hepimizin sınırlarını zorlamıştı anlayacağınız. 24 saat durmadığı için bunu tek insanın idare etmesi mümkün olmayacağından günü 3 e böldük yani 8 saat ben, 8 saat babam, 8 saat annem ve kardeşim baktık. Bu şekilde 6 ay sürdü ama bizde süründük. Çoğu zaman tuvalete giremedik, duş alamadık, yemek yiyemedik düşünün yani evde kalabalık olmamıza rağmen. İlk 6 ay ders çalışmak hayal oldu sonradan biraz biraz bakabildim o da günde max 2 saat filan oluyordu. Bu 2 saat de öyle kesintisiz değil çocuğu örümceğe koyuyordum test çözüyordum tabii ağlıyordu veya gelip kitabı çekiştiriyordu filan yani. 1 soru çözüyordum ağlıyordu
Moralinizi bozmak gibi olmasın da yani tamamen benim yaşadıklarım bunlar ve gerçekten çok zordu halada nasıl atanacağım emin değilim şimdi bu şekilde ders çalışmaktan başka şansımda yok yani
ovv gerçekten zor bir çocukmuş. Şansıma ne gelir bilemem ama epey zorlu bir süreç olduguna kanaat getirdim.
Sırası biraz degisik ama.. okurken hamile kalıp bebekle okulu ayni anda goturebilen 4 sene sonra da bebegin babasi ile evlenen arkadasim var
Zorluğunu çakıştırmadan olacaktı orası. Düzeltme zamanı geçmiş, böylece düzeltmiş olayımAnlıyorum da işte ben de zaman planlaması yapsanız da herşeyin zorluğunu çalıştırmadan ayrı ayrı tadını çıkararak yaşasanız diyorum. Elbette ki seçim sizin hayat sizin
Bir de zorluk derecesi okuyacağınız bölümün zorluğu ile de doğru orantılı olacaktır. Buna da değinmiş olayım.
Ben de merak ettim ne yapacağınızı. Du bakalım ne olacak
Karar sizin elbette. Evet kararsızsanız zaten hiç girişmeyin çünkü çok kararlı olanlar bile çok zorlanıyorlar. Minniş geldiği zaman ayy vazgeçtim şöyle yapayım diyemiyorsun çünkü artık her şeye o karar veriyor.
Ben varımevlendim yukseklisans yaptım. İki çocuğum var acikogretimden bölüm bitirdim, Eylül'de tekrar kayıt yaptiracagim, çalışıyorum bu arada
Yok değişmez, zaten 1/3 üm, bir memurun gelebileceği son derece
Evliyim, 2 çocuğum var.
Arkadasım hamileligini ayrıldıktan sonra ögrendi.
Uzmanlık yaparken evlenip çocuk sahibi olan doktorlar oluyor. Bayağı var öyle. Yoğun çalışma temposu, nöbetler. Zordur eminim ama yapılıyor demek ki.
herseyi sirasiyla yapsaniz olmuyor mu
