merhaba kızlar bende eş iş ve çocuk var 5 yıldır çalışıyordum ama çocuğumun olmasıyla işimden çok fazla soğudum.en son olarak annem beyin kanaması geçirdi ve ameliyat oldu.onuda bırakmak istemedim çünkü tek kızı benim.kızım 13 aylık doğduğundan ben çalışmak istemiyorum diye mırıldanıp durdum şirkette ancak bu kadar dayandı sanırım.annemin hastalığından sonra bana 1 ay ücretsiz izin vermişlerdi.15.günde ilan vermişler benim yerime.
artık bende işi olmayan grubundayım.
iş konusunda tavsiyem daha önce arkadaşların dediği gibi,küçük diyip takılmayın.ben 6 ay sadece yemek parası alarak ve iş yürüyerek giderek çalışmıştım.daha sonra şuan çıkmak üzere olduğum işi ve o işyerinde de eşimi buldum.şuan o işi bırakıyor eşim ve güzel kızımla yoluma devam ediyorum.hepimizin hakkında hayırlısı olsun
umarım en kısa sürede iş bulursunuz. ya mutlaka biliyorsunuzdur da bir çok aradaşım internetteki iş bulma sitelerinden buldu işini. hani insan sorunun içindeyken çözümü bulamaz ya bir ihtimal aklınıza gelmemştir diye söyledim
Kendinizi geliştirin, çevre edinin arkadaşlar. Kendizini, becerileriniziı gösterin, anlatın hep. Bu işler birazda eş dost tavsiyesi ile oluyor...
İş bulma siteleri de güzel fikir, ordan iş bulan da çok..
Yolunuz açık olsun... HAE
zaman hızlı akıp geçiyor...bir de bakmışsınız 30 yaşlara gelmişsiniz bile..etrafınıza baktığınızda herkes işini gücünü kurmuş,ailesi olmuş,çocuklarıyla cıvıldaşıyor..anlıyorsunuz ki bir de yalnız kalmışsınız,sizi anlayan yok..dostlarınızın " seni anlıyorum" demesi bile artık bişiyleri değiştirmiyor,sıradan teselli olmuş kulaklarınızda..derken ailelerde çatışmalarda başlar bir yandan,sürekli tartışır olursunuz çünkü onlarda anlamaz sizi..çoğumuzun ailesi erkenden evlendirilmiştir zaten,nerden bilebilirler ki bu yaşlara gelip de yalnız kalmanın ne demek olduğunu! o zamanlar iş güç sorunları da yoktur ,liseden çıkan memur olurmuş..şimdi öyle mii,istersen yabancı dil,istersen iki üniversite bitir iş yok iş yok...şükür diyoruz yine de içimizde kalan inancımıza söndürmemek için...sabredin diyolar sabrediyoruz,ağlıyoruz ,zırlıyoruz,hiç bişiy tat vermiyor...ne yediğimiz yemek,ne gezip tozduğumuz yerler...he tabii sağlığımız için de şükrediyoruz ama bu kafada ,bu piskolojide,bu ne kadar mümkün ??nasıl insanın içi acırken,hergüne aynı şeylerle uyanırken metobolizmanın sağlıklı kalabilmesi..bu durumda olan herkesin aşağı yukarı mutlaka stres kaynaklı bir rahatsızlığı vardır mutlaka keşfettiği yada keşfedemediği henüz...evet şükredelim biz yine de,herşeye rağmen,gecelerin yerini günüdüze bıraktığını gördüğümüz gibi,acıların yerinide sevinçler alır diyerek..ben artık sabah uyanınca gözlük takıyorum aynı şeyleri görmemek için,biraz buğulu,net değil,mutlu etmiyor buda beni..ama olsun diyorum...ben gibi olan arkadaşlarımla paylaşmak istedim düşüncelerimi,sizin halinizden ben anlarım diye düşündüm..ateş düştüğü yeri yakıyor ne de olsa değil mii...!
o kadar güzel anlatmışsın ki yalnız yine yaşamayan anlayamaz
yaşayıp her cümlenin sonunda "işte bu cümle beni anlatıyor" dedim durdum:gitme:
"her şeyin bir zamanı var" deyip umutlanmak gerek yine desenağlama
Kalsedon bende hem işsiz hem eşsizimmm
çok geçmiş olsun.Allah acil şifalar versin öncelikle..aslında dışardan bakınca çok vızıldanıyor görünmek te istemiyorum,biliyorum ki çok çok zor durumda olanlar da var..ama derler ya hani her kuşun tüyü kendine ağırmış diyebilmiyorumkismile...ben her yolu deneyen biriyim gerçekten,yaptığım görüşmelerin bunun için cebimden çıkan paranın hadi hesabı yok..gelir yok aynı zamanda gider çok..ailem bağımlı olmaksa deli ediyor beni..inşallah en kısa sürede hepimiz bir iş buluruzzboshayallersmile
atanmamış bir öğretmenim, nişanlım terketti hastayım ,yalnızım parasızım borç batağındayım..ailem bana sığıntıymışım gibi davranıyor
...hayat çok zoruma gidiiyor....
Şükürler olsun ki işim var. Hayatta kuvvet aldığım dayanağım işim, her isteyen en kısa zamanda gönlüne göre iş sahibi olsun kızlar. Eşim de vardı ama artık yok. Anladım ki ben eşsiz bir insanım, insan mükemmel olunca eş bulması sorun oluyor.... Sizce bu züğürt avuntusu mu kızlar?
olsun eşin işin olmasa da gelebilirsin o topiğe:)) kızmasınlarr banaaaa..benim işim bilem yok(
olsun eşin işin olmasa da gelebilirsin o topiğe
şartımız yok bu olmayacağı anlamına gelmez....
hiç belli olmaz neden olmasın canım...teşekür ediyorumboshayallersmile..ama şu udurmda ne yazık ki olmayacağı anlamına geliyormafoldumben
neden bu kadar umutsuzsun anlayamadım ne yani yolun yarısınamı geldik sanki.insan hissettiği yaştadır)
bence sen bu karamsarlıkla çoktan kapılarını kapatmışsın farkında olmadan.belkide kendinle o kadar meşgulsünki çevrendekileri görmüyorsun bile.
zaman zaman insan böyle boşluğa düşüyor banada olmuştu yaşım 23tü.çevremde bir sürü insan vardı ama içim çekmiyordu hiç birşey hissedemiyordum sanki.ne biçimdirki bu gönül sana değer veren insan gibi insanları görmezden gelirsin.ama nerde pislik var yapışıp kalırsın.derken 1kaç kez gördüğüm şimdiki eşime aşık oldum.hiç tanımadığım bu adamın evlenme teklifini kabul edicek kadar aşıktım.evlendik herşey çok başkaydı rüya gibi.hiçbir beklentim olmadı ondan yalnız beni sevmesini istedim ölene kadar.ama 1kaç ay sonra anladımki eşim manik depresif hastası ruh hali sürekli değişiyor.derken beni arkadaşımla aldattı.sonra başkaları.yalanlar daha bir sürü şey.bu arada 2 oğlumuz oldu.artık onu sevmiyorum hatta nefret ediyorum çünkü o sevdiğim adam değil.ama küçük oğlum 7 aylık daha çıkmazdayım yani.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?