• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hep aklımın bir köşesinde acabalar.((

tabiki gelmek isterlerse her zaman benim evime gelicekler ben sadece çocukların etkilenmesini vve düzenlerinin bozulmasını istemediğim için onları evlendiğim şehire şu anda götürmücem.. 15 günde bir görmekı hangi anneye yeterki ama boşanmanın yarılmış olmanın herkes için bir bedeli vvar ben ödüyorum ve hayatımız boyunca ödücez aslında.. hatta size şöyle söyelyim insan öyle bir oluyorki ben hiç bir zaman mutlu bir insan olarak bile yaşıcağımı sanmıyorum çünkü bi kolum kanadım kırık:KK43:(

ama bu sizin seciminiz
çocuklarınızı yanınıza alıp bir hayat kurabilirsiniz
bu bedeli sizden çok cocuklar ödüyor bence
kolum kanadım kırık diyeceğinize onları sizin yanınıza almak için caba gösterebilirsiniz
bana göre kolay yolu secmişsiniz
ben kendimi o çocukların yerine koydum ve sizin için hiç iyi şeyler düşünemedim maalesef
 
Amin.

Öyledir elbet. Zaten bu bakış açısına çok kızıyorum. Boşanmış olan bir insan bir daha evlenemez mi? İster hiç evlenmemişle evlenir ister boşanmışla ister çocukluyla.

Burada asıl mesele 2 tarafta varsa çocukların mağdur olmaması ve psikolojilerinin bozulmaması.

Yorumdaki eleştirilerin çoğu çocuklarınızın velayetinin babada olması ve uzağa gidecek olmanızdan sebep.

İnşallah önce çocuklarınız sonra sizin için en hayırlısı olur.


ben artık kızmıyorum insanlara hakta veriyorum gerçekten bizlerin yüzünden ilerde mutsuz çocuklar yaşıcak bu hayatı.. biz başaramadık evvliliği yürütmeyi ama emin olun çocuklar için en iyisi oldu şu anda alıştılar ve düzenli bir hayatları vvar... ama yuvaları olmucak hiç bir zaman:((( ahh bayanlar benim yaralarımı deşmeyin... emin olun çok küçük yaşta çok yoğun duygularla annelik yaşadım ve inş tekrar anne olur ve çocuğumdan hiç ayrılmam çünkü çok zor:((
 
tabiki gelmek isterlerse her zaman benim evime gelicekler ben sadece çocukların etkilenmesini vve düzenlerinin bozulmasını istemediğim için onları evlendiğim şehire şu anda götürmücem.. 15 günde bir görmekı hangi anneye yeterki ama boşanmanın yarılmış olmanın herkes için bir bedeli vvar ben ödüyorum ve hayatımız boyunca ödücez aslında.. hatta size şöyle söyelyim insan öyle bir oluyorki ben hiç bir zaman mutlu bir insan olarak bile yaşıcağımı sanmıyorum çünkü bi kolum kanadım kırık:KK43:(


Sorun şuanda evlenmen değil aslında,
Yani bir gün gerektiği zaman çocukların sürekli sizde kalma ihtimalini düşük bir ihtimal olarak kabul edip,
Eş adayının da senin üzüldügünü öne sürerek bu konu hakkında net olmaması.
Yani üstü kapatılıyor.

Yoksa çocukların yedi yabancı da değil, babasın da.
bu konuda sıkıntı yok.
Ama sen farklı bir şehire gidiyorsun ve yaşanabilecekler karsında tedbirsizsin.

Ne diyelim, hakkınız da hayırlısı olsun.
 
ama bu sizin seciminiz
çocuklarınızı yanınıza alıp bir hayat kurabilirsiniz
bu bedeli sizden çok cocuklar ödüyor bence
kolum kanadım kırık diyeceğinize onları sizin yanınıza almak için caba gösterebilirsiniz
bana göre kolay yolu secmişsiniz
ben kendimi o çocukların yerine koydum ve sizin için hiç iyi şeyler düşünemedim maalesef
ama bu sizin seciminiz
çocuklarınızı yanınıza alıp bir hayat kurabilirsiniz
bu bedeli sizden çok cocuklar ödüyor bence
kolum kanadım kırık diyeceğinize onları sizin yanınıza almak için caba gösterebilirsiniz
bana göre kolay yolu secmişsiniz
ben kendimi o çocukların yerine koydum ve sizin için hiç iyi şeyler düşünemedim maalesef


benim ayrılığım ve hayatım için böyle olması en uygunuydu şu andada en uygunu olduğunu düşünüyorum.. inş çocuklarım onlar için yaptığım fedakarlıkları böyle düşünüp hiçe saymazlar:((
 
Müstakbel eşiniz sizi sevmiş istemiş ve sorun etmemiş, bekar biri bile olsaydınız milletin ağzı torba değilki büzesin yine konuşulucak bişey bulurlardi. Densiz laflara kulak asıp mutluluğunuzu zedelemeyin.
 
öncelikle herkese sevgiler.

ben konuyu hiç uzatmadan direk anlatıcam...

ikinci evliliğime hazırlanıyorum. evleneceğim insanın ilk evliliği. benim iki oğlum var.. önümüzdeki günlerde söz yüzüğü için aileler bir araya gelecek.. söz gününü konuşmak ve ön ısınma olması amacıyla annem gündüz karşı tarafın ailesine oturmaya gitti.. karşı taraf kaç kişi gelelim gibi bir soru sormuş bunun üzerine annem biz kalabalık olmucaz fakat siz istediğiniz kim varsa davet edebilirisiniz demiş.. bunun üzerine karşı taraf yok bizde kalabalık olmucaz daha kimseye pek söyleyemedik çocukların olduğunu falan dedikodu olur diye demiş... annemde çok bozulmuş bana böyle anlatınca ilk mahcubiyetliğimi yaşamış oldum.. zaten ikinci kez alınan bir kararın ağır sorumluluğu üzerimde birde ayrı bir şehire gidicem böyle sorunlar başta normalmi acaba yoksa tekrar mutsuz olucağımın sinyallerimi... (((
Sorunlar illa ki çıkar

çünkü adam hiç evlenmemiş sen 2 çocuklusun birde çevre tarafından dedikodu malzemesi yapılır
 
hayır 1 saatlik mesafede
Çok iyi öyleyse.. umarım mutlu bi evlilliğiniz olur.. Çocuklarla da bu evlilik fikrini paylaşmak isterseniz bir psikolog ile görüşebilirsiniz.. Belki o şekilde daha az yaralayıcı olabilir. Çocuklarınızdan vazgeçtiginizi düşünmüyorum ben yazdıklarınızdan. Onları yalnız bırakmayacagınıza, evlendikten sonra baska çocugunuz olursa onlara annem bizi unuttu artık öbür çocugu seviyor dedirtmeyeceginize inanıyorum.. Umarım hepiniz de mutlu olursunuz. En çok da çocuklarınız..
 
ben artık kızmıyorum insanlara hakta veriyorum gerçekten bizlerin yüzünden ilerde mutsuz çocuklar yaşıcak bu hayatı.. biz başaramadık evvliliği yürütmeyi ama emin olun çocuklar için en iyisi oldu şu anda alıştılar ve düzenli bir hayatları vvar... ama yuvaları olmucak hiç bir zaman:KK43:(( ahh bayanlar benim yaralarımı deşmeyin... emin olun çok küçük yaşta çok yoğun duygularla annelik yaşadım ve inş tekrar anne olur ve çocuğumdan hiç ayrılmam çünkü çok zor:KK43:(

Cocuklariniza üzüldüm. Siz yeni bir bebekle hayal kurarken onlarin yeniden bi öz anne hayalleri maalesef mümkün degil.
 
Müstakbel eşiniz sizi sevmiş istemiş ve sorun etmemiş, bekar biri bile olsaydınız milletin ağzı torba değilki büzesin yine konuşulucak bişey bulurlardi. Densiz laflara kulak asıp mutluluğunuzu zedelemeyin.


Evet haklısınz aslında.. Beni sewiyor bende hayatımda ilk kez bir insanı sewiyrm.ama yinede korkuyorum ilerde üzülürsem yada bunlar sorun olarak karşıma çıkarsa((
 
Cocuklariniza üzüldüm. Siz yeni bir bebekle hayal kurarken onlarin yeniden bi öz anne hayalleri maalesef mümkün degil.

Ama onların öz anneleri varki ve her zaman onlara destek olabilcek kadar yakınlarında..

Çok iyi öyleyse.. umarım mutlu bi evlilliğiniz olur.. Çocuklarla da bu evlilik fikrini paylaşmak isterseniz bir psikolog ile görüşebilirsiniz.. Belki o şekilde daha az yaralayıcı olabilir. Çocuklarınızdan vazgeçtiginizi düşünmüyorum ben yazdıklarınızdan. Onları yalnız bırakmayacagınıza, evlendikten sonra baska çocugunuz olursa onlara annem bizi unuttu artık öbür çocugu seviyor dedirtmeyeceginize inanıyorum.. Umarım hepiniz de mutlu olursunuz. En çok da çocuklarınız..

Eğer insansa hangi anne çocuklarını sewmezki.. Çocuklarım benim için herşeyden önce.. Şu an hayatımdaki insanada söylüyrm canmı cananmı dersen tabiki benim ilk önce canlarım diyorum.. Kendisi her zaman bana destek olucağına inanıyor..
 
Şu olayı bir türlü anlayamıyorum

Neden ayrılan ailelerde, çocuklar annede kalmak zorundaymış gibi davranıyorsunuz?
Annesiyle kalmayınca, anne vicdansız. İlla annede kalmalı illa şu bu. Maşallah çocuk psikiyatristleri-psikologları konuya teşrif etmiş, fikir beyan ediyorlar sanki. Burda sorulan soru bu mu?

konu sahibi bu konuya değinmemiş. Konu açılınca söylendi. Konunun ana teması çocuk kimde nerde de değil. Konunun ana teması, kayınvalide ve çevreden çekincesi olan, evlenme yolundaki bir kadın.

Konu sahibinin anneliğini yargılar gibi konuşuyorsunuz.

Anne kıymetli de baba kıymetsiz mi? Çocukların- anne babanın anlaşmasına,isteğine bağlı bir durum. Kim kimde kalmış kime ne? Konu bu mu?



Konunun özüne dönersek;
Bizim ataerkil toplumumuzdaki cahil görgüsüzler her an her yerden çıkabilir,
Dedikodu malzemesi bulunca ağzı sulanan çok insan var,
Ama onlara yapacağınız en büyük karşılık, onlara karşı mutlu olmak,dilediğinizi yaşamak

İnsanların mutsuzluğundan beslenen çok..
 
Evet haklısınz aslında.. Beni sewiyor bende hayatımda ilk kez bir insanı sewiyrm.ama yinede korkuyorum ilerde üzülürsem yada bunlar sorun olarak karşıma çıkarsa((

Keşke hiç çocuklarım olmuş olmasaydı da bende bu lafları duymasaydım diyecek gibisin.

Yeni yuvanda yeni bebeğinle kurdugun dünyanda bir iki lafı da duymayıver, Olan olmuş yapacak bişey yok.
 
Anlamadığım siz evlendiğinizde başka bir şehre taşınacaksınız çocuklarınızdan uzak olacaksınız ve 15 günde bir gidip göreceğim diyorsunuz. Hiç ama hiç sanmıyorum 15 günde bir gidip göreceğinize. Sonuçta aynı şehirde olmayacaksınız her zaman gitmeyebilirsiniz. Çocuklarınıza pek düşkün olmadığınızı düşünüyorum. Yorumlarınıza bakılırsa ileriye doğru yanınıza alma gibi durumunuzda yok. 15 günde bir görsem yeter düşüncesindesiniz. Sizi kırmak için bunları demiyorum ama düşüncelerim bu yönden.
 
35 yaşındayım. eşim benden tam 6 yaş küçük. :) benim ikinci evliliğim, eşim daha önce hiç evlenmemiş. ben lise mezunuyum, eşim odtü mühendislik mezunu. ben doğuluyum, eşim Trakyalı. ben çoooook sosyal, konuşkan, dışa dönük bir insanım, eşim sessizliğiyle insanı çatlatır :) 4 yıldır birlikteyiz. evleneli 1,5 yıl oldu.

sevgili olduğumuz dönemde eşim, memleketine gidip, benden ailesine bahsettiğinde ben ilk etapta "acaba ikinci evliliğim olacağını söylemese mi?" diye çok düşündüm. aman ertesi gün hemen bu konuyu, yaş farkını ailesine söylemesi gerektiğine karar verdim. ailesinin ilk tepkisi öyle fena oldu ki üzüntümü, gurur kırıklığımı anlatamam. tabi ki takıldıkları tek konu sadece "daha önce evlenmiş olmam" oldu. beni gelin olarak istemediklerini söylemişler.

ancak, belki Trakya asilliğindendir, (hani diyoruz ya Avrupalılar diye :)) ailesi çok kısa bir süre, yanlış hatırlamıyorsam 2-3 gün sonra u dönüşü yapıp benimle iletişime geçti.

ve şu an evliyiz, mutluyuz. o ilk olumsuz tepkiden ve bi kaç gün sonra annesinin tüm şefkatiyle beni telefonla aramasından itibaren ailesiyle öyle bi kucaklaştık ki, birbirimizi öyle sevdik ki ne sıkıntım olursa olsun kendi ailemden önce eşimin ailesine giderim. allah onları başımdan eksik etmesin.

şimdi gelelim sadede; eşimin annesi-babası-abisi-ablası 2. evliliğim olduğunu biliyor, ama sanırım onlar dışında hiç bir akrabası bu gerçeği bilmiyor. ben böyle tahmin ediyorum. ne ben sordum "kimler biliyor" diye, ne de eşimin ailesi "kızım kimse bilmiyor, bilmesin" demedi. aramızda sessiz bi anlaşma yapmış olduk böylece.

hepimizin bildiği "kimse boşanmak için evlenmez, ama artık özellikle gençler nikahsız bir arada yaşıyor vb." muhabbetine girme gereği duymuyorum bile. ancaaaakkk, bu şapşik toplumumuzda halen bu konuyu büyük bi sorun olarak gören insanların sayısı oldukça fazla. maalesef çiftlerin aileleri de şu mahalle baskısı durumundan sıyrılamıyorlar. sana naçizane tavsiyem, kayın validenin o sözünü affet. maalesef böyle hoş olmayan sözler ağızdan çıkabiliyor.
ama hep mi böyle laf çarpıyor, tavırları hem mi bu şekilde bu konuya dikkat et sadece.

bizler, eşinin ailesi, ne kadar ılımlı, olumlu düşünsek de bu konuya genel bi bakış açısı var. umarım bu bakış açısını yetiştireceğimiz çocuklarımız yıkacak.

gönlünü ferah tut, genel tavıra bak.
 
Şu olayı bir türlü anlayamıyorum

Neden ayrılan ailelerde, çocuklar annede kalmak zorundaymış gibi davranıyorsunuz?
Annesiyle kalmayınca, anne vicdansız. İlla annede kalmalı illa şu bu. Maşallah çocuk psikiyatristleri-psikologları konuya teşrif etmiş, fikir beyan ediyorlar sanki. Burda sorulan soru bu mu?

konu sahibi bu konuya değinmemiş. Konu açılınca söylendi. Konunun ana teması çocuk kimde nerde de değil. Konunun ana teması, kayınvalide ve çevreden çekincesi olan, evlenme yolundaki bir kadın.

Konu sahibinin anneliğini yargılar gibi konuşuyorsunuz.

Anne kıymetli de baba kıymetsiz mi? Çocukların- anne babanın anlaşmasına,isteğine bağlı bir durum. Kim kimde kalmış kime ne? Konu bu mu?



Konunun özüne dönersek;
Bizim ataerkil toplumumuzdaki cahil görgüsüzler her an her yerden çıkabilir,
Dedikodu malzemesi bulunca ağzı sulanan çok insan var,
Ama onlara yapacağınız en büyük karşılık, onlara karşı mutlu olmak,dilediğinizi yaşamak

İnsanların mutsuzluğundan beslenen çok..


Ben artık o kadar alıştımki böyle yargılanmya yıllardır kendimi anlatmya.. Tabi şimdi uzaktan bakınca belki kötü durıyor durumum ama hem ailem hem ben çocuklar için herşeyi yapan üzülen insanlarız.. Ailem hem benim hem onların mutlu olmasını düşnmkten hasta oldular aslında.. Bu süreçleri yaşamak çok zor.. Hep dua ediyorum Allahım bana çocuklarımın daha büyük acılarını göstermesin bana sahip çıkmayıp anneliğimi kadınlığımı yaşatmayan insanlarada hesabını sorsun.. Çocuklarım çok mutlu bir hayat yaşasın ben hep yanlarındayım
 
laf soksa ne olacak siz ve eşiniz olacak insan kulak tıkadıktan sonra...
bu arada bir an önce söz kesilmeden çocuklarınıza evleneceğinizi açıklamalı (pedagog desteği alabilirsiniz) ve olası bir durumda müstakbel eşinizle (atıyorum babaları evlenir eşi çocukları istemez vs) çocukları yanınıza alma konusunu konuşmalısınız.
 
Back
X