Her gün bir kaosun içindeyim..

aralikpapatyasi · Salı 14:57

Merhaba

Yaşadığım sıkıntı,sıkıntılar silsilesinden bahsetmek istiyorum.
10 aylık bebeğim var. Ve inanılmaz agresif bakın gerçekten çok agresif. Yani doğduğu günden beri asla sakin bir bebek olmadı. Asla emmek istemedi ne mücadeleler verdim ne danışmanlıklar aldım ne uygulamalar yaptım ama yok. Sanki o zamandan itibaren aramızda kopukluk oldu. Emseydi sakinleştirirdim daha uslu olurdu belki diye kendimi yedim. Belkide hiç alakası yok ama anne psikolojisi işte.
Sürekli bağırıyor doktorlarda gezdik bir süre. İnanamadım çünkü önümde yeğenim ve bir kaç arkadasımın cocukları gibi prenses bir bebek profili vardı ben kendi evladıma inanamadım. Kendi cocuğumdan korktum. Yalnız kalmak istemedim. Ağlamasından ürktüm dışarı çıkamadım onunla. Ki hala öyle etini kopartırcasına ağlıyor.
Geçen gün parkta bir anneyle tanıştım büyük kızı aynı benim evladım gibi 2.cocuğun ise varlığı yokluğu birmiş. Ben beslemesem yemez cocuğun sesi çıkmıyor diyor. Yani inanamıyorum. Ben wc ye gidemiyorum arkadaşlar. Ana kucağını yanıma alıp gidiyorum. Bir gram es yok. Sürekli bir mücadele..
Ne yapacağımı bilmiyorum hayatım bitmiş bir daha asla o sessizliği yaşayamayacakmışım gibi.
Komşu geçen gün neden bu kadar çok ağlıyor diye soruyor bana. Kitap okuyorum masaj yapıyorum sakinleştirici müzikler açıyorum taş çatlasın 2 dk sessizlik sonrası yine tufan..
büyüyünce geçer dedi büyüklerimiz ama yok ben doğduğu günden beri o sakinliği iple çekiyorum.
Asla kendi başına vakit geçirmek istemiyor. Sürekli temas halindeyiz . Ve ben çalışıyorum üstelik vermem gereken bir yeterlilik sınavım var tüm bu kaosun içinde. Sıkışmış durumdayım. Annelerden destek alıyorum almasına ancak onlarıda cok yorduğumun farkındayım ve sanki ayıp olmasın diye mecburiyetten bakıyorlarmış gibi geliyor. Çünkü ben kendi evladım olmasa tahammül edeceğimi zannetmiyorum.
Uyusa bir nefes alsam diye gözünün içine bakıyorum max 45 dk eğitim aldık ondada başarısız olduk. Kısacası hayatımın 32.yılında yaşadığım en karmaşık en kafes içerisinde olduğum dönemindeyim. Ne yapacağım nasıl düzeleceğimiz konusunda zerre fikrim yok. Var mı benim gibi olan atlatan yada hala hiç bir şey değişmedi diyen..

Dreamies · Salı 14:59

Kolik falan mi acaba?

MissCherryBlossom · Salı 15:02

Kolik mi acep?

aralikpapatyasi · Salı 15:02

Dreamies .!.:
Kolik falan mi acaba?

İlk 3 ay diyorlar. 10.ayımızdayız biz ve doktorlar kolik olduğuna dair bir tespitte bulunmadılar o zamanlar. Yapısı böyleymiş. Katılarak ağlamıyor buradan nasıl tarif edebilirim bilmiyorum ama ıı-ıı gittikçe çoğalan bir haykırış

umutluev · Salı 15:02

kolik 6.aydan sonra hafiflerdi sanıyorum. çok zor bir durum. aslında 10 ay nispeten bebeğin durulacağı bir süre ama demek ki huyu öyle. karakteri hırçın bir bebek galiba.

Dreamies · Salı 15:03

aralikpapatyasi .!.:
İlk 3 ay diyorlar. 10.ayımızdayız biz ve doktorlar kolik olduğuna dair bir tespitte bulunmadılar o zamanlar. Yapısı böyleymiş. Katılarak ağlamıyor buradan nasıl tarif edebilirim bilmiyorum ama ıı-ıı gittikçe çoğalan bir haykırış

9. Aya kadar devam eder diye biliyorum. Bir derdi var ki böyle yapıyor öyle düşünün sabretmek zor tahmin edebiliyorum

aralikpapatyasi · Salı 15:04

umutluev .!.:
kolik 6.aydan sonra hafiflerdi sanıyorum. çok zor bir durum. aslında 10 ay nispeten bebeğin durulacağı bir süre ama demek ki huyu öyle. karakteri hırçın bir bebek galiba.

O kadar yoruldumki. Tatile gitmek gibi bir hata yaptık sıfır dinlenme ile dönüş yoluna çıktık kaç kez kaza atlattık bilmiyorum sürekli ağlayan bir bebek yorgun anne ve baba..

aralikpapatyasi · Salı 15:05

Dreamies .!.:
9. Aya kadar devam eder diye biliyorum. Bir derdi var ki böyle yapıyor öyle düşünün sabretmek zor tahmin edebiliyorum

Artık gücüm kalmadı.
Annemi arayıp nolur alın biraz diyorum böyle dediğim içinde ne biçim annesin bi cocuğu idare edemiyorsun diye kendimi üzüyorum

Vaalbara · Salı 15:11

aralikpapatyasi .!.:
Merhaba

Yaşadığım sıkıntı,sıkıntılar silsilesinden bahsetmek istiyorum.
10 aylık bebeğim var. Ve inanılmaz agresif bakın gerçekten çok agresif. Yani doğduğu günden beri asla sakin bir bebek olmadı. Asla emmek istemedi ne mücadeleler verdim ne danışmanlıklar aldım ne uygulamalar yaptım ama yok. Sanki o zamandan itibaren aramızda kopukluk oldu. Emseydi sakinleştirirdim daha uslu olurdu belki diye kendimi yedim. Belkide hiç alakası yok ama anne psikolojisi işte.
Sürekli bağırıyor doktorlarda gezdik bir süre. İnanamadım çünkü önümde yeğenim ve bir kaç arkadasımın cocukları gibi prenses bir bebek profili vardı ben kendi evladıma inanamadım. Kendi cocuğumdan korktum. Yalnız kalmak istemedim. Ağlamasından ürktüm dışarı çıkamadım onunla. Ki hala öyle etini kopartırcasına ağlıyor.
Geçen gün parkta bir anneyle tanıştım büyük kızı aynı benim evladım gibi 2.cocuğun ise varlığı yokluğu birmiş. Ben beslemesem yemez cocuğun sesi çıkmıyor diyor. Yani inanamıyorum. Ben wc ye gidemiyorum arkadaşlar. Ana kucağını yanıma alıp gidiyorum. Bir gram es yok. Sürekli bir mücadele..
Ne yapacağımı bilmiyorum hayatım bitmiş bir daha asla o sessizliği yaşayamayacakmışım gibi.
Komşu geçen gün neden bu kadar çok ağlıyor diye soruyor bana. Kitap okuyorum masaj yapıyorum sakinleştirici müzikler açıyorum taş çatlasın 2 dk sessizlik sonrası yine tufan..
büyüyünce geçer dedi büyüklerimiz ama yok ben doğduğu günden beri o sakinliği iple çekiyorum.
Asla kendi başına vakit geçirmek istemiyor. Sürekli temas halindeyiz . Ve ben çalışıyorum üstelik vermem gereken bir yeterlilik sınavım var tüm bu kaosun içinde. Sıkışmış durumdayım. Annelerden destek alıyorum almasına ancak onlarıda cok yorduğumun farkındayım ve sanki ayıp olmasın diye mecburiyetten bakıyorlarmış gibi geliyor. Çünkü ben kendi evladım olmasa tahammül edeceğimi zannetmiyorum.
Uyusa bir nefes alsam diye gözünün içine bakıyorum max 45 dk eğitim aldık ondada başarısız olduk. Kısacası hayatımın 32.yılında yaşadığım en karmaşık en kafes içerisinde olduğum dönemindeyim. Ne yapacağım nasıl düzeleceğimiz konusunda zerre fikrim yok. Var mı benim gibi olan atlatan yada hala hiç bir şey değişmedi diyen..

Komşumun kızıyla oğlum arasında bir yaştan az var, benimkinin varlığı yokluğu belli olmazken yazık kadın mahvolmustu iki yaşı geçene kadar, çocuk otururken ağlıyor, yatarken ağlıyor, oynarken ağlıyor sürekli ama sürekli ağlıyordu, kadında ağlaya ağlaya helak oldu, ben durumu bildiğim için ses etmiyordum çocuk odasında sabahlara kadar evin içinde akşama kadar kucakta gezdirirdi, anlatamam o halini, karşı komşusu benim karşı komşum yeni tasinmislardi kaç kere polis çağırmışlar çocuğa birşey yapıyorlar diye, iki yaşını geçti tık diye herşey bitti, şimdi bıcır bıcır, o bebek gitti sanki baskasiydi.
Sana da şu vakit gececek diyemem ama bazı bebekler gerçekten durmuyor şahit oldum yani, sabretmekten başka çaresi yok. Destek olan, yardım edecek kimse yok mu?

wendy · Salı 15:15

Alerjisi falan mı var acaba? bi çocuk alerjiye başvurup süt/süt ürünlerini keserek deneme mi yapsanız? genelde alerji çıkabiliyor bu kadar ağlamanın sonu. ama geçecek inşallah.

aralikpapatyasi · Salı 15:15

Vaalbara .!.:
Komşumun kızıyla oğlum arasında bir yaştan az var, benimkinin varlığı yokluğu belli olmazken yazık kadın mahvolmustu iki yaşı geçene kadar, çocuk otururken ağlıyor, yatarken ağlıyor, oynarken ağlıyor sürekli ama sürekli ağlıyordu, kadında ağlaya ağlaya helak oldu, ben durumu bildiğim için ses etmiyordum çocuk odasında sabahlara kadar evin içinde akşama kadar kucakta gezdirirdi, anlatamam o halini, karşı komşusu benim karşı komşum yeni tasinmislardi kaç kere polis çağırmışlar çocuğa birşey yapıyorlar diye, iki yaşını geçti tık diye herşey bitti, şimdi bıcır bıcır, o bebek gitti sanki baskasiydi.
Sana da şu vakit gececek diyemem ama bazı bebekler gerçekten durmuyor şahit oldum yani, sabretmekten başka çaresi yok. Destek olan, yardım edecek kimse yok mu?

Komşuna sarılıp ağlamak istiyorum şuan
Allahım nasıl bir döngünün içindeyim gece uyku yok 2 saat en uzun uyuduğu süre sonra uykuya döndürmeye calısıyorum bu kısır döngü sabah tamamen uyanana kadar devam ediyor. Bir gözüm kapalı şekilde pc açıp çalışmaya çalışıyorum. Anneler destek oluyor ama diyorum ya sanki onlarda bıkmış ama söyleyemiyor gibiler.
Hayattan bezdim.. ben bu kadar ağlak biri değildim

aralikpapatyasi · Salı 15:18

wendy .!.:
Alerjisi falan mı var acaba? bi çocuk alerjiye başvurup süt/süt ürünlerini keserek deneme mi yapsanız? genelde alerji çıkabiliyor bu kadar ağlamanın sonu. ama geçecek inşallah.

Bu testi yaptırmadım. Peki alerjisi olsa fiziksel olarak bunu farkediyor olamazmıydık. Ek gıdaya geçtiği için pek çok besin alıyor bir tepkime olmadı

wendy · Salı 15:22

aralikpapatyasi .!.:
Bu testi yaptırmadım. Peki alerjisi olsa fiziksel olarak bunu farkediyor olamazmıydık. Ek gıdaya geçtiği için pek çok besin alıyor bir tepkime olmadı

döküntü kızarıklık olurdu büyük ihtimalle, yine de bi görünmekte fayda olur gibi düşündüm. şehrinizde çocuk alerji polikliniği varsa bi test yaptırabilirsiniz gibi geldi.

garciass · Salı 15:31

Benimkide böyleydi bazen anne karnında bazen doogduktan sonra bazense uyarıcılar nedeniylemi kimbilirki benimki kolikti evet durmaz uyumaz agrresif değil amma bunu kabul edemem el kadar daha ne kadar panik kızgın telaşlı hissederseniz o kadar kötü oluyor .Bı yaştan sonra geçiyormuş evet deneyimledim bunu uyku yok ağlama feci sakinlesme uuyuma falan yok.Bende olmadı yani sütün sakinleştirmesi fallan çocuk tık sesine tık .Yasaarken ne kadar çaresiz oluyorsun bitincede çok çabuk unuutuyorsun.Kendi çocuğum büyüdü şimdi hiç ağlamaz hırçın da değil anlatır güleriz o hallere tabi o hatırlamıyor .Yani evde bebek yok denmezdi tüm şehir demeyelim tüm semt tanırdı bizi siren sesli kızım benim ağlaması yanımızdan geçen ambulans sesiyle yarisirdi .Hangisi hangisini bastıracak .Bu arada bende doktor masaj vs huzur sakinlik iletişim koku göz teması herşeyi denedim .En son zamana bıraktım geçt.Fakatt 1.5 falandi sanırım geçmesi.

aralikpapatyasi · Salı 15:36

garciass .!.:
Benimkide böyleydi bazen anne karnında bazen doogduktan sonra bazense uyarıcılar nedeniylemi kimbilirki benimki kolikti evet durmaz uyumaz agrresif değil amma bunu kabul edemem el kadar daha ne kadar panik kızgın telaşlı hissederseniz o kadar kötü oluyor .Bı yaştan sonra geçiyormuş evet deneyimledim bunu uyku yok ağlama feci sakinlesme uuyuma falan yok.Bende olmadı yani sütün sakinleştirmesi fallan çocuk tık sesine tık .Yasaarken ne kadar çaresiz oluyorsun bitincede çok çabuk unuutuyorsun.Kendi çocuğum büyüdü şimdi hiç ağlamaz hırçın da değil anlatır güleriz o hallere tabi o hatırlamıyor .Yani evde bebek yok denmezdi tüm şehir demeyelim tüm semt tanırdı bizi siren sesli kızım benim ağlaması yanımızdan geçen ambulans sesiyle yarisirdi .Hangisi hangisini bastıracak .Bu arada bende doktor masaj vs huzur sakinlik iletişim koku göz teması herşeyi denedim .En son zamana bıraktım geçt.Fakatt 1.5 falandi sanırım geçmesi.

Agresif dememin sebebi cocuğum asla sakinleşmiyor sürekli reddediyor ona karşı attığım adımları. Yoksa el kadar bebek eline balta alıp beni kovalayacak agresiflikte değil tabiki :)
Darısı başıma diyeyim o zaman bitsin bir an önce bu durum

Salon Kadini · Salı 15:43

aralikpapatyasi .!.:
Agresif dememin sebebi cocuğum asla sakinleşmiyor sürekli reddediyor ona karşı attığım adımları. Yoksa el kadar bebek eline balta alıp beni kovalayacak agresiflikte değil tabiki :)
Darısı başıma diyeyim o zaman bitsin bir an önce bu durum

Gebelik sirasinda yapilan 2li test ve detayli ultrasonda herhangi birsey cikti mi?

Kafasini kolay tutabiliyor muydu ilk 3 ayinda, 6 aylikken desteksiz oturmaya basladi mi? Belli fiziki hareketlerde agliyor olabilir mi?

Bingildagi acik mi? Gobek deligi kac gunde kapandi? Kan tahlili yapıldı mi hic? Ilac ya da asi karsiti misiniz?

aralikpapatyasi · Salı 15:46

wendy .!.:
döküntü kızarıklık olurdu büyük ihtimalle, yine de bi görünmekte fayda olur gibi düşündüm. şehrinizde çocuk alerji polikliniği varsa bi test yaptırabilirsiniz gibi geldi.

Evet bunuda soracağım doktorumuza..

Ha-ri · Salı 15:46

aralikpapatyasi .!.:
Merhaba

Yaşadığım sıkıntı,sıkıntılar silsilesinden bahsetmek istiyorum.
10 aylık bebeğim var. Ve inanılmaz agresif bakın gerçekten çok agresif. Yani doğduğu günden beri asla sakin bir bebek olmadı. Asla emmek istemedi ne mücadeleler verdim ne danışmanlıklar aldım ne uygulamalar yaptım ama yok. Sanki o zamandan itibaren aramızda kopukluk oldu. Emseydi sakinleştirirdim daha uslu olurdu belki diye kendimi yedim. Belkide hiç alakası yok ama anne psikolojisi işte.
Sürekli bağırıyor doktorlarda gezdik bir süre. İnanamadım çünkü önümde yeğenim ve bir kaç arkadasımın cocukları gibi prenses bir bebek profili vardı ben kendi evladıma inanamadım. Kendi cocuğumdan korktum. Yalnız kalmak istemedim. Ağlamasından ürktüm dışarı çıkamadım onunla. Ki hala öyle etini kopartırcasına ağlıyor.
Geçen gün parkta bir anneyle tanıştım büyük kızı aynı benim evladım gibi 2.cocuğun ise varlığı yokluğu birmiş. Ben beslemesem yemez cocuğun sesi çıkmıyor diyor. Yani inanamıyorum. Ben wc ye gidemiyorum arkadaşlar. Ana kucağını yanıma alıp gidiyorum. Bir gram es yok. Sürekli bir mücadele..
Ne yapacağımı bilmiyorum hayatım bitmiş bir daha asla o sessizliği yaşayamayacakmışım gibi.
Komşu geçen gün neden bu kadar çok ağlıyor diye soruyor bana. Kitap okuyorum masaj yapıyorum sakinleştirici müzikler açıyorum taş çatlasın 2 dk sessizlik sonrası yine tufan..
büyüyünce geçer dedi büyüklerimiz ama yok ben doğduğu günden beri o sakinliği iple çekiyorum.
Asla kendi başına vakit geçirmek istemiyor. Sürekli temas halindeyiz . Ve ben çalışıyorum üstelik vermem gereken bir yeterlilik sınavım var tüm bu kaosun içinde. Sıkışmış durumdayım. Annelerden destek alıyorum almasına ancak onlarıda cok yorduğumun farkındayım ve sanki ayıp olmasın diye mecburiyetten bakıyorlarmış gibi geliyor. Çünkü ben kendi evladım olmasa tahammül edeceğimi zannetmiyorum.
Uyusa bir nefes alsam diye gözünün içine bakıyorum max 45 dk eğitim aldık ondada başarısız olduk. Kısacası hayatımın 32.yılında yaşadığım en karmaşık en kafes içerisinde olduğum dönemindeyim. Ne yapacağım nasıl düzeleceğimiz konusunda zerre fikrim yok. Var mı benim gibi olan atlatan yada hala hiç bir şey değişmedi diyen..

Alerjisi veya bir rahatsızlığı olmadığına eminseniz yaşadığınız yerde bir çocuk ergoterapistine mi danışsanız acaba. Bu yaş ve bu durum için belki bir fikirleri olur.

Benim götürme sebebim sizinkinden farklı ama ne bilim belki işe yarar diye düşündüm.

ozlemem · Salı 15:46

Allah yardımcınız olsun. Benim oğlumla çok benziyor. 10 aylık benimki doğduğundan beri çok mızmız çok inat. Katılırcasına ağlama değil de sürekli bir söylenme sesi var. Herkesin sakin sakin yağtığı emzirme bile bizde saç yolma, ısırma eşliğinde. Sürekli bi hırsı var. Ben tek bakıyorum tek iyi tarafı ücretsiz izindeyim. Çalışsaydım asla yapamazdım. Tek verebileceğim tavsiye zamanı beklemek ve mümkün mertebe gergin, stresli olmamak. Ben ne kadar gergin olursam oğlum daha çok zorluyor. Sakin kalmak çok zor biliyorum ama deneyin lütfen. Bir de ücretsiz izin alma durumunuz varsa alın. Kendinize de yazık. İşle beraber çocuk büyütmek çok zor.

garciass · Salı 15:47

aralikpapatyasi .!.:
Agresif dememin sebebi cocuğum asla sakinleşmiyor sürekli reddediyor ona karşı attığım adımları. Yoksa el kadar bebek eline balta alıp beni kovalayacak agresiflikte değil tabiki :)
Darısı başıma diyeyim o zaman bitsin bir an önce bu durum

Ben agresif dediğiniz için sizi yargilamadim ben diyemem dedim sonuçta ne kadar dayanılmaz bir durum olduğunu biliyorum kaç kere gittiğimiz yerlerde bir bardak su icemeden kalktığını tansiyon düşüklüğünden hastanelik olduğumu en son bir kere avaz avaz ağladığımı hatırlıyorum biliyorum kolay geçmiyor fakat işte güzel tarafı geçecek olması .Bu arada bana geçecek dediklerinde inanmadım ki ben.Hic inanmadım birşey olmalı sebep ve ben onu bulmaliydim.Bulamadim tek ilaç zaman oldu bizde .

Her gün bir kaosun içindeyim..

Yeni Üye

meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz

Nirvana

Yeni Üye

Nirvana

meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz

Yeni Üye

Yeni Üye

Guru

Nirvana

Yeni Üye

Yeni Üye

Nirvana

Popüler Üye

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Kavuşsak mı bir kış günü😉🐣🌨️

Guru

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency