Her gün bir kaosun içindeyim..

Ne kadar benzer şeyler yaşıyoruz.
Wcye gidebilmek için dua ediyordum şimdi yanımda götürüyorum kapının arkasından sesimle sakinleştirmeye çalışıyorum ki ne mümkün. O kadar bunaldım ki yani bazı anneler zaman dursun geçmesin istiyorum diyor ya onu isteyemiyorum geçsin zaman artık birbirimizi anlayalım bilinçli bir şeyler paylaşalım istiyorum
 
Benim oğlum böyleydi. Her şeye ağlayan bir bebekle bende çok ağladım tabii, çoğu kişi bebekle hayatını düzene oturtmuş yaşarken ben yaşına gelmiş bebekle acaba bugün süpürge açabilecek miyim diye düşünüyordum. Sürekli bir mızmızlık, itiraz, sinir ve akabinde ağlama vardı. Büyüdükçe örneğin elma istediği şekilde doğranmadıysa yemez, şekli yamuk gibi olan ya da parçası kırılmış, ezilmiş şeyleri yemez ağlardı. Kaydıraktan kaymak isterdi, ama ayağına kum geliyor diye ağlardı, ayakkabısını giydirirdik olmadı diye tepinirdi ağlayarak tekrar çıkarır ayakkabının içine bakar, çorabını falan düzeltirdik. Yemek yedireceğimiz zaman önce tabağın içine bakardı, beğenmezse kafasını çevirirdi zorla bir kaşığı verirdik beğenirse devam ederdi. Bir çok şey böyle. Şu an 9 yaşında artık ağlama krizleri kalmadı tabii, okula gidiyor ama hala uykuyu hiç sevmez, hala yemekler konusunda önyargılı, hala komut almayı sevmiyor. Bana normal gelmeyen şeylerdi açıkçası bunlar, aşırı hareketlilik falan, dışarı çıkarız sürekli ağlar, huzursuz hisseder. DEHB tedavisi alıyor şu an, inşallah bıçak gibi ağlaması kesilenlerden olur sizin bebeğiniz, yorgunluğunuzu çok iyi anlıyorum..
 
Son düzenleme:
İsmi neydi bebeğinizin acaba? Böyle şeylere herkes inanmıyor biliyorum ama bir yakınımızda bizzat yaşadığımız için çok inanır oldum. İsmini yakınımız Kuran'da geçiyor diye Duhan koymuştu. Ama bu kadar yavaş, ağır, karamsar bir çocuk olamaz. 15 yaşına kadar gerçekten götürmedikleri doktor, psikolog kalmamıştı. Hepsi yapacak bir şey yok yapısı böyle diyordu. Ama gerçekten çocuğun olduğu ortama bir ağırlık çöküyordu nasıl anlatılır inanın bilemiyorum. En sonunda bir hocaya götürdüler hoca ismini duyar duymaz değiştirin demiş şok oldular. Meğerse Duhan kıyamet günü yer yüzüne ağır ağır çökecek dumanın ismiymiş. O yaştan sonra çocuğun adını nasıl değiştirelim falan dediler ama hoca başka yolu yok demiş. Gerçekten ismini değiştirip kulağına yeniden okudular inanmayacaksınız ama bir süre sonra çocuğun karakteri değişti resmen hepimiz şok olduk. Bizzat şahit olduğumuz için ismin ne kadar önemli olduğunu kendi gözümüzle gördük resmen.
 
Bir tanıdığımızın bebeği çok şiddetli aralıksız ağlardı, aynı anda anne, bakıcı ,babaanne ve anneanne bakardı ama susturamazlardı.
Meğer bebeğin böbrek taşı varmış. O yüzden ağliyormuş.
Bir de böbreklerini kontrol ettirseniz, gözden kaçmasın.
 
Benim ilk kızım böyleydi,şartlarımız sizinle aynıydı.
O zamanlar zorunlı görevdeydim.
Dediğiniz gibi emmedi tüm mücadelelerime rağmen.
Beni hamak kurtarmıştı ilk kızımda.
onun içindr sakinleşir güzel uyurdu.
Tam olarak 3.5/ 4 yaştan sonra tam anlamıyla daha sakin akıllı oldu.
üstelik ben yürek yemiş gibi 2.çocuğumuda yapmıştım.
Ama 2.çocuğum sakin bir bebekti.
Şimdi mi şimdi esamesi kalmadı çok akıllı bir kız oldu 8 yaşına girecek.Sabırlar diliyorum cidden yaşamayan bilemez
 
Evet bunuda soracağım doktorumuza..
Çok benzer durumları yaşadık neticesinde kızımızda reflü olduğunu öğrendik tedaviye başlandı o ağlayan bebekten sakin bir prensese dönüştü çocuk. Meğer acıdan ağlıyormuş ama doktorlar çok geç farketmişti malesef. Farklı farklı doktorlara göstermenizi tavsiye ederim.
 
Sebepsiz ağlamalar değil mi?
Bizimki 38+4 doğumlu. Allahım nolur kesilsin ağlamalar mesela bugun her zamankinden biraz daha fazla huzursuz. Anneme teslim ettim ve odaya hapsettim kendimi. Kulaklığımı taktım..
Evet. Komsular, sabah gece yine susmadi degil mi derdi. Tum mahalle dinliyordu heralde. Abimler her firsatta bize gonderiyorlardi artik abimin esi uykusuzluktan kafayi yiyecekti. Dedigim gibi bir sene surdu bu durum, sonra duzeldi.
 
Tam o itiraz anlarında nasıl sakin kalabiliyordunuz peki ben kendimi düşünemiyorum şuan böyleyken ağla ağla sinir sistemim çöktü resmen
 
İsmini net açıklayamasamda anlamı sakinlik huzuru çağrıştırıyor. Yani hiç bizlik değil :))
Ama dediğiniz şekilde örneklere bende karşılaştım kendi hayatımda..
 
Daha geçen hafta idrar kültürü yapıldı orada çıkardı sanırım sonuç temiz geldi..
 
Hiç bir şey yokkende ağlıyor,oyun oynarkende yemek yerkende otururkende altını açarkende kalkarkende uyku arasındada kısacası hep hep
Cocugunuzun omuriligine bakilabilecek herhangi bir rontgen çektirdiniz mi?

Yegenlerimden birinde skolyoz vardi (su an koca genc kiz oldu sapasaglam ama sürekli egzersiz yapmak zorunda) onunda bebekliginde aile icindeki lakabi huysuz pakizeydi, meger cocugun omuriliginde problem varmis, 1 yasindayken tesadufi bir ciger rontgeninde ortaya çıkmıştı sorunu, sonra doktor doktor gezmistik, cok ufak bir egrilik cocugun buyuk acilar cekmesine sebep oluyormus.

Sizin cocugunuzun kreatin kinaz degerine hic bakildi mi?
 
3.5/4 yaş çok uzuunn( yaşında geçer diye bir umut bekliyorum bu kadar isyankar bir bebek olamaz
 
Ondan bende şüphelendim emmediği için nispeten mama daha fazla gaz yapıyordur bu ağlamalar gazdan reflüdendir diye ama kontrol edildi oda çıkmadı 3-4 doktor gezmişizidr
 
Hayır hiç baktırmadık akciğer grafisi çekildi ama olsaydı görünürmüydü acaba
detaylı kan değerleride ekim ayında bakılacak..
 
Ayyy aynısı yaaa bende wcye yanımda götürüyorum ama söylememiştim insanlar garipser diye anakucağında götürüyordum şimdi yürüteçle önüne kadar götürüyorum ordan sesleniyorum. Valla herkes bugünlerini özlersin diyor ama özlemem heralde biraz daha büyüyünce derdini falan anlatırsa daha rahat oluruz gibime geliyor. Emzirmek mesela herkes ne kadar mükemmel bişey olduğundan bahsediyor ama bana işkence gibi geliyor. Isırıyor, saçlarımı koparıyor, yüzümü tırnaklıyor, emerken bile yerinde durmuyor hem emmek hem de kucağımdan inmek istiyor. Bu koşullarda emzirme benim için nasıl kutsal olsun yaa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…