Onu nasıl yapacağım hiç bilmiyorum. Ot gibi yaşıyorum resmen iş dışında. Pandemi ile birlikte iyice bu hale geldim.Geç kaldınız mı bilmem de bu şekilde bir aile kurmaya yaklaşmanız pek olası görünmüyor. İstemiyorsanız ayrı mesele tabi ama istiyorsanız biraz silkelenmeniz gerekiyor.
Dertsizliğin dert olması diye bir şey var. Sosyal ilişki de ihtiyaçtır, hayatının ileriye gitmesi için adım atmak da. Tabi istiyorsan. Ama olduğun yer de güvenli diye bırakmayı istemezsin.Neyi ne kadar istediğinize düşünüp kendiniz karar vereceksiniz. Saydıklarınız zorunlu değil ama istediğiniz gerçekten bunlarsa harekete geçmekten başka çare yok. Yeni ve farklı ortamlara girmek ne istediğini anlamak için en iyi yollardan biridir. Duygularınızı deşin biraz, altından ne çıkarsa ona göre hareket edersiniz.30 yaşıma geldim. 10 seneye yakındır oldu atanalı. Çok şükür kendi aracımı aldım, ekonomik olarak bir sıkıntı yaşamıyorum, ailemle yaşıyorum. Ev işi vs. görmüyorum bile. Annem sağ olsun hiçbir iş yaptırmıyor. Ben de haliyle aşırı alıştım bu tembelliğe. Ev iş-iş ev. Eve gelip yemek yiyip yatıyorum telefon elimde geziniyorum öyle nette. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dışarı çakmak, gezmek gibi hiçbir şey yapasım yok. Yalnızlıktan, tek takılmaktan asla sıkılmayan biriyim. Bu halimi bozmak istemesem de artık etrafıma baktığımda çoğu arkadaşımın artık birer aile kurduğunu görüyorum. Evlilik için geç kalmış gibi hissediyorum. Sanki sevilme hissini artık hiç yaşamayacak gibi hissediyorum. Sessiz kendi halinde hep kadın arkadaşlarımla takılıyorum zaten işte de. Dert mi arıyorum bilmiyorum ki. 30 yaş sendromu varsa şu an onun tam içerisindeyim gibi. Dertleşmeye ihtiyacım var. Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.
Aslında gezip tozardık. Pandemi girdi gireli tıkıldım kaldım evde. Alıştım, hafta sonu çıkıp bir dolaşayım desem bile adım atmaya eriniyorum canım hiçbir şey istemiyor resmen.Hiç bir şeye geç kalmadınız, hatta çok güzel bir dönemdesiniz bence..Gençsiniz, mesleğiniz var, paranız aracınız var .Yeriniz de olsam sosyalleşir,gezer eğlenirdim gönlümce..Belli mi olur o arada karşınıza anlaşabileceğiniz biri çıkar hayatınızı birleştirirsiniz belki ..
Çok teşekkür ediyorum. Silkelenmek istiyorum ben de ama hep bir pişmanlık, geç kalmışlık hissi doluyor içime.Dertsizliğin dert olması diye bir şey var. Sosyal ilişki de ihtiyaçtır, hayatının ileriye gitmesi için adım atmak da. Tabi istiyorsan. Ama olduğun yer de güvenli diye bırakmayı istemezsin.Neyi ne kadar istediğinize düşünüp kendiniz karar vereceksiniz. Saydıklarınız zorunlu değil ama istediğiniz gerçekten bunlarsa harekete geçmekten başka çare yok. Yeni ve farklı ortamlara girmek ne istediğini anlamak için en iyi yollardan biridir. Duygularınızı deşin biraz, altından ne çıkarsa ona göre hareket edersiniz.
Keşke 30umda olsam30 yaşıma geldim. 10 seneye yakındır oldu atanalı. Çok şükür kendi aracımı aldım, ekonomik olarak bir sıkıntı yaşamıyorum, ailemle yaşıyorum. Ev işi vs. görmüyorum bile. Annem sağ olsun hiçbir iş yaptırmıyor. Ben de haliyle aşırı alıştım bu tembelliğe. Ev iş-iş ev. Eve gelip yemek yiyip yatıyorum telefon elimde geziniyorum öyle nette. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dışarı çakmak, gezmek gibi hiçbir şey yapasım yok. Yalnızlıktan, tek takılmaktan asla sıkılmayan biriyim. Bu halimi bozmak istemesem de artık etrafıma baktığımda çoğu arkadaşımın artık birer aile kurduğunu görüyorum. Evlilik için geç kalmış gibi hissediyorum. Sanki sevilme hissini artık hiç yaşamayacak gibi hissediyorum. Sessiz kendi halinde hep kadın arkadaşlarımla takılıyorum zaten işte de. Dert mi arıyorum bilmiyorum ki. 30 yaş sendromu varsa şu an onun tam içerisindeyim gibi. Dertleşmeye ihtiyacım var. Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.
Çok haklısınız. Dilerim her zaman çok mutlu olursunuz. Elimden geldiğince bir yerden toparlanmaya çalışacağım umarım başarabilirim.Keşke 30umda olsamgaayet gençsiniz ne güzel bir işniz de var. Ben hayatımı maddi manevi herşeyimi, kaybedip sıfırladıpımda 32 yaşımdaydım. 10 yıl toparlanmya çakışmakla geçti. Keşke daha erken toparlayabilseydim. 42 de yeniden evlendim bir oğlum oldu şükürler olsun. Ama şu gerçek hayata karamsar bakınca hayatta size daha fazla karamsarlık veriyor. Hiiiç bir şey için geç değil hiç
Gerçekten o kadar soyutladım ki kendimi her şeyden. Nasıl toparlayacağım bilmiyorum.36 yım. Evliyim, 2 çocuk var. 22 yaşımdan beri de aralıksız çalışıyorum. İşte de evde de koşturuyorum.Ama nedense bende de aynı his var
Evet işte aynı ben. Pandemi öncesinde de evi severdim ama arttı iyice. Kendimi emekliler gibi hissediyorum. Hatta onlar daha hayat dolu vallahi.Gerçekten o kadar soyutladım ki kendimi her şeyden. Nasıl toparlayacağım bilmiyorum.
İşinizin olması o kadar önemli ki. Siz de dilerim hayal bile edemeyeceğiniz güzellikler yaşarsınızÇok haklısınız. Dilerim her zaman çok mutlu olursunuz. Elimden geldiğince bir yerden toparlanmaya çalışacağım umarım başarabilirim.
Mayısta bende 30 oluyorum siz en azından atanmışsınız aracınızı almışsınız, kendime bakıyorum hala özel sektörde çırpınıyorum bir yandan derhaneye gidiyorum kpss için ev iş dershane o kadar bunaldımki birde temmuz'da nişan attım yaşadığım buhranı size anlatamam herşeye geç kalmış ve yetişemeyecek gibiyim..30 yaşıma geldim. 10 seneye yakındır oldu atanalı. Çok şükür kendi aracımı aldım, ekonomik olarak bir sıkıntı yaşamıyorum, ailemle yaşıyorum. Ev işi vs. görmüyorum bile. Annem sağ olsun hiçbir iş yaptırmıyor. Ben de haliyle aşırı alıştım bu tembelliğe. Ev iş-iş ev. Eve gelip yemek yiyip yatıyorum telefon elimde geziniyorum öyle nette. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dışarı çakmak, gezmek gibi hiçbir şey yapasım yok. Yalnızlıktan, tek takılmaktan asla sıkılmayan biriyim. Bu halimi bozmak istemesem de artık etrafıma baktığımda çoğu arkadaşımın artık birer aile kurduğunu görüyorum. Evlilik için geç kalmış gibi hissediyorum. Sanki sevilme hissini artık hiç yaşamayacak gibi hissediyorum. Sessiz kendi halinde hep kadın arkadaşlarımla takılıyorum zaten işte de. Dert mi arıyorum bilmiyorum ki. 30 yaş sendromu varsa şu an onun tam içerisindeyim gibi. Dertleşmeye ihtiyacım var. Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.
Kendim yazsam ancak bu kadar net ifade ederdim herhalde.Evet işte aynı ben. Pandemi öncesinde de evi severdim ama arttı iyice. Kendimi emekliler gibi hissediyorum. Hatta onlar daha hayat dolu vallahi.
Dilerim iyi bir sonuç alıp en kısa zamanda atanırsınız. Bir daha hayal kırıklığı yaşamamanızı diliyorum.Mayısta bende 30 oluyorum siz en azından atanmışsınız aracınızı almışsınız, kendime bakıyorum hala özel sektörde çırpınıyorum bir yandan derhaneye gidiyorum kpss için ev iş dershane o kadar bunaldımki birde temmuz'da nişan attım yaşadığım buhranı size anlatamam herşeye geç kalmış ve yetişemeyecek gibiyim..
Çok teşekkür ederim umarım hayatlarımızı yoluna koyar şu boşluk hissinden kurtuluruzDilerim iyi bir sonuç alıp en kısa zamanda atanırsınız. Bir daha hayal kırıklığı yaşamamanızı diliyorum.
Çok teşekkür ediyorum güzel dileğiniz için.İşinizin olması o kadar önemli ki. Siz de dilerim hayal bile edemeyeceğiniz güzellikler yaşarsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?