Ama ben yine de benim kadar bitkini yoktur diye düşünüyorum inanır mısınız?Sanki konuyu ben açmışım. Ben de 30 yaşındayım tek fark aracım yok. 2 yıldır çalışıyorum.
O kadar çekingen bir insanım ki. Benden küçük olmayan tüm erkeklere abi diyorum yanlış anlaşılmamak içinKabugunuzu kırmanız lazım. Eşe dosta evrene ben hazırım artık mesajı vermeniz lazım :) 42 yaşında arkadaşım var bekar, bu sene evlenmeye karar verdi hatuna öyle bi enerji geldi ki şu an hepimiz ona koca adayı buluyoruz :) kimse içinizi okuyamaz kimse sizi oturduğunuz koltukta gelip bulamaz.. evliliği geçtim aşık olmak muhteşem degil mi hazir bahar da geliyorken
30 yaş sendromu varsa tam olarak derinlerindeyim diyebilirim.Konu sahibi bir çok kişiden daha iyi durumun bak.isin var araban var.maasin var.e ne duruyorsun helva yapsana gibi oldu şarkıdaki gibi
Ne duruyorsun çık gez etrafına bak mutlu ol yaa neye geç kaldın.hicbirseye
Ben de 30 yaşında 4 senedir özel sektörde çalışan bir bayanım.Hayatın neresinden tutcam modundayim sizin gibi.Bu zamana kadar okuldu işti derken bir bakmışım hep başkalarının hayatında kaynamış hayatım.Şimdi dönüp bakıyorum arkama bu yollardan geçen arkadaşlarımın hep dert ortağı olmuşum zaten arkadaşlık dostluk bunu gerektirir.Şimdi herkes kendi hayatında evlilik hazırlığı çocuk derdi.İnanın bir zamanlar bende bu yollardan geçtim arkadaşıma hak vermeliyim diyen yok.Takma kafana bekarlık sultanlık diyip gecistiriyorlar.Aynen öyle zaten konu sahibi birini tanımak hayatına almak hayel kırıklıkları bırakıyor doğru kişiye ulaşmaya çalıştıkça hayatina girenler bir şeyler alıp götürüyor.Umut verip verip sen kafanda kurmuşsun diyen mi dersin.Senle görüşürken 3 4 kişiyle daha görüşen mi dersin.Artık erkekler marketteki peçete markası gibi alternatif goruyor ve bunu yaparken karşısındaki insanın duygularına saygı duymuyor kendini tatmin etmek birinci önceliği.O yüzden boşver kendimize değer verelim kendimizi sevelim.Doğru birliktelik doğru kişiyi böyle kendimize çekebiliriz evren yasası bunu gerektiriyor.Umarim hayatın beklediğinden dahada güzel olur.Sevgiler...30 yaşıma geldim. 10 seneye yakındır oldu atanalı. Çok şükür kendi aracımı aldım, ekonomik olarak bir sıkıntı yaşamıyorum, ailemle yaşıyorum. Ev işi vs. görmüyorum bile. Annem sağ olsun hiçbir iş yaptırmıyor. Ben de haliyle aşırı alıştım bu tembelliğe. Ev iş-iş ev. Eve gelip yemek yiyip yatıyorum telefon elimde geziniyorum öyle nette. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Dışarı çakmak, gezmek gibi hiçbir şey yapasım yok. Yalnızlıktan, tek takılmaktan asla sıkılmayan biriyim. Bu halimi bozmak istemesem de artık etrafıma baktığımda çoğu arkadaşımın artık birer aile kurduğunu görüyorum. Evlilik için geç kalmış gibi hissediyorum. Sanki sevilme hissini artık hiç yaşamayacak gibi hissediyorum. Sessiz kendi halinde hep kadın arkadaşlarımla takılıyorum zaten işte de. Dert mi arıyorum bilmiyorum ki. 30 yaş sendromu varsa şu an onun tam içerisindeyim gibi. Dertleşmeye ihtiyacım var. Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.
Nasıl yapabilirim bir fikrim de yok. Sessiz sakin bir insanımdır. Gezip tozma da iki senedir yok neredeyse virüsten dolayı. Eriniyorum resmen bir yerlere gitmeye.Gezin , tozun , sosyalleşin
Madem hayatınızda biri olsun istiyorsunuz kendinizi biraz açmanız gerekiyor
Bunu nasıl başarabilirim hiçbir fikrim yok. İşten eve, evden işe bir hayat sürüyorum. Virüs sebebiyle 2 senedir de çok sosyal bir hayat geçiremiyoruz.Artık 30 öncesi evlenenler azınlık olmak üzere aslında. Eğitim-kariyer durumu olan bir kadının üniversitede falan doğru kişiyi bulması lazım 30 öncesi evlenmesi için. Kaldı ki o durumda da kariyer hedefleri, ekonomik durum vs. netleşemiyor ki. Günümüzde durum bu, normal olan 30 üzeri evlilik haline gelmiş durumda, bence geç kalmış hissetmeyin. Esas meseleleri çözmüşsünüz tam da aşkı özgürce yaşayıp doğru kişiyle evlilik planı yapacağınız dönemdesiniz. Tadını çıkarın:) sadece biraz açmaya bakın kendinizi, sosyalleşin
Çok teşekkür ediyorum. Tercüman olmuşsunuz ortak yaşananlara. Dilerim siz de düzgün insanlarla karşılaşır, mutlu bir hayat sürersiniz.Ben de 30 yaşında 4 senedir özel sektörde çalışan bir bayanım.Hayatın neresinden tutcam modundayim sizin gibi.Bu zamana kadar okuldu işti derken bir bakmışım hep başkalarının hayatında kaynamış hayatım.Şimdi dönüp bakıyorum arkama bu yollardan geçen arkadaşlarımın hep dert ortağı olmuşum zaten arkadaşlık dostluk bunu gerektirir.Şimdi herkes kendi hayatında evlilik hazırlığı çocuk derdi.İnanın bir zamanlar bende bu yollardan geçtim arkadaşıma hak vermeliyim diyen yok.Takma kafana bekarlık sultanlık diyip gecistiriyorlar.Aynen öyle zaten konu sahibi birini tanımak hayatına almak hayel kırıklıkları bırakıyor doğru kişiye ulaşmaya çalıştıkça hayatina girenler bir şeyler alıp götürüyor.Umut verip verip sen kafanda kurmuşsun diyen mi dersin.Senle görüşürken 3 4 kişiyle daha görüşen mi dersin.Artık erkekler marketteki peçete markası gibi alternatif goruyor ve bunu yaparken karşısındaki insanın duygularına saygı duymuyor kendini tatmin etmek birinci önceliği.O yüzden boşver kendimize değer verelim kendimizi sevelim.Doğru birliktelik doğru kişiyi böyle kendimize çekebiliriz evren yasası bunu gerektiriyor.Umarim hayatın beklediğinden dahada güzel olur.Sevgiler...
Bunu da çok düşünüyorum.Kendinizi bu şekilde iyi hissediyorsunuz zaten. O evlenen arkadaşlarınız da evlenerek kendilerini iyi hissedeceklerini zannederek evlendiler.
Bu yüzden siz gayet iyi durumdasınızDert almayın başınıza
Benim kadar sessiz ve silik birinin bu konuda gelişme yaşaması imkansız gibi. Arkadaş ortamım hep kadın.Ekonomik olarak güçlüsünüz bu bir kadının sahip olması gereken ilk şey. Geç kalmadınız ama tam zamanındasınız. Evlilik artık düşünülebilir elbette. Sosyalleşmek lazım, arkadaş ortamından birileriyle tanışma olabilir, aile çevresinden de olabilir.
Turlara katılınNasıl yapabilirim bir fikrim de yok. Sessiz sakin bir insanımdır. Gezip tozma da iki senedir yok neredeyse virüsten dolayı. Eriniyorum resmen bir yerlere gitmeye.
Günlük rutininizde sosyalleşmek zorsa sosyal ağları deneyebilirsiniz. Hem teknolojiyle hem de pandemiyle online tanışmalar arttı iyice. Tabi ki güvenliği ön planda tutmalısınızBunu nasıl başarabilirim hiçbir fikrim yok. İşten eve, evden işe bir hayat sürüyorum. Virüs sebebiyle 2 senedir de çok sosyal bir hayat geçiremiyoruz.
Aslında birincil aracım hiçbir zaman partner bulmak, evlenmek olmadı. Kendime gelmek, artık hayata dönmek istiyorum ama bunu yapacak kadar dahi hevesimin olmaması sıkıntı. Depresyonda da değilim hep böyleydimTurlara katılın
Ekonomik gücüm olsa
Ve maddi sorumluluğum da çok fazla olmasa
Senelik izinlerimi ayarlar senede 2-3 kere yurt dışı yapardım
Hafta sonları alıp kitabımı kampa giderdim
Hafta içi de spor olur piyano olur
İspanyolca kursu olur artık aklınıza ne gelirse
Sevdiğim bir şeye yoğunlaşırdımm
Partner bulmak hayatımın amacı olmazdı ama o sosyallikte illa ki kafa yapınıza ruhunuza uygun biri çıkardı karşınıza
Durumdan rahatsız değilseniz yapacak bir şey yokAslında birincil aracım hiçbir zaman partner bulmak, evlenmek olmadı. Kendime gelmek, artık hayata dönmek istiyorum ama bunu yapacak kadar dahi hevesimin olmaması sıkıntı. Depresyonda da değilim hep böyleydim
Bu doğru gibi. Benim gibi enerjisiz hevessiz birini açacak biri çıksa belki değişebilir. Biraz daha pozitif biri denk gelirse o da.Karsina uygun birisi ciktiginda degisirmissin gibime geliyor..
Etki olmadan tepki olmaz derler ya..
Belki de dogrusu denk gelmiyordur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?