- Konu Sahibi landemiyoladiyola
-
- #21
Bende o soğumayı yaşıyorum ve açıkçası içim huzursuzdu, vicdan azabı çekiyordum hatta; şu an gayet normal oldugumu okuyorum resmen. Buna ihtiyacım varmış sanırım, tesekkur ederim.Benim dostum,çok yakınım değil ama tanıdıgim da aynı durumda.
Ne desek,ne yapsak fayda etmedi
Ayrılmıyor.
Hadi ayrılmadı kendi hayatına da devam etmiyor.
Eşi kendine hayat kurdu 10 yıldır belki fazla bilmiyorum tam zamanını.
Psikolojik tedavi almayı kabul etmiyor.
Es ailesi herkes durumu biliyor.
Sadece kendi ailesinden saklıyor,çocuğunu bahane ediyor.
Ben açıkçası bu insandan artık soğudum.yolda görürsem selam veriyorum o kadar.kendine ve çocuğuna bunu yaşattığı için çok soğudum.
Doğru söylemek bende fayda etmedi.
İçimden ona istediklerini söylemek de istemedim.
Tedavi olsa yanında olurum,destek olurum ama olmadı.
Umarım sizin dostunuz bunları kabul eder ve destek alır.
Yoksa ben son göremiyorum bu durumda
Oglumu da inanin dinledim, dinliyorumÖnceki konuda ergen oğlunuzdan bahsetmişsiniz onun ne yaşadığını oturup iki saat dinlediniz mi hiç?? Eminim şu kadına saatleriniz gitmiştir, değmez. Kesinlikle değmez.
Gercekten ask degil, sevgi değil, saplantı bu ve yakından görerek diyorum ki çok aşık bir insanı bile bunaltir bu ilgi, biktırır. Boşa geçen hayatlar.. ne diyim..Annemin de var böyle bir arkadaşı. Adamın hayatinda kimse yok ama şehir değiştirdi uzaklaşmak için. Asla kadınla konuşmak istemiyor, iletişim kurmuyor.
Kadın varsa yoksa kendisini suçluyor, yirmi sene önce şöyle yaptım, onbeş sene once böyle yaptim diye...
Yedi duvel acı söylüyor ama umru bile değil. Yerinde olsam bu konu hakkında hiç konusmazdim bile
Tamamen birlikte hareket ediyoruz. Anne baba yaşlı insanlar, çok üzülüyorlar, kızıyorlar aynı zamanda. Kardeşleriyle birlikte çözüm arıyoruz açıkçası
Tutun kolundan doğru psikoloğa götürün. Arkadaşınızın ki aşk falan değil takıntıSevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
Gerçekten öz kardesinin bile "bıktım, sogudum, nefret ettim ablamdan" demisligi var, gercekten aklı başına bir an evvel gelir umarımÜzücü bir durum. Kızılmayacak gibi de değil ki, çünkü arada çocuklar var. İnsan esas o çocuklarına bakar, güç alır. Kendisi için bir şeyleri yoluna koymakta zorlanıyorsa, çocukları için bari toparlar bir yerinden. Ne bileyim, tedaviyse tedavisi, psikologsa psikoloğu sabırla dener yani baştan hemen elinin tersiyle itmek yerine.
Sizi de anlıyorum ki sürekli bu konunun gündemde olması, bozuk plak gibi aynı yere takılı kalmak, hiçbir ilerleme sağlanmaması sizi de üzer ve yaka silktirir. Arkadaşınız aklını başına devşirir umarım, çevresindeki insanları bir bir yıldırıp kaçırmadan, sadece onunla mecbur olacak bir ana babasına kalmadan önce.
Hiç bi şey yapamazsınız bu noktada.sanırım ben konuyu kapatıp onunla da bu konuyu konuşmayıp en azından benimle normal sıradan vakit geçirmesine yardımcı olmaya çalışırdım.Sevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
Arkadaşınız için değil çocuklar için üzüldüm. Bence sizin de üzüntünüz çocuklar olsun. Çünkü arkadaşınızın üzülecek bir tarafı yok, kendi seçtiği hayatı yaşıyor. Böyleleride kendine bir şey yapmaz merak etmeyin, canları tatlıdır onların. Ha yaparsada numaradan yapar eşinin geri dönmesini sağlamak için.Kendi psikolojisiyle ve "derdiyle" uğraşmaktan malesef yüzlerine bakmiyor cocuklarin
Karışmayın herkes iyi olur siz kötü olursunuz bu değişmezSevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
Bence Neden vicdan azabi cekiyorsunuz onu da analiz etmek gerekir. Ailenizde buna benzer biri var miydi? Ya da annenizin de buna benzer bir tecrube si oldu da siz ondan gordugunuzu mu yapiyorsunuz acaba?Bende o soğumayı yaşıyorum ve açıkçası içim huzursuzdu, vicdan azabı çekiyordum hatta; şu an gayet normal oldugumu okuyorum resmen. Buna ihtiyacım varmış sanırım, tesekkur ederim.
Sizlik bir olay değil bence psikiyatriste gitmesi için ikna edin, ilaç kullanıp takıntısından kurtulsun.Sevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
Tut kolundan bir uzmana gotur kuzum sen ne yapacaksin zamanla tahammulun kalmayacak arkadasliginiz bozulacak ya da o koparacak baglarini seninleSevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
ya psikolojik destek alacak ya da karışmayacaksın artıkSevgili Hanımlar,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kardeşim gibi sevdiğim, yıllardır dostum olan, birlikte büyüdüğümüz arkadaşımın eşi 1.5 senedir bir başkasıyla beraber. Son derece eğitimli, kültürlü arkadaşım malesef bunu bir türlü aşamıyor ve eşiyle boşanmadı. Dostumla yeri geldi birlikte ağladım, yeri geldi kızdım, yeri geldi çok ağır konuştum. Kendine haksızlık ediyor bu durumu bitirmiyor diye çok üzülüyorum. Eşine yalvardı, yakardi, yuvasını bozmak istemiyor. Eşi resmen kendine bir hayat kurdu, aşık oldum diyor, ama arkadaşım kahroldu, igne ipliğe döndü, eridi üzüntüden, yine de hala esini bekliyor.
Dost acı söyler deyip açıkça konuşuyorum, bana mısın demiyor. Laylaylom yapıp, o sana dönecek filan diye kandırsam benden iyisi yok ama gönlüm razı değil. Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
Bu durumda ne yapmalıyım? Sonuçta yetişkin bir kadın ama kardesim gibi, haline çok üzülüyorum.
Çocuklarına çok kötü ve ilgisiz davranıyor malesef dostum, varsa yoksa onu aldatan eşi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?