MERHABA kızlar herşeyi kafama takıyorum
biri bana salak dese o bana neden salak dedi diyorum bırıne bır şey
desem neden dedim ki keşke demeseydim diyorum
birine bir sır versem keşke söylemeseydim ya gidip birine derse diyorum ( en yakınlarımdan başkasına da sır vermem asla ) insanlara karşı acayip bir güvensizliğim var
off ne yapcam ben takmamaya çalşıyorum ama olmuyor kendıme telkin vereyim diyorum vermeye çalşıyorum ama beceremiyorum
of of benım gibi olanlar var mı ne yapayım ben bana biraz akıl verin
Lütfen cevap yazın arkadaşlar :)Arkadaşlar aynı sorun bende de var en ufak bir şeyi takıyorum,büyütüyorum yiyip bitiriyorum kendimi.Ders bile çalışamıyorum kafama takmaktan düşünün halimi :/.Okuldaki bütün erkekler benle uğraşıyor.Onlar bir şey dese ben çok tepki veriyorum,çok sinirli bir insanım ve ben tepki verdikçe onların hoşuna gidiyor daha da çok uğraşıyorlar,dalga geçiyorlar,gülüyorlar çok moralim bozuluyor bu duruma çıldıracak gibi oluyorum ! Ne yapmam gerekir bu durumda arkadaşlar ? Artık hiç bir şekilde uğraşmalarını istemiyorum.Çok sıkıldım artık ya.Öneride bulunun lütfen arkadaşlar ne yapmam gerekiyor ?
QUOTE=shygirl;15753454]aynı sorunları ben de yaşadım psikiyatristten destek alarak ve verdiği ilaçları kullanarak sorunumu biraz da olsa hafiflettim .ama tedavi olmadan önce çok daha takıntılıydım.örneğin ben okuldayken yurtta bıraktığım ödev kağıtlarım yırtılırsa kaybolursa,biri bana bişey dediğin de günlerce hatta aylarca düşünürdüm geceleri uyuyamazdım tabi bazı fırsatçı insanlar da benim bu durumumu bildikleri için beni daha fazla üzmeye çalışırlardı( şu an çok az takıyorum insanlara güvenmeye çalışıyorum.. ve ben bu durumumun ailemden aynaklandığını düşünüyorum çünkü bana h,iç kimseye güvenme başkalarının yanında şunu yapma bunu yapma diyerek beni bu hale getirdiler
kesinlikle doğru söylüyorsunuz bazı insanlar hassaaiyetimizi farkettiği an daha çok üstümüze geliyorlar maalesef:sinifsinif:Canlarım. öncelikle allah baska büyük sorunlar vermesin. bende bir zmaanlar aynılarını yaşıyordum. ama daha sonra fark ettim ki. bunları takarak kendi hayatımı kendim mahvediyorum.. laf çarpan o diğer insanlar ise hayatlarına devam ediyor mutsuz olan sadece biz oluyoruz. ve işin daha kötüsü bunlara boyun eğip kafaya takarak onları yüceltiyoruz büyük ölçüde. hayat yakalaması zor bi maraton. ve cok kısa.. bunları düşünmeyin. size bunları söyleyen o şahıslar sizden ne kadar üstün olabilir ki . bence seviyenin bittiği noktadadır.. sizin canınızı yakp mutlu olmaya calısırlar.. başkalarının benim mutsuzlugumdan mutluluk duyduğunu anladığım gün bu düşüncelerimi terk ettim ben. Sizde kafanıza TAKMAYIN. kimse sizden değerli yada önemli değil. kendinize ne kadar değer verirseniz, o kadar güzel, o kadar zekisiniz....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?