- 8 Mart 2011
- 10.737
- 18.139
- 298
- Konu Sahibi bensibelim2
-
- #21
merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..
yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?
şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.
benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.
sadece yazıp anlatmak istedim..
Benim de sorunum bu!
Ev - İş arası bir hayatım var. O kadar sosyal değilim ki "Ayyy! Sosyal çevremi bırakamam vs." diyeyim.
Sorunum; sevemiyorum, aşık olamıyorum.
Sevmeden de sırf evlenmiş olmak için birisini sevmeye çalışarak ite kaka evlenmek istemiyorum.
Allah korusun.
merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..
yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?
şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.
benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.
sadece yazıp anlatmak istedim..
Valla aynı düşüncedeyimmerhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..
yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?
şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.
benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.
sadece yazıp anlatmak istedim..
ileride pişman olur muyum ki? BU TEDİRGİNLİĞİ BEN DE YAŞIYORUM AMA NE YAPAYIM AŞIK OLAMIYORUM. SEVEMİYORUM. ZORLAMAMIN ALEMİ YOK BENCE... OLACAKSA OLUR ZATEN.aşağı yukarı 3 senelik bir ilişkim oldu ama mesela buradaki bayanlar ömrümün sahibiyle işte 2 yıl bilmem kaç aydır el ele vs. yazıyorlar ya hiç öyle hissetmedim. sevgi vardı ama mesela o da değişikti tam olarak sevgi mi bilmiyorum. Adam ayrılırken işte sarstı baya 2 ay sonra uçtu gitti.daha sonra başka biriyle sevgili denilmez ama görüşmeye başladık adamda bir kadının dış görünüş olarak isteyebileceği tüm vasıflar vardı.Mesleği iyi,fizik,yüz,giyim hepsi çok iyi hatta bunun benimle işi ne diye düşünüyordum açıkçası ona da bir şey hissedemedim. Aramızı bilerek bozdum ki hani biraz belki kaybetme korkusu yaşarım diye yok yine olmadı.Erkek geçmişim bu ikisiyle sınırlı zaten.Şu sıralar kendimi birine aşık olmak için zorluyorum adamın hareketlerini,gülüşünü beğenmeye çalışıyorum ama olmuyor işte :)) yani boş vakitlerimde aklıma gelince ''ya ben birini düşünüyordum,birinden hoşlanıyordum o kimdi hee mustafaydı hatırladım '' gibi saçma bir durum içerisindeyim arada kendimi aşık etmek için kendi kendime telkinlerde bulunuyorum ama cıks işe yaramıyor :)) ne olacak hiiiç bilmiyorum.İlla erkek olması şart değil ama yalnızlık korkutuyor şu an problem yok ama yaşlanınca pişman olursam tedirginliği var.Beklentileri yüksek olan birisi de değilim üstelik mükemmelliyetçi bir yapım yok.Sizin var mı bilmiyorum ama çözümü neyse çok merak ediyorum.
ileride pişman olur muyum ki? BU TEDİRGİNLİĞİ BEN DE YAŞIYORUM AMA NE YAPAYIM AŞIK OLAMIYORUM. SEVEMİYORUM. ZORLAMAMIN ALEMİ YOK BENCE... OLACAKSA OLUR ZATEN.
ileride pişman olur muyum ki? BU TEDİRGİNLİĞİ BEN DE YAŞIYORUM AMA NE YAPAYIM AŞIK OLAMIYORUM. SEVEMİYORUM. ZORLAMAMIN ALEMİ YOK BENCE... OLACAKSA OLUR ZATEN.
kişi evlenmiş olmak için evlenmemeli zaten, ömrünü paylaşacağı birini bulduğunu düşündüğünde evlenmeli
o insanlar hiç susmaz zaten.. neden evlenmedin derler evlenirsin yaşın geçiyo çocuk düşün derler..
28 yaşındayım ben de daha 7 ay oldu evleneli ama çocuk baskısı görüyorumbu da sinir bozucu bi durum
inşallah istediğiniz gibi bi hayat sürersiniz
Hakkında hayırlısı olsun.Mantık evliliği yapan bir sürü insan da var bir yandan.Onların hepsi yanılıyor olamaz diyorum bir yandan da. Benim de sonum mantık evliliği olacak galiba.Ben mustafaya biraz daha yoğunlaşayım
Amin Yasom, sağ ol.Gülüm, aşık olamıyosan zorlama zaten
Bir gün inşallah sırılsıklam aşık olursun, eşin de seni öyle mutlu eder ki yalnız geçirdiğin yılların acısını çıkarırsın
Ben de anne olmayı çok istedim/isterim de... ama olmayınca ne yapacaksın.yalnızlık allaha mahsus herkes evlenmek zorunda değil ama paylaşım birşeyleri beraber yapmak çok güze..l bnm de işim mesleğim çok iyi gelirim var ama kendime takılıyım die düşünmedim hiç sevmek sevilmek sevdiğin adamdan çocuk doğurmak güzel bişe
merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..
yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?
şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.
benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.
sadece yazıp anlatmak istedim..
yalnızlık allaha mahsus herkes evlenmek zorunda değil ama paylaşım birşeyleri beraber yapmak çok güze..l bnm de işim mesleğim çok iyi gelirim var ama kendime takılıyım die düşünmedim hiç sevmek sevilmek sevdiğin adamdan çocuk doğurmak güzel bişe
Yalnızlığa alışmaya çalışmak zor olsa gerek:44: Ben yalnızlığımla da mutlu olabildiğim için bu cümle dikkatimi çekti31 yaşında hiç evlenmemiş bir insan olarak "Aramıza hoş geldin!" diyorum.
Hepimizin ortak sorusu ve sorunu bu!
Biz bıraktık. Millet bırakmıyor. Vebalıymışsın gibi davranıyor. Baskı hissettiriyor...
Herhalde uygun birisi olsa ben de yuvamı kurmak isterdim. Fakat yoksa da zorlamanın alemi yok. Ben YALNIZ olmaya alıştırıyorum kendimi ama sağ sol , etraf bırakmıyor...
Aldırış etmemeye çalışacaksın, başka çaresi yok. Zor biliyorum ama maalesef böyle.
Benim de ev-iş arasında giden rutin bir hayatım var ama bn de öyle hemen aşık olamam demek ki bu yapı meselesi çok zorlamamak lazım elbet aşk bir gün gelir bizi bulur
Benim de sorunum bu!
Ev - İş arası bir hayatım var. O kadar sosyal değilim ki "Ayyy! Sosyal çevremi bırakamam vs." diyeyim.
Sorunum; sevemiyorum, aşık olamıyorum.
Sevmeden de sırf evlenmiş olmak için birisini sevmeye çalışarak ite kaka evlenmek istemiyorum.
Allah korusun.
Bekarken: neden evlenmiyorsun...
Evlenirsin: hadi çocuk yap...
1 çocuk yaparsın: kardeşsiz olmaz 2.sini çok bekletme.... uzar gider bu liste
Şimdi sadece bekar olduğun için öyle davranmıyorlar evli olsan da aynı baskı başka şekilde vücut bulur da sen farkında olmazsın.
Ülkemizde bekar annelik bildiğim kadarıyla zor ve evlatlık edinmek neredeyse imkansız.(bende bekar yaşamak ve evlatlık almak isteyen biri olduğumdan biliyorum)
Kalbine göre birini bulursun inşallah ne diyeyim.Fakat kişisel algılama ve emin ol evli olsan bu defa başka şeyler diyecekler bu listenin asla bir sonu yok.Sanki herkes ombudsman ve senin yerine karar vermek hakları olarak görüyorlar. 8 aylık evliyim neden çocuk yapmadım derdinde elalem "acaba çocuğun mu olmuyor? Allah korusun hemen doktora git geç kalma.Korkma tıp çok ilerledi tüp bebek yaparsın olmazsa vb. " cümleler duydum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?