Herkes evlenmek zorunda mıdır??

Söylediklerinde sonuna kadar haklısın. Karşına istediği biri çıkarsa neden olmasın. ama hiç olmicak bir insanla aman tren kaçıyor diye de evlenme. 5 yıl önce şununla asla olmam dediğin kriterlerini yaş ilerledikçe yumuşatma. Evlilik ciddi bir karar.

evet cok haklısınız. kımse evlenmek zorunda degıl. bende senın gibi dusunuyorum 27 yasındayım. kafama uygun ruhuma dokunan bırı olmadıkdan sonra bende evlenmeyı dusunmuyorum. sonucta etrafta duyuoruz nekadar cok evlılıklerın sonlandıgını, cogu evlı ınsanların bıle sıkıntıda bunalımda oldugunu goruoyoruz .. bende sızınle hemfikirim.

nesrince123 .!.:

merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..

yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?

şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.

benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.

sadece yazıp anlatmak istedim..

Genişletmek için tıkla...

nesrince123 .!.:

merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..

yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?

şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.

benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.

sadece yazıp anlatmak istedim..

Genişletmek için tıkla...

yaş ilerledikçe daha seçici oluyor insan, daha mantıklı bakmaya çalışıyor herşeye farkında olmadan, eskiden hani en deli yaşlarda mesela herşey tozpembedir, bu adamla geçim sıkıntısı mı yaşarım yada bu bana acaba evlenince nasıl davranır, nasıl eş nasıl baba olur diye düşünmüyorsunuz yada o yaşlarda yaptığı bir hatayı olur ya insanlık hali deyip geçiştirebiliyorsunuz belkide evlilik daha çok uzak geldiği için, ama belli bir yaşa gelindiğinde bu hareketi yaptı bu yaşa gelmiş insan karakteri oturmamış demek ki, evlenince kimbilir neler yapar diye düşünüyoruz. işte o yüzden o kadar çok düşünceye dalıyoruz ki artık, karşımızdakinin gözlerinin derinliklerine inemiyoruz, haliyle aşık olmamız zorlaşıyor.istemediğiniz birisiyle evlenmemek lazım belki ama bir yandan da evlenmek şart hayatınızın bir döneminde mutlaka buna mecbur hissettirirler sizi o yüzden halen seçim hakkınız varken en iyisini gözlemleyip seçmek lazım bence, bununla aynı yastığa baş koyabilir miyim diye bakmalı, aşık olupta ömrü boyunca o aşkı koruyan kaç tane evli var diye düşünmek lazım. evlilik öyle farklı birşey ki, kıyafetlerini sağa sola atıyorsa eşin, afedersin ama lavaboyu tuvaleti terkedilmiş kamusal tuvalet gibi bırakıyorsa, kalbini kırmaktan kaçınmıyorsa, aşkında bir kıymeti kalmıyor, yada bu nasıl bir aşk dedirtiyor insana.ama öbür yandan beğendiğin ama çok iyi anlaştığın birisi var ,hani yanına yakışacak ama en önemlisi ömrün boyunca kültürü konuşması, davranışları ahlakı herşeyiyle seni tamamlayacak bir insanla evlenin derim ben,en gergin anında sana sevgi dolu bakabiliyorsa, o insana aşık oluyorsunuz, yada aşktan daha büyük sevgiyle doluyor içiniz,ama aşık olduğunuz insan, öyle bir davranıyor ki evlenince gözünüzde değerini yitiriyor.evlenmeden önce herkes birbirine duymak istediğini söyler, hayal gücü empatisi güçlü olan kazanır bir insanın kalbii kazanmak için, dürüst olmak herkesin vicdanına kalmış, ama evlenince o insanın bambaşka yönleriyle tanışıyorsunuz, söylediğim gibi. evlilik daha doğrusu EŞ; benim en iyi arkadaşım sorusunun cevabı olmalı.ama şunuda söyleyim herhangi birisi değil tabi bu insanla aynı yastığa baş koyabilir miyim diyede düşünmek lazım.

nesrince123 .!.:

merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..

yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?

şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.

benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.

sadece yazıp anlatmak istedim..

Genişletmek için tıkla...

Yalnızlığı çok severim, ama o da bi yere kadar diye düşünüyorum
yaş ilerledikçe insanın etrafında da kimse kalmıyor eş-dost herkesin eşi- çocuğu oluyo
Hadi gel bi yere oturup sohbet edelim desen bile etrafındaki insanların kurulu bir düzeni oluyor ve kimse seni tınlamıyo, gece tlf bi arayayım sohbet edeyim diyosun evli insanları 10-12 den sonra haliyle arayamıyosun ve mecburen sen onlara ayak uydurmak zorunda kalıyosun
Bu senin yazdığın soruya illa ki evlen anlamında verilecek bi cvp değil, ama evlilik güzel diye düşünüyorum, hele anlayışlı biri çıkar inş. karşına şöyle seni her konuda destekleyen seven, saran
Tabi hepimiz biliyoruz hayat bu kadar toz pembe değil ama bu hayatta ne zor değil ki
Kim bilir bulunduğunuz mevkiye ne sıkıntılar çekerek geldiniz?Başarı kolay elde edilmez bence
Güzel bir işin varmış, ayakları yere sağlam basan güçlü birine benziyosun
Karşındaki insan için çok secici olma diyemem ama bişeyler zamanla törpüleniyor sanki fıtrat olarak...
Çünkü hiç birimiz 4*4 lük değiliz, olamıyoruz da
İnşallah gönlüne göre biri çıkar ve bu fikrin değişmiş olur
Ayakların mutluluktan yere basmaz diyorum

tabi herkes evlenmek zorunda değil.. başkalarının söylediklerine çok da kulak asma boşver.. çünkü evlensen o zaman da emin ol başka baskılarla gelecekler sana. çocuk meselesi gibi ! bizim daha evlendiğimiz ikinci ay çocuk sormaya başlamıştı kv nin çevresi falan :S öyle garip oldu yani herkes sen karşına doğru olduğunu hissettiğin insan çıkarsa zaten evlilik yoluna adım atarsın..

yalnız bir tek "bekar anne olmak dünyada çok moda" gibi bir cümle okudum yazdıklarının arasında, bir tek o cümle bana biraz itici mi geldi desem nasıl anlatsam, çocuk sahibi olmak gerçekten zor birşey.. yani benim bu duyguyu tatmama daha aylar var çok yeni hamileliğim ama inan bunun zorluğunu öğrendiğin ilk dakikadan beri anlıyorsun, insanın hayatı bambaşka bir yöne kayıyor :) yani evlenmezsen ve çocuk sahibi olmak istersen, ki sen tek başına olacaksın, bunu çok iyi düşün öyle karar ver derim, çocuk sahibi olmak moda diye yapılacak bir iş değil :)

hakkında hayırlısı olsun, dediğim gibi insanların konuşmalarını es geç, senin hayatın senin kararların sonuçta, dilediğin gibi yaşarsın :)

Haklisin, kimse evlenmk zorunda degil ama milletin baskisi eksik kalmiyor, yasin fazla ilerledikce evde kalmis gözüyle bakiyorlar, evlendikten sonra cocuk bekliyorlar sonra ilk cocuga kardes bekliyorlar. hayir yani beni 15-16 yaslarimda istemeye gelenler oldu yuh diyorum cocuk istenirmi! suan 20 yasindayim ve millet daha aklimin ucundan gecirmedigim dügünümü konusmaya basliyor, doktor istermisin, avukat istermisin, evlenecegim adamin mesleginemi bakacam, kime ne yani benim kiminle evlenecegime birakin herkes istedigi sevdigi kisiyle evlensin. ama evlenmek mecburyet degil tabi istemiyorsan zorlamicaklar bence.

nesrince123 .!.:

merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..

yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?

şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.

benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.

sadece yazıp anlatmak istedim..

Genişletmek için tıkla...

Fikirlerinizi çok beğendim ben de öyle yapabilirim Ve tabiki de evlenmek zorunda değilsiniz bu işler kısmet işi. Belki 35inde evlenirsin belki hiç evlenmezsin. Mutsuz olacağıma, yalnız mutlulardan olurum yoluma bakarım daha iyi

lily86 .!.:

Yalnızlığa alışmaya çalışmak zor olsa gerek:44: Ben yalnızlığımla da mutlu olabildiğim için bu cümle dikkatimi çekti

Benim de ev-iş arasında giden rutin bir hayatım var ama bn de öyle hemen aşık olamam demek ki bu yapı meselesi çok zorlamamak lazım elbet aşk bir gün gelir bizi bulur


...

Genişletmek için tıkla...

Canım ben yeni yalnız değilim. 10+ senedir yalnızım. Aslında ben yalnızlığı biliyorum. Birisi ile birlikte bir şeyler yapmak nasıl bir şey asıl onu bilmiyorum.
Alışmaya çalışmakla kastettiğim o değil. İleride pişman olur muyum? endişesini yenmek, o yüzden "ömür boyu yalnız kalabilirim" fikrine kendini alıştırmak...

Ayrıca önceki mesajlarımda da bahsettiğim gibi ZORLAMIYORUM. Olursa zaten olacak.

Filozof_Prenses .!.:

ileride pişman olur muyum ki? BU TEDİRGİNLİĞİ BEN DE YAŞIYORUM AMA NE YAPAYIM AŞIK OLAMIYORUM. SEVEMİYORUM. ZORLAMAMIN ALEMİ YOK BENCE... OLACAKSA OLUR ZATEN.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle haklısınız ancak yalnız hayatının geçeceğinin düşüncesi aileni ve çevreni senin iyiliğini düşünen insanları tedirgin ediyordur..

Aşık olmak ve ölesiye sevmek tabiki güzel ancak olmuyorsa evlenemem olmamalı bence illaki gönlünün ısınacağı biri çıkar ve o zaman düşünebilirsin bence

Bekar annelik cok moda su siralar diye bunu tercih etme yolundasiniz.bundan on yil sonra bekar annelik modadan kalktiginda ne yapacaksiniz:)

Yada cocugunuzun bi kardesi veya kuzeni teyzesi en onemlisi baba eksikligiyle buyumesindeki olumsuzluklari dusundunuzmu hic.cocugunuz hayat boyu arkadaslarinin aile hayatina imrenip hep bi eksik kalacak ve tek basiniza ons yetseniz bile siz oldugunuzde yapayalniz kalacak belkide.bunlar cok uzak dusunceler belkide size.
Evlilik herkeein kriterine gore dogru insanla yapilir.ama kimsede super otesi degildir.zorluklara beraber gogus germek,soguklarda beraber usumek gunes dogdugunda beraber gulumsemektir evlilik...es hataya dustugunde onu affetmektir belkide evlilik...bu dunyada dogru insanla yapilan evlilik ve aile hayatindan baska bi guzellik yoktur saniyorum...en azindan ben boyle dusunuyorum.dilerim sizde bigun dogru insani bulur ve bu moda dusuncelerden kurtulursunuz:)

"Çocuk evlat edinirim zaten yurt dışında bekar annelik çok moda "

Cümlesi beni çok itti.Çocuk edinmek büyütmek onu geleceği hazırlamakla "moda" kelimesini bağdaştıramadım.

Bu marka çok moda dünyada, bunu eve alırım gibi bir şey olmuş.Mal gibi eşya gibi...

kimse evlenmek zorunda değil ama moda diyede çocuk evlat edinilmez ilerde baba isterse o zamanda geçici babaları mı olacak

O psikolojik baskılar evlenince son bulmuyor maalesef..
Evlendikten sonra da "ne zaman çocuk yapacaksınız? Hadi yapın vs.." gibi baskılar başlıyor,tecrübeyle sabit.
Hadi birinciyi doğur "aa buna bir kardeş lazım,2. ne zaman yapacaksınız?"lar başlıyor.

Moda diye çocuk mu evlat edinilir?ne yaptınız Allah aşkına.
Modası geçince çocuğu yuvaya geri mi iade edeceksiniz?

elalem ne diyosa odur kaçış yok

Bunun zorunlulukla alakası yok ki?Her toplumda olduğu gibi,öncelik aile olma kavramını yaşamaktır.Anne baba,eş dost sevdiklerinin yuva kurmasını aile olmasını temenni ederler.İnsanın yaradılışında da vardır.Anne olma baba olma dürtüsü,karşı cinsle olma dürtüsü.Yani hayatında birini ister insan.Nasıl ki onların evlenmelisin dayatması yanlışsa,senin deevlenmek zorunda mıyım düşüncen yanlış.Bu işin planı programı olmaz.Nasipse,gelir Yemen'den,nasip değilse ne gelir elden.Evlilik güzel birşeydir,doğruysan ve doğru insanlaysan.Ben de30 umdan sonra evlendim.Kimsenin ne dediğini umursamadım bile.Hadi evlen artık,elini çabuk tut laflarına güldüm geçtim.

nesrince123 .!.:

merhaba. daha önceki mesajlarımdan hatırlayan olabilir kısaca kendimden bahsedeyim. 29 yaşındayım iyi bir firmada çalışıyorum ayaklarımın üzerindeyim ve bekarım.. Hiç evlenmeyi düşünmedim daha doğrusu uygun bir erkek bulamazsam evlenmek istemiyorum ancak bu konuda bekar bayanlara ciddi bir baskı var sanki herkes evlenmek zorundaymış gibi..

yani ben şu an düşünmüyorum ama ailede olsun dışarıda olsun sanki vebalıymış gibi bir tavır alınıyor nedense.. istemiyorum kardeşim gerçekten dürüst düzgün bir erkek olmayacaksa elin adamının kahrını çekmeyi düşünmüyorum suç mu? sen acı çektin odunu meşe yapmak için ömrünü feda ettin diye bendemi yapmak zorundayım?

şu an kendime göre maddi bir birikim hazırlıyorum eğer hiç evlenemezsem yaşlanınca o parayla dünya turuna çıkmayı düşünüyorum sonuçta her şeye hazır olmalı insan.. çocuk istersem de evlat edinmekten yanayım. bekar annelik çok moda dünyada.

benim düşüncemde herkes evlenmek zorunda değil ki evlenmesinler de bir zahmet ne sorunlu aileler duyuyoruz toplumunda huzurunu kaçırıyorlar... ama şu psikolojik baskılar yokmu? sanırım bu ülkede yaşamanın hoş olmayan bir yanı bu.

sadece yazıp anlatmak istedim..

Genişletmek için tıkla...

Bacım 34 yaşına giricem halen bekarım :)
inan öle bir zorunluluğun yok. kime ne arkadaşım boşver.

Hem zaten doğru insan yada yazıldıysa zaten olacaktır.
dert ettiğin şeye bak :)