Merhaba,
Daha önce de bu konuya benzer bir konu açmıştım ama gerçekten psikolojim düzelmiyor. Ben kendime görünüş olarak güvenemiyorum ve hiçbir erkeğin beni beğeneceğine inanmıyorum. Şimdiye kadar bana ilgi gösteren erkekler oldu ama ben hiçbirine güvenemiyorum, iltifat etseler ciddiye almıyorum çünkü annem bile beni beğenmiyor bu oğlan nasıl beğeniyor beni diyorum. Hani aileler çocuklarını çirkin de olsa güzel görürlerse, benimkiler de çirkin görüyor.
Bi örnek vereceğim. Uzakta üniversite okuyorum ama annem beni gördüğünde eğer beğenmezse çirkin görürse samimi davranmıyor. Neye göre değişiyorsa bazen de güzel görüyor beni o zaman daha samimi davranıyor ama annem bile böyle şekilciyse elin oğlu beni nasıl sevcek diyorum. Örneğin geçen gün annemler beni ziyarete gelceklerdi işimin arasında hemen duş aldım temiz gözüküyüm dedim hafif makyajımı yaptım kendimi gayet güzel buluyordum ki o gün bi arkadaşımdan da övgü almıştım ama annemler geldi suratıma bile düzgün bakmıyor tabii ben anladım kesin gözüne çirkin gözüktüm diye. Aradan zaman geçti eve geldim bu sefer diyo ki geçen gün suratın iyi değildi şimdi biraz daha iyi olmuş güzelleşmişsin biraz diyor daha samimi davranıyor. Ertesi gün beni gene çirkin gördü suratıma beğenmemiş gibi bakıyor daha soğuk davranıyor.
Benim annem neden böyle ya zaten tanıdıklarım içinden kimse beni güzel kızım diye sevmez ama annem de resmen ben kendimi güzel bulduğum zamanlarda da çirkin görüyor moralim bozuluyor. Ben nasıl erkeklere güveneceğim. Herkes böyle şekilci mi
Şimdi kendini beğenmezsen başkaları d beğenmez diyenler olacak ama ben kendimi beğendiğim zamanlarda annem beğenmiyor. Bildiğiniz suratım çirkin geliyor ona. Anneme böyle gözüküyorsam ben bi erkeğe nasıl güveneceğim. Arkadaşlarımın hep onları seven erkek arkadaşları hatta eşleri var. Ben neyi haketmiyorum herkes dünya güzeli ben mi çirkinim. Nasıl kendime güveneceğim
Daha önce de bu konuya benzer bir konu açmıştım ama gerçekten psikolojim düzelmiyor. Ben kendime görünüş olarak güvenemiyorum ve hiçbir erkeğin beni beğeneceğine inanmıyorum. Şimdiye kadar bana ilgi gösteren erkekler oldu ama ben hiçbirine güvenemiyorum, iltifat etseler ciddiye almıyorum çünkü annem bile beni beğenmiyor bu oğlan nasıl beğeniyor beni diyorum. Hani aileler çocuklarını çirkin de olsa güzel görürlerse, benimkiler de çirkin görüyor.
Bi örnek vereceğim. Uzakta üniversite okuyorum ama annem beni gördüğünde eğer beğenmezse çirkin görürse samimi davranmıyor. Neye göre değişiyorsa bazen de güzel görüyor beni o zaman daha samimi davranıyor ama annem bile böyle şekilciyse elin oğlu beni nasıl sevcek diyorum. Örneğin geçen gün annemler beni ziyarete gelceklerdi işimin arasında hemen duş aldım temiz gözüküyüm dedim hafif makyajımı yaptım kendimi gayet güzel buluyordum ki o gün bi arkadaşımdan da övgü almıştım ama annemler geldi suratıma bile düzgün bakmıyor tabii ben anladım kesin gözüne çirkin gözüktüm diye. Aradan zaman geçti eve geldim bu sefer diyo ki geçen gün suratın iyi değildi şimdi biraz daha iyi olmuş güzelleşmişsin biraz diyor daha samimi davranıyor. Ertesi gün beni gene çirkin gördü suratıma beğenmemiş gibi bakıyor daha soğuk davranıyor.
Benim annem neden böyle ya zaten tanıdıklarım içinden kimse beni güzel kızım diye sevmez ama annem de resmen ben kendimi güzel bulduğum zamanlarda da çirkin görüyor moralim bozuluyor. Ben nasıl erkeklere güveneceğim. Herkes böyle şekilci mi
Şimdi kendini beğenmezsen başkaları d beğenmez diyenler olacak ama ben kendimi beğendiğim zamanlarda annem beğenmiyor. Bildiğiniz suratım çirkin geliyor ona. Anneme böyle gözüküyorsam ben bi erkeğe nasıl güveneceğim. Arkadaşlarımın hep onları seven erkek arkadaşları hatta eşleri var. Ben neyi haketmiyorum herkes dünya güzeli ben mi çirkinim. Nasıl kendime güveneceğim