Haklısınız, ben eskiden daha çabuk güveniyordum şimdi öyle değilim ama yakın olduklarıma da her şeyimi anlatıyorum, hata yapıyorum, özellikle de aşk durumlarını anlatıyorum hep, ben duygusal davrandığım için aşk durumunda karşımdakinin niyetini çok geç öğreniyorum hep o yüzden hep tavsiye almak için anlatıyordumIlk tanistigin insanlara 100 puan verme. 50 ver. 50 puan cebinde kalsin. Sana ne niyetle yaklastigini bilemezsin. Sana kotuluk yaptikca puanlarini al, ona gore davran. Sana iyi oldukca ona guvenebilecegini anladikca yavas yavas ouanlarini artir. Ben eski esimin bile gercek yuzunu 12 senelik evlilikten sonra bosanirken gordum. Puanlarini o kadar kolay harcama. Gercek dostluklar oyle hemen belli olmaz.
Bende içime kapandım açıkçası eskisi gibi herkese anlatmıyorum birkaç kişiye hep anlatıyorum bu huyumdan da kurtulmaya çalışacağımçok kötü adlına bakarsanız. komıştupum dertleştiğim herşey idareme taşındı zamanında. çok zor günler geçirdim. sadece artık çok güvendiğim kişilere anlatır oldum. biraz daha içime kapandım son zamanlarda. ama işte o beynimdeki ses hiç susmuyor.
Merhabalar, ben 24 yaşındayım ve lisede sosyal fobim yoktu ve bir sürü arkadaş edinmiştim ve hem ailesel, hemde aşk ve arkadaşlık açısından yaşadığım her şeyi herkese anlatan biriydim, onlardan görüş almak için anlatıyordum, yüzüme her gülümseyene anlatıyordum, ve anlattığım insanlardan çok az kişi hariç gerisinin hep arkamdan anlattığım her şeyi başkalarına anlattığını öğrendim ve hoşlandığım kişilere ve diğer arkadaşlarıma da anlattığım konular üzerine olmayan şeyleri de ekleyerek anlattıklarını öğrendim ve insanlardan soğudum ve sosyal fobim böyle başladı diyebilirim, benim okul dışında hiçbir çevrem yoktu sadece okuldan arkadaş edinebilirdim ve acayip saf bir insandım, hata en başında bende aslında anlatmamam gerekirdi herkese, insanları tanımıyordum ki çevrem olmadığı için, liseyi bitirdikten sonra bir kız hariç liseden kimseyle görüşmedim. Üniversitede daha bilinçliydim zaten sosyal fobi de olduğu için aylarca kimseye en ufak bir şeyimi anlatmıyordum ki bir kişiyi sevene kadar, onu sevdikten sonra yine insanlara yavaş yavaş anlatmaya başladım, insanlarla yakınlık kuramadım ama o kişiyi seviyorum benim hakkımda ne düşünüyor nasıl biriydi diye soruyordum, lisedeki gibi herkese anlatmıyordum ama yine de sınıftakilerden birkaç kişiye anlatmıştım sevdiğim kişiyi bana iyi davranıyorlar diye ama sevdiğim kişiyle alakalı en ufak kötü bir söz söylemedim, onlarda diğerlerine anlattı derken bizim bölüm komple o kişiyi sevdiğimi biliyordu. Üniversite bitti ordan da 4 kişi kaldı hala konuştuğum ama bu nefret ettiğim huyumdan hala da kopamıyorum, biriyle bir sorun yaşasam hemen lisedeki arkadaşıma anlatırken buluyorum kendimi, üniversiteden de var iki kıza anlatıyorum ama lisedeki kıza anlattığım kadar bilemezler, lisedeki arkadaşım da arada kendini anlatır ama benim kadar değil, üniversitedeki arkadaşlarım pek anlatmazlar kendilerini ama ben neden böyleyim bilmiyorum, ilerde lisedeki gibi kazık yemek ve iftiraya maruz kalmak istemiyorum,bu huyumu bırakmak istiyorum, bir derdim olsa kağıda mı yazsam, duvara konuşarak mı anlatsam kendimi bilemedim, bana tavsiye verir misiniz, okuduğunuz için ve görüşleriniz için şimdiden teşekkür ederim.
Haklısınız, ben eskiden daha çabuk güveniyordum şimdi öyle değilim ama yakın olduklarıma da her şeyimi anlatıyorum, hata yapıyorum, özellikle de aşk durumlarını anlatıyorum hep, ben duygusal davrandığım için aşk durumunda karşımdakinin niyetini çok geç öğreniyorum hep o yüzden hep tavsiye almak için anlatıyordum
Etrafınızdakiler dedikoducuymuş benim gecmişimdeki insanlar gibiymiş, ama sevindim adınıza hayırlı olsun bebeğiniz için, Allah analı babalı büyütsünValla arkadaşım ben de aynı senin gibiyim ağzım don lastiği gibi herkese her şeyimi anlatıyorum bi konuda canım yanınca ne kadar yanlış yaptığımı fark ettim. Evlendikten bir süre sonra insanlar cocuk ne zaman düşünüyorsun diye soruyorlardı ve ben düşünmeye başladığım zaman söyledim soranlara biz de artık istiyoruz diye. Ben nerden bilirdim ki hemen cocuğum olmayacak. 3 ay geçti 5 ay geçti cocuk yok. Sonra bi gördüm ki söylediğim insanlar arkamdan cocuğu olmuyor demeye başlamışlar. 1 yıl sonra şimdi hamile kaldım. Ama o kadar pişman oldum ki söylediğime kafama vurdum hep. Böyle bi acı tecrübe sonrası ağzımı yavaş yavaş kapatmayı öğrendim. Susmak için bunu yaşamamız gerekiyormuş.
Aşk durumlarında insan geç farkına varıyor maalesef gerçeklerin bende sevdiğim insanın gerçek yüzünü çok geç gördüğüm için hep tavsiye aradım ondan bu haldeyimTavsiye almak için arkadaşa anlatmayın.
Siz yapılması gerekeni zaten biliyorsunuz dur.
Buraya yazın madem, burada kimse sizi tanimiyor.
Ben kazık yedim valla eskisi gibi değilim ama birkaç arkadaşıma hala aynıyım kurtulmam lazım bu huyumdanKazık yiyince otomatik olaral bırakıyorsun
Kimseye güvenmeyin. Buradan fikir almayın. Sadece anlatıp deşarj olun, anlatma ihtiyacınız gitsin. Siz kendinize, sağduyunuza güvenin. Sizin her anlattığınıza karşı tarafın da aynı önemi vererek yorum yaptığını düsünmeyin. Başkalarının dolduruşuna gelmeyin. Yani aslında, yorumdan etkiyecekseniz, anlatmasanız daha iyi diyorum. Siz en doğru kararı zaten vereceksiniz.Artık yüz yüze gördüğüm kimseye anlatamayacağım hiçbir şeyimi kendimi tutacam bu konuda, aşk durumlarında ben çok duygusal davrandığım için bazen mantıklı düşünemiyorum o yüzden hep anlatıyordum tavsiye almak için ama anlattığım için pişmanlık duyuyordum sonradan, bende burda anlattım başka bir konu açarak yaşadığımı
Siz peki aşk konularında tavsiye almak ihtiyacında olursanız nasıl bunu halledersiniz kimseye anlatmadan, örneğin bu siteyi bilmeseydiniz20 yaşına da gelseniz 30 yaşına da gelseniz insanlar hep aynı.
Anlatırsın , o da bir başkasına gidip anlatır. Hayattaki çok nadir insanlar böyle değildir.
Sohbet , muhabbet bulmak için başkasının hayatını ortaya koyarlar.
Anlatmayacaksiniz , tek çözüm bu. Geçiştireceksiniz.
Sürekli dert anlatanlarda da uzak durmak lazım.
Sizinki nasıl oldu, ben aşk durumlarında hep gözümün önüne perde indiği için gerçekleri çok geç gördüğümü fark ediyorum ve hep anlatırken buluyorum kendimi, ama başkasına tavsiye verince dediklerim hep doğru çıkıyor garip bir şekildeAynı yaştayız
Birkaç sene önce bundan ciddi zararlar gördükten sonra bıraktım.
Kolay bırakılır bir huy değil ben de en son raddede dilimi tutmayı öğrendim.
Anlatmak üzere olduğunuz an olacakları anımsatın kendinize.
Ben açıkçası kendi yaşadıklarımı anlattığım için yorumlardan çok etkileniyorum, yorumlara bakarakta hayatıma yön verdiğim oldu, aşk konusunda başkalarına tavsiye verince hep dediklerim çıktı ama konu kendime gelince sanki körmüş gibiyim hiç farkında olamıyorum gerçeklerinKimseye güvenmeyin. Buradan fikir almayın. Sadece anlatıp deşarj olun, anlatma ihtiyacınız gitsin. Siz kendinize, sağduyunuza güvenin. Sizin her anlattığınıza karşı tarafın da aynı önemi vererek yorum yaptığını düsünmeyin. Başkalarının dolduruşuna gelmeyin. Yani aslında, yorumdan etkiyecekseniz, anlatmasanız daha iyi diyorum. Siz en doğru kararı zaten vereceksiniz.
Buna gerek yok ki. Kalbin seni yonlendirir. Kime anlatsan herkes kendince farkli seyler soyler. Herkes senden daha mi tecrubeli ya da karsindaki insani senden daha mi iyi taniyor. Sanirim kendine guvenin yok.Haklısınız, ben eskiden daha çabuk güveniyordum şimdi öyle değilim ama yakın olduklarıma da her şeyimi anlatıyorum, hata yapıyorum, özellikle de aşk durumlarını anlatıyorum hep, ben duygusal davrandığım için aşk durumunda karşımdakinin niyetini çok geç öğreniyorum hep o yüzden hep tavsiye almak için anlatıyordum
Amin cok teşekkür ederim rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın inşallahEtrafınızdakiler dedikoducuymuş benim gecmişimdeki insanlar gibiymiş, ama sevindim adınıza hayırlı olsun bebeğiniz için, Allah analı babalı büyütsün
Aslında güvenmemek değil de herhangi bir tartışma anında duygularıma yenik düşüp karşımdaki beni seviyorsa eğer kalbini kırıp kaybetmekten korkuyorum, bir de tam tersi kandırılıyorsam farkına varmak içinBuna gerek yok ki. Kalbin seni yonlendirir. Kime anlatsan herkes kendince farkli seyler soyler. Herkes senden daha mi tecrubeli ya da karsindaki insani senden daha mi iyi taniyor. Sanirim kendine guvenin yok.
Cok gencsin sanirim. Hicbir seyden korkma. Karsindaki iyi niyetli ise senin onu kirmak istemedigini anlayacaktir. Kandiriliyorsan da bunu fark edersin. Boyle boyle buyuyoruz. Hayatimiza birsuru insan girip cikiyor. Sonra bizim icin en uygun olan kisi ile yolumuza devam ediyoruz. Kim ilk flort ettigi ile evlenmis ki? Her iliski sana birsey ogretecektir. Gercekten olmasi gereken de gitmez merak etme. Bu arada az ama öz arkadaşın olsun. Herseyi paylasabilecegin biri. Digerlerini ele...Aslında güvenmemek değil de herhangi bir tartışma anında duygularıma yenik düşüp karşımdaki beni seviyorsa eğer kalbini kırıp kaybetmekten korkuyorum, bir de tam tersi kandırılıyorsam farkına varmak için
24 yaşındayım, bende kaybetme korkusu oluyor hep karşımdaki kişiyle tartıştığım zaman kalbini kırmadan konuşuyorum, o anlık duygularımla hemen siliyorum rehberden birkaç gün sonra tekrar ekliyorum ve ben yazıyorum kaybetmemek için ya bana değer veriyorsa ve onu kaybediyorsam diye, bazen bunu haklı olmama rağmen yapıyorum bu huyumdan da nefret ediyorumCok gencsin sanirim. Hicbir seyden korkma. Karsindaki iyi niyetli ise senin onu kirmak istemedigini anlayacaktir. Kandiriliyorsan da bunu fark edersin. Boyle boyle buyuyoruz. Hayatimiza birsuru insan girip cikiyor. Sonra bizim icin en uygun olan kisi ile yolumuza devam ediyoruz. Kim ilk flort ettigi ile evlenmis ki? Her iliski sana birsey ogretecektir. Gercekten olmasi gereken de gitmez merak etme. Bu arada az ama öz arkadaşın olsun. Herseyi paylasabilecegin biri. Digerlerini ele...
Haklısın bende herseyimi anlatırken buluyorum kendimi çok pişman oluyorum bazen niye anlatıyorum diyeValla ben de ayni durumdayim.Hatta soyle bir durum var.Benim bir arkadasim var.Kendisi ile ilgili bir sey anlatmaz.Bazen ben de yapayim aynisini diyorum .Oyle bir insan ki ona anlatmadigim seye denk gliyor bir sekilde ogreniyor,veya anlatmak zorunda kaliyorum.Veya soru soruyor ben de yalan soyleyemiyorum.
sir tutmak lazim askinda kim olursa olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?