Benim de çocuğum yok üstelik pco gibi hamileliği güçleştiren bi rahatsızlığım var ( son kontrolde kullandığım bitkisel şeylerin etkisiyle geçtiği söylendi ama ) Çocuğum hiç olmasa , ya da olmayacağını öğrensem de biri hamile diye ağlamam. Evet çocuğum olmuyor diye üzülüp ağlayabilirim ama başkasının çocuğu olunca onun adına sevinilir.Destek olunur. Dua istenir. Ben bunun kişilikle alakalı olduğunu düşünüyorum. Evet çocuk çok kutsal bişey Allah herkese nasip etsin ama bu duygu yanlış bi duygu.
Herkesin evi var, arabası var diye ağlasam, herkesin evinde şu eşyası var benim yok diye ağlasam, herkes tatile gidiyor diye ağlasam ne kadar mantıklı olurdu. Herkesin evi yok, arabası yok, eşyası yok, tatile gitmiyor,Hatta eli ayağı olmayan konuşamayan , duyamayan, göremeyen yüzlerce insan var, savaşın içinde binlerce insan var. İnsan hep daha fazlasını istemeye meyilli, elindekiyle yetinmeyip başkasında olan kendinde olmayınca üzülüyor. Üç aşağı beş yukarı bunlar aynı duygular. İkisi çok farklı diyeceğinizi duyar gibiyim. Ama insanın negatif doğası malesef değişmiyor. Neyi istediğinin pek önemi yok. Daha önce de dedim çocuk istemek normal, sahip olamayınca üzülmek de ama başkalarıyla kıyaslamak yanlış. Ben buraya takılıyorum