- 3 Eylül 2015
- 3.279
- 6.302
- 78
olsaydı iyi destek olurdu sana ama bene 24 yasındayım nolacak ki olur yani nasip buSevdiğim sevildiğim.biri de yok şanssızım yaşım oldu 24
sen kaç ?24 mü.. ay ben kendimi nerelerden atayımmm
Siradan bir ofis olayini ne kadar onemli bulmussunuz.
Evinizi mi yaktilar, cocugunuzu mu caldilar da baskalari yuzunden depresyona girdiniz. Siz sevgi kelebegisiniz de kanatlarinizi mi kopardilar?
Yalniz olmaniza hic sasirmadim zira kimse surekli soylenen ve mutsuz bir arkadas istemez. Hem de diger insanlari suclayarak.
Depresyonunuz sizinle ilgili. Siz cok harikasiniz da dunya cok kotu, bu yuzden degil yani. Ilk cumlenizden bile belli bu.
Gerceklerle yuzlesin, insanlari suclamayi ve olumsuzluk sacmayi birakin.
ne yapim söle naısl cıkayı depreyondan herkesi sevmeye calısıp polyanna olarak mı careyi söyle
İkiyüzlü fesat bencil insanlar hepinizden nefret ediyorum beni bu hale getiren sizler dilerim allah binbir belanızı verir. Ve ne yazık ki cogunuz aynısınız. Bu kadar mı yalnız kalır bir insan? Hep düşünceli oldum evet malesef birde cok duygusalım. Duygularımı aldırmak lüksüm olsa aldırırdm. Tam birinin samimiyetine inanıcm derken bakıyorum ki gercek yüzü ortaya cıkıyor. İşyerimden de nefret ettim gerci baska yere gitsem ne olacak heryerde var bu insanlardan zaten bozuk olan psikolojim kaldırmıyor cidden midem ağrıyor. Mesela az önce müdürüm noktan bi sebepten atarlandı sekreter kız normalde yüzüme gülen şahıs anında müdürün yanında bitiyor hep bir politika bir gıcık etme yıldırma çabası. Salak olsam anlamam yapmaya calostıgını ama malesef anlıyorum.. Ve sinirleniyorum karsımdaki sahıs desem durduk yere konuşmuyor benle o da ayrı triplerde. Ve bunlardan niye etkileniyoesn boşver diyeceksiniz diyrm ya yalnızlıktan ölüyorum farkındayım.. Ve artık kimsenin bana böyle davranmasına tahammülüm yok kafama takıyorum ister istemez cidden suan işten cıkıp ağlayasım var bıktım. Yaşamak da anlamsız geliyor hergün aynı seyler kardeşim canımdan olan kişiyle bile anlasamıyorum o laylaylom yasayabilşyorken ben hep böyle negatif mutsuz kafaya takan kendimden sıkıldım antidepresan dan sıkıldım psikologtan da sıkıldım. Ölsem anneme yazık.
Herkes hakkinda ayni seyi dusunuyorsan sorun sende demektir..ne olmus yani yalnizsan bende yalnizim bi esim var yanimda olan yalnizlikta o kadar kötű bisey degil yani herseyi pozitif dusunmeye calisin..İkiyüzlü fesat bencil insanlar hepinizden nefret ediyorum beni bu hale getiren sizler dilerim allah binbir belanızı verir. Ve ne yazık ki cogunuz aynısınız. Bu kadar mı yalnız kalır bir insan? Hep düşünceli oldum evet malesef birde cok duygusalım. Duygularımı aldırmak lüksüm olsa aldırırdm. Tam birinin samimiyetine inanıcm derken bakıyorum ki gercek yüzü ortaya cıkıyor. İşyerimden de nefret ettim gerci baska yere gitsem ne olacak heryerde var bu insanlardan zaten bozuk olan psikolojim kaldırmıyor cidden midem ağrıyor. Mesela az önce müdürüm noktan bi sebepten atarlandı sekreter kız normalde yüzüme gülen şahıs anında müdürün yanında bitiyor hep bir politika bir gıcık etme yıldırma çabası. Salak olsam anlamam yapmaya calostıgını ama malesef anlıyorum.. Ve sinirleniyorum karsımdaki sahıs desem durduk yere konuşmuyor benle o da ayrı triplerde. Ve bunlardan niye etkileniyoesn boşver diyeceksiniz diyrm ya yalnızlıktan ölüyorum farkındayım.. Ve artık kimsenin bana böyle davranmasına tahammülüm yok kafama takıyorum ister istemez cidden suan işten cıkıp ağlayasım var bıktım. Yaşamak da anlamsız geliyor hergün aynı seyler kardeşim canımdan olan kişiyle bile anlasamıyorum o laylaylom yasayabilşyorken ben hep böyle negatif mutsuz kafaya takan kendimden sıkıldım antidepresan dan sıkıldım psikologtan da sıkıldım. Ölsem anneme yazık.
Aynen valla canim is disinda mesafe koymak en iyisi...bende devlet dairesindeyim. atanmadan her şey mükemmel gelirdi gözümeburada işler zaten bir başka yürüyor..
insanlarda ki egolar, gereksiz muhabetleri, tripleri bla bla...bende kimseyle konuşmuyorum iş dışında.mesafe candır
ama biliyorum yinede iyi insanlar var.
bu gibi davranışlar seni soğutmasın
anahtar nokta "mükemmelliyetçilik".. haklısınız, peki mükemmelliyetçilik nasıl aşılır?Çoğunluk kötü olabilir, çevreniz cidden kötü olabilir ama nefret edecek kadar herkeste kusur aramak bir sıkıntı belirtisi.
Depresyon+ mükemmelliyetçilik beni bir vakitler sizin gibi düşünmeye itmişti.
Sonra insanlara hak etmedikleri halde kötü gözüyle baktığım için üzüldüm.
Hergün iyi olmayabilirsiniz amaherkes inişli çıkışlı hayat yaşıyor.
Herkese kötü demek abartı...
Dikkat et depresyon var ise sosyal fobi falanda eklenmesin üzerine. Bence destek al...
4te 1in kadar daha fazlayımsen kaç ?
anahtar nokta "mükemmelliyetçilik".. haklısınız, peki mükemmelliyetçilik nasıl aşılır?
Terapinize devam edin, tedavinizden ve ilaclarinizdan nefret etmeyin.
Cok cok gencsiniz, su ana kadar berbat bir hayat yasadiysaniz bile bu hayatinizin ucte biri etmeyecek muhtemelen.
Kendinize yeni ugraslar bulun, yuruyuse cikin. Aktivite gruplarina katilin. Elinizi, vucudunuzu oyalayacak ugraslariniz olsun. Yeni seyler ogrenin.
Gulmeseniz bile somurtmamaya ozen gosterin. Insanlar hakkinda ozenli ama mesafeli olun. Yavas yavas iliskiler gelistirmeye calisin. Onemsiz olaylari umursamayin. Hepimiz hatalar yapiyoruz, ama deger verdigimiz insanlarinkini gormuyoruz bile.
Aynaya baktiginizda temizligi ve gozleri ile parlayan biri olun.
Dunyanin renginin acildigini goreceksiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?