Herşey çok ağır geliyor

minnie

Nirvana
Kayıtlı Üye
20 Şubat 2010
9.608
10.187
773
Ankara
33 yasindayim kadin hastaligimdan dolayi iki ameliyat geçirdim o dönemler benim için çok zordu.ailem bi takim sınavlardan geçti maddi kayiplarimiz oldu.daha sonra evlendim sevdigim bekledigim adamdi umdugumu bulamadim mutsuz oldum çocuk sahibi olamadim kisacasi neyi tuttuysam elimde kaldi hatta parcalandi.eskiden güçlü bi insandim şimdi ise o güçlü hallerimden hic bisey kalmadi.
Aksine korkaklastim herseyden korkar hale geldim .en basiti bu aralar diş sagligimla ilgili problemler var disim kirildi ve tedavi sureci var tüm detaylarini düşünüyorum o bile bi kaygi kaynagi benim icin bu olay bile beni depresif yapti.
Hersey kaygi kaynagi haline gelebiliyor ornegin babam telefonu acmayinca direk aklima kotu seyler geliyor.
Sonuć da hayat bu basimiza hersey gelebilir ama ben bunlara hazirlikli degilim bunu anladim eskiden boyle degildim. korkuyorum bu hayatla baş edememe hallerimden sevmiyorum bu hallerimi yaşadigi olaylardan sonra benim gibi olan var mi nasil başa çikiyorsunuz tavsiyeleriniz var mi rahatlamaya ihtiyacim var.
Hayatim iskambil kagidindan yapilmis bi ev gibi en ufak bi temasta her sey yerle bir oluyor....
 
Aklina kotu seyler getiriyorsan ozaman kendine iyi seyler telkin et. Kendine dayan kendine guven. Kendi kendine iyi davran.
Ayrica basina kotu diye nitelendirdigin seyin gelmesi belkide iyice bakinca iyidir..serrin icinde hayir var herzaman.
Biraz ana odaklan ani yasa. O olacak bu olacak derken ..veya oyle oldu boyle oldu diye uzulurken kendi kendini zorluyorsun sıkıyorsun. Hayat bizim elimizde...iyi degerlendir. İyi dusun iyi olsun.
 
Haklisin belki de kendimi telkin edemiyorum kendime dogru mesajlar gönderemiyorum.
Ve hersey benim icin zor icimden cikilmaz oluyor.eskiden dedigin gibi kendime dayanirdim o gunleri ariyorum
 
Bende geçen gün bunu düşündüm. Hayatım o kadar çok dağıldı toparlandıki anlatamam. O kadar çok baştan düzenlemek zorunda kaldım ki.
Bu beni biraz tahammülsüz yaptı. İnsanların gereksiz dertlerini dinleyemiyorum artık. Kendimde asla anlatmıyorum.
Ama onun dışında çok şükür hayattayım. Yaşam devam ediyor ve ben koşmaya devam ediyorum. Çünkü biliyorum ki durursam düşerim
 
Haklisin belki de kendimi telkin edemiyorum kendime dogru mesajlar gönderemiyorum.
Ve hersey benim icin zor icimden cikilmaz oluyor.eskiden dedigin gibi kendime dayanirdim o gunleri ariyorum

O gunleri aramana gerek yok. Oyle olman icin gereken hersey sende mevcut. Yeterki yasadiklarindan ders cikar. Onlara dersmis gibi gozuyle bak. Onlara bakip uzulup kendini zavalli ve acinasi olarak gorme. Kendine acima. İlerisi veya suan gundemde olmayan seyler icinde uzulme kafa yorma kendi kendini korkuya surukleme. Suan o korktuklarin varmi ? Yok. O yuzden dusunmene dertlenmene gerek de yok. Hersey sende bitiyor...yeniden dogabilirsin yeterki iste..
 
ben de cok tahammulsuz oldum.diyorumya en ufak bisey başa sarmama neden oluyor.insanlara karşi hoşgörüm azaldi.
Sen diyorsun ya durursa duserim diye ben galiba düstüm
 
Evet sorunlarim bunlar aslinda kendime aciyorum ve gundem dışı seyleri bile kafaya takiyorum
 
ben de cok tahammulsuz oldum.diyorumya en ufak bisey başa sarmama neden oluyor.insanlara karşi hoşgörüm azaldi.
Sen diyorsun ya durursa duserim diye ben galiba düstüm
Şimdi bir tercih yapmak zorundasın o zaman. Kalkmak istiyor musun? İstemiyor musun?
Bir dönem sürekli şikayetleniyordum. Kardeşim dediki geçen yılda aynı şeylere söyleniyordun ki doğruydu. O zaman şikayetlenmekten vazgeçtim.
Şimdi sıra sende 2 ay sonrada aynı durumda olmak istemiyorsan seçimini yapmalısın
 
Farkinda misin gunumuzun en buyuk vebasi bu adina depresyon,tulenmislik sendromu vs.neyse iste insanlarda cok yaygin,cogu insan umutsuz,karamsar kimse gelecege guzel bakmiyor...nedeni gelecek kaygisi,yasanilan olumsuzluklar hatta bence sukursuzluk...banada sorsan dort cocuk gurbette,sadece para derdine dusmus bir es,insani illallah ettiren esin ailesi,hep basklari icin didinen kendinden gecmis bir ben...ama yinede hala bir umudum var,birde hala Allaha inancim var once sukur ediyorum verdigi her bir nimete,sonrada biliyorum birgun benimde imtihanim sona ericek,yeterki inancimizi kaybetmeyelim
 
Bizim kültürümüzde kabul edilmiyor ama nasıl ki vücudumuz bazen hasta olabiliyorsa, ruhumuz da hasta olabiliyor. Bu duruma kesin bir neden gösterip aklınıza yatiramiyorsunuz. Ama hissettikleriniz ortada. Bence bir psikolog desteği alın. Geçmiş olsun
 
Canim sende kaygı bozukluğu oluşmuş anksiyete ve o kadar çok insanda varki. Bu endişelerini bir uzmana soylesen oncelikle. Daha sonra su anki kosullardan biraz uzaklasabilirsen uzaklassan.
 
Dogru soyluyorsun surekli bunalimda olmak yada şikayet etmek icinde bulundugumuz durumlari degistirmiyor.belki de derin bi nefes alip gücümü toplamam lazim
 
inancimi kaybetsem yada Allah in varligina gücüne inanmasam daha kotu durumda olurdum şu anda beni ayakta tutan bu inanç zaten.ama diyorum ya bazen çaresiz hissediyorum
 
Destege ihtiyacim var farkindayim ama bu eski gücümü toplamaya yeter mi bilemiyorum.yada psikolaga kendimi duzgun ifade edebilir miyim ?
 
Canim sende kaygı bozukluğu oluşmuş anksiyete ve o kadar çok insanda varki. Bu endişelerini bir uzmana soylesen oncelikle. Daha sonra su anki kosullardan biraz uzaklasabilirsen uzaklassan.
Evet anksiyete var hem de yogun bi sekilde.aşmam gereken şeyler var.
Bulundugum kosullardan su an uzaklasamam maalesef
 
Evet anksiyete var hem de yogun bi sekilde.aşmam gereken şeyler var.
Bulundugum kosullardan su an uzaklasamam maalesef

hepimiz yaşıyoruz bu tarz şeyleri ve tüketiyor evet kendimden biliyorum.
keşke bir uzmana gitseniz bence çok faydalı olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…