çok uçuk yaşadım hep herşeyi ölümden korktum ama bu kadar yaklaşmamıştım hiç istanbula evime döndüm gelene kadar içimde skıntı vardı zaten neyin ne olduğunu bilememiştim tatilimi kısa erteleyip eve dönmek istemiştim bir an önce evime adım atmk için sabırsızlanıyordum evt evime gelmştim ferahlamıştım bir iki saat geçti durduk yere bir sinirle odama gidiyordum odamın kapıısını açıcakdım sadece kapı kolundan değilde camı itiyordum hep elim genelde terlediği için kapı kolundan acmazdım camı ittim elimi nasıl vurduysam cama girmiştim camdan cektiğimde elim yoktu sanki koşuordum anne dye her yer kkandı acile kaldırıldım biras geç kalsaydım gerçekten gidiyordum allah korudu annemn dualarıyla çok acılar cektim tek elimle öğrenmeye basladım herşeyi pes ettim çok ağladım elim düzelcekdi düzelmeye basladı şimdi bile tek elimle yazıorum dikişlerm alınmasına tam bir hafta kaldı evt çok iz kalcak belkide elimde ama o izler bana çok şey gösterdi .şimdi sadece korkuorum sürekli br ağlamak var acaba bir yerde bir aksilik cıkıcakmı diye :S