Ailen herseyi onune sererek seni mutlu edecegini sanmis. Cocuk degilsun ki sadececoyuncaklarla avunasin.
Milllet kizini calistiriyor der diye en aktif caginda bir insani evde tutuyorlar, sana aslinda ne kadar kotuluk yaptiklarinin farkinda degiller. Calismak sadece para kazanmak icin degildir. Sosyallesirsin, her insandan birsey ogrenirsin, kendini gerceklestirirsin, bir ise yaradigini hissedersin, tecrube sahibi olursun. Cam fanusta bitki yetistirir gibi cocuk yetistirirsen o cocucuk cok kirilgan olur. En ufak ruzgarda savrulursun. Ne kadar koruyabilirler ki seni, omurleri yeter mi? Onune herseyi sermisler ama sen mutsuzsun simarik cocuklar gibi. Hani simarik bir cocugun onune dunya kadar oyuncak yigarsin yine de hic birini begenmez, hep mutsuzdur, derdini de anlatamaz anca bunu da begenmedim sunu da istemiyorum der aglar durur ya, senin ki de oyle birsey. Insan kendi icin calisir, kendi icin iş yapar, hem el melekeleri gelisir, hem ogrenir, hem de kafasi dagilir. Bos insan anca kafasinda kurar tapacak birsey olmayinca. Affedememen de bu yuzden. Oysa insaniz, hata yapma luksumuz de var. Neyi affedemiyorsun bilmem ama sana da hata yaparak tecrube edinme firsati verilseydi, kendin hata yaptikca hatanin ogrenmeye giden bir yol oldugunu gorup affetmeyi de ogrenirdin.