Merhaba arkadaşlar ben 21 yaşındayım. Aöf okuyorum. Dostum diyebileceğim hiç bir insanım yok. Çevrem geniş ve sosyal bir insanım ama herkesle belli bir mesafem var. Halamın kızıyla çok iyiydik. Fakat o okulu bitirip şehir dışına gitti, belli bir süre sonra soğukluk girdi uzak olunca. Eski dostluklarım hep bitti. Yakın bulduğum herkes ya evlendi ya başka şehre gitti. Son bir kaç yıldır kendimi çok yalnız hissediyorum. 2 yıldır süren bir birlikteliğim var. Erkek arkadaşım çok iyidir, iyi bir yol arkadaşı fakat insan illa kendisine yakın bir kız arkadaşı olmasını istiyor. Çevreme bakıyorum herkes kuzenleriyle , abisinin eşiyle vs çok yakınlar.. Benim kuzenlerim hep erkek. Bir sıkıntım olduğunda derdimi tasa mı anlatamıyorum kimseye. Var olan arkadaşlarımla ayda yılda bir görüşüyorum, samimi değilim. Biraz hayat tarzlarımız farklı onlarla.
Erkek arkadaşımla paylaşıyorum her şeyimi. Sağolsun.
Bunu kendime itiraf edebilmek ve buraya yazmak bile zor geldi. Çok yalnız olduğumu düşünüyorum. Keşke kalabalık aile olsaydık, keşke eski dostluklar olsaydı.. Makyaj malzemesi alırken bile sevgilime danışmak çok acı bazen :)
Erkek arkadaşımla paylaşıyorum her şeyimi. Sağolsun.
Bunu kendime itiraf edebilmek ve buraya yazmak bile zor geldi. Çok yalnız olduğumu düşünüyorum. Keşke kalabalık aile olsaydık, keşke eski dostluklar olsaydı.. Makyaj malzemesi alırken bile sevgilime danışmak çok acı bazen :)
erkek arkadasimda olmasa kafayi yerim herhalde
