- 13 Haziran 2018
- 1.069
- 527
- 123
Kızlar
Üst üste bir sürü konu açtım.
Uzun ilişkisi 10 ay önce biten bana güçlü duygular hissedip aşık olmaktan korktuğu için hemen açılıp kafasında büyütmek istemediğini ve benim tavrıma göre kendini frenlediğini belirten biri söz konusu.
Çalışması gereken çok önemli ve zor bir sınavı var. İnsanüstü çaba gerekiyor onun adına. Yani işine bile gitmesi ona engel aslında öyle diyeyim.
Kendisi benim onu beklememi çok istediğini evlense benle her şeyin çok güzel olacağını bildiğini ama şu süreçte ciddi bir şeye başlayabilecek mi bundan emin olmadığını beni üzüp tamamen kaybetmek istemediğini söyledi. Beni bekle diyemiyorum bencillik olur bu. Seninle ders çalışırken biliyorum ki ilgilenemeyince üzüleceksin. Sen bana ben garanticiyim dedin ben korktum biraz çünkü kafam gerçekten çok karışık sınavım ailemin baskıları ve ciddi ilişkiye çok hazır olmamam beni engelliyor. Senin de bana baskı kurmandan korktum açıkçası. Başka bir zaman karşıma çıksan akıp giderdi sana kaptırırdım buna da eminim. İlk zamanlar resmen kendimden geçiyordum aşırı heyecanlanıyordum. Bunu herkes anladı. Sana duygum var ama aşık olmak istemiyorum seninle öyle talihsiz döneme denk geldi ki. Keşke karşıma bambaşka bir zamanda çıkmş olsaydın. Birbirimizi tanıyamadan doğru dürüst şu saçma döneme girdim ben fırsatımız bile olmadı. Ben görüştükçe aşık oldum hep senle de daha çok zaman geçirsek geçiremedik. Beni beklemeni isterim ama bekle dersem bencillik olacak. Senden en az arkadaşlığını istiyorum. Tamam o zaman başkalarıyla görüşürüm dediğimde ise buna tepki verdi ben arkadaş gibi göremem seni dedi. Ama ben senden eminim de diyemedi. Hayat dedi neyin nasıl ilerleyeceği belli olmuyor ki hiçbir şeyin garantisi yok. Sen bana telefonda seni bekleyemem dediğinden beri günüm kötü geçti dedi. Ama kızlar bana başka çare bırakmadı gibi. Hem ararım diyor daha konuşma sonunda arama dedim. Şakalı bir şekilde saçmaladık. Dün geceydi tüm bunlar. Bugün ağladım hep. İşten döndüm direk uykuya kaçtım. Niye olmuyor niye ben haketmiyorum bazı şeyleri? Kime anlatsam da içim düzelmiyor. Bu kişi keşke aşsa sorunları pişman olsa arasa yine. Çok istiyorum bir yuva kuramasam bile hayatımda beni seven değer veren birinin olmasını. Allah onu da nasip etmiyor. Yalnızlıktan kafayı yiyeceğim.
Üst üste bir sürü konu açtım.
Uzun ilişkisi 10 ay önce biten bana güçlü duygular hissedip aşık olmaktan korktuğu için hemen açılıp kafasında büyütmek istemediğini ve benim tavrıma göre kendini frenlediğini belirten biri söz konusu.
Çalışması gereken çok önemli ve zor bir sınavı var. İnsanüstü çaba gerekiyor onun adına. Yani işine bile gitmesi ona engel aslında öyle diyeyim.
Kendisi benim onu beklememi çok istediğini evlense benle her şeyin çok güzel olacağını bildiğini ama şu süreçte ciddi bir şeye başlayabilecek mi bundan emin olmadığını beni üzüp tamamen kaybetmek istemediğini söyledi. Beni bekle diyemiyorum bencillik olur bu. Seninle ders çalışırken biliyorum ki ilgilenemeyince üzüleceksin. Sen bana ben garanticiyim dedin ben korktum biraz çünkü kafam gerçekten çok karışık sınavım ailemin baskıları ve ciddi ilişkiye çok hazır olmamam beni engelliyor. Senin de bana baskı kurmandan korktum açıkçası. Başka bir zaman karşıma çıksan akıp giderdi sana kaptırırdım buna da eminim. İlk zamanlar resmen kendimden geçiyordum aşırı heyecanlanıyordum. Bunu herkes anladı. Sana duygum var ama aşık olmak istemiyorum seninle öyle talihsiz döneme denk geldi ki. Keşke karşıma bambaşka bir zamanda çıkmş olsaydın. Birbirimizi tanıyamadan doğru dürüst şu saçma döneme girdim ben fırsatımız bile olmadı. Ben görüştükçe aşık oldum hep senle de daha çok zaman geçirsek geçiremedik. Beni beklemeni isterim ama bekle dersem bencillik olacak. Senden en az arkadaşlığını istiyorum. Tamam o zaman başkalarıyla görüşürüm dediğimde ise buna tepki verdi ben arkadaş gibi göremem seni dedi. Ama ben senden eminim de diyemedi. Hayat dedi neyin nasıl ilerleyeceği belli olmuyor ki hiçbir şeyin garantisi yok. Sen bana telefonda seni bekleyemem dediğinden beri günüm kötü geçti dedi. Ama kızlar bana başka çare bırakmadı gibi. Hem ararım diyor daha konuşma sonunda arama dedim. Şakalı bir şekilde saçmaladık. Dün geceydi tüm bunlar. Bugün ağladım hep. İşten döndüm direk uykuya kaçtım. Niye olmuyor niye ben haketmiyorum bazı şeyleri? Kime anlatsam da içim düzelmiyor. Bu kişi keşke aşsa sorunları pişman olsa arasa yine. Çok istiyorum bir yuva kuramasam bile hayatımda beni seven değer veren birinin olmasını. Allah onu da nasip etmiyor. Yalnızlıktan kafayı yiyeceğim.
