Hiç kimse bu kadar imkansız bir aşkı görmemiştir

Maybe1day1994

Üye
Kayıtlı Üye
28 Eylül 2015
4
0
16
31
Sevdiğim insan benden 5 yaş küçük ve uzaktan akrabamız olan bir insan ailelerimiz tanışıyor. Önceden bu yaş farkına o kadar takıktımki 1 yaşı bile sorun eden ben şimdi yaş maş hikaye önemli olan ruh eşi olmasıymış diyorum. Herkezden gizli başladığımız bu aşk hikayesinin başlamasına sebep olan şey sevdiğimin hisleri oldu ben onu hep arkadaş olarak görmüştüm zira aklımda 5 yaş küçük bir insanla sevgili olma düşüncesi geçtiğinde duygularımı bastırmaya çalışan taraftım hep çok iyi anlaşıyorduk gitmediğimiz şehir gezmediğimiz yer kalmadı ve sonunda duygularımı bastıramamaya başladım ve birbirmize açıldık herşey çok güzel giderken daha 1. Ayın sonunda ailesi bizi öğrendi. Nasıl mı öğrendi operatörü babasının üstüne olduğu için telefon kayıtlarından sürekli benimle konuşulduğu anlaşıldı ve babası beni arayıp konuşmamamızı söyledi . Ayrılmak istedim başka şehirden kendi şehrimize geldi ağlayarak yalvardı bırakma diye yapamadım kıyamadım gözyaşlarına. Ailesi beni hiçbir zaman istemedi fakat o hep direticeğini bir şekilde kabul ettreceklerini söyledi ama olmadı bi kaç ay sonra annesi telefonunu karıştırıp mesajlarımızı okudu gezdiğimiz şehirlerden haberi olmadığı için ve zaten bu ilişkiyi istemediği için ayrıl dedi vücudumda yaralar çıkıyor daha fazla üzülürsem kanser olurum demiş. Hep bi çare aradım hep ümit ettim fakat olmadı sevdiğiminde inancı bitti onu en hassas yerinden vurdular... son kez buluştuk ağlaya ağlaya veda ettik birbirimize son kez sarıldık son kez tuttum ellerinden.. bu bizim imtihanımız içim yana yana söylüyorum Allah karşına benden daha iyilerini çıkarsın beni unutasın dedi boğazı düğüm düğüm.. Ben çaresizliği hiç bu kadar tatmamıştım ümitsizliği hiç bu kadar yaşamamıştım .. Severek ayrılmak kadar can yakan bi ayrılık yokmuş bu hayatta . Sırf 5 yaş yüzünden o yıkılmaz tabular yüzünden sürünüyorum şimdi tabiri caizse. İçim yanıyor ya bir gün dönermi diye ben başkasını sevebilecek miyim ileride eşim diyeceğim insanı ya sevemezsem ya olurda aklıma gelirse çok korkuyorum Allah kimseyi böyle bişeyle sınamasın..
 
Sevdiğim insan benden 5 yaş küçük ve uzaktan akrabamız olan bir insan ailelerimiz tanışıyor. Önceden bu yaş farkına o kadar takıktımki 1 yaşı bile sorun eden ben şimdi yaş maş hikaye önemli olan ruh eşi olmasıymış diyorum. Herkezden gizli başladığımız bu aşk hikayesinin başlamasına sebep olan şey sevdiğimin hisleri oldu ben onu hep arkadaş olarak görmüştüm zira aklımda 5 yaş küçük bir insanla sevgili olma düşüncesi geçtiğinde duygularımı bastırmaya çalışan taraftım hep çok iyi anlaşıyorduk gitmediğimiz şehir gezmediğimiz yer kalmadı ve sonunda duygularımı bastıramamaya başladım ve birbirmize açıldık herşey çok güzel giderken daha 1. Ayın sonunda ailesi bizi öğrendi. Nasıl mı öğrendi operatörü babasının üstüne olduğu için telefon kayıtlarından sürekli benimle konuşulduğu anlaşıldı ve babası beni arayıp konuşmamamızı söyledi . Ayrılmak istedim başka şehirden kendi şehrimize geldi ağlayarak yalvardı bırakma diye yapamadım kıyamadım gözyaşlarına. Ailesi beni hiçbir zaman istemedi fakat o hep direticeğini bir şekilde kabul ettreceklerini söyledi ama olmadı bi kaç ay sonra annesi telefonunu karıştırıp mesajlarımızı okudu gezdiğimiz şehirlerden haberi olmadığı için ve zaten bu ilişkiyi istemediği için ayrıl dedi vücudumda yaralar çıkıyor daha fazla üzülürsem kanser olurum demiş. Hep bi çare aradım hep ümit ettim fakat olmadı sevdiğiminde inancı bitti onu en hassas yerinden vurdular... son kez buluştuk ağlaya ağlaya veda ettik birbirimize son kez sarıldık son kez tuttum ellerinden.. bu bizim imtihanımız içim yana yana söylüyorum Allah karşına benden daha iyilerini çıkarsın beni unutasın dedi boğazı düğüm düğüm.. Ben çaresizliği hiç bu kadar tatmamıştım ümitsizliği hiç bu kadar yaşamamıştım .. Severek ayrılmak kadar can yakan bi ayrılık yokmuş bu hayatta . Sırf 5 yaş yüzünden o yıkılmaz tabular yüzünden sürünüyorum şimdi tabiri caizse. İçim yanıyor ya bir gün dönermi diye ben başkasını sevebilecek miyim ileride eşim diyeceğim insanı ya sevemezsem ya olurda aklıma gelirse çok korkuyorum Allah kimseyi böyle bişeyle sınamasın..
Canım fazla iddialısın. Kendimden 12 yaş büyük biriyle ve üstelik eniştemin abisi idi beraberdim. Bizde tıpkı bu şekilde ayrıldık ve diyorum ki iyiki ayrılmışız. Çünkü yaş farkı önemli bir konu. Ben onu asla anlayamıyordum ama o benim geçtiğim yollardan geçmişti. Yani bir tarafta illa ki bi dengesizlik oluyor. Sende iyice düşün taşın. Eminim ki mükemmel bir ilişkiniz olmamıştır. Unutuluyor. Hemde çok güzel unutuluyor. Unutamam diye düşünme. Bunları yaşayan ilk insan sen değilsin dünyadaki en büyük dertte bu değil öyle düşün. Unutabileceğine inandıktan sonra her şey daha kolay olur. Emin ol oda seni senin onu sevdiğin kadar sevseydi bir şekilde bu ilişki devam ederdi. Umarım karşına daha düzgün bir insan çıkar. :)
 
Sevdiğim insan benden 5 yaş küçük ve uzaktan akrabamız olan bir insan ailelerimiz tanışıyor. Önceden bu yaş farkına o kadar takıktımki 1 yaşı bile sorun eden ben şimdi yaş maş hikaye önemli olan ruh eşi olmasıymış diyorum. Herkezden gizli başladığımız bu aşk hikayesinin başlamasına sebep olan şey sevdiğimin hisleri oldu ben onu hep arkadaş olarak görmüştüm zira aklımda 5 yaş küçük bir insanla sevgili olma düşüncesi geçtiğinde duygularımı bastırmaya çalışan taraftım hep çok iyi anlaşıyorduk gitmediğimiz şehir gezmediğimiz yer kalmadı ve sonunda duygularımı bastıramamaya başladım ve birbirmize açıldık herşey çok güzel giderken daha 1. Ayın sonunda ailesi bizi öğrendi. Nasıl mı öğrendi operatörü babasının üstüne olduğu için telefon kayıtlarından sürekli benimle konuşulduğu anlaşıldı ve babası beni arayıp konuşmamamızı söyledi . Ayrılmak istedim başka şehirden kendi şehrimize geldi ağlayarak yalvardı bırakma diye yapamadım kıyamadım gözyaşlarına. Ailesi beni hiçbir zaman istemedi fakat o hep direticeğini bir şekilde kabul ettreceklerini söyledi ama olmadı bi kaç ay sonra annesi telefonunu karıştırıp mesajlarımızı okudu gezdiğimiz şehirlerden haberi olmadığı için ve zaten bu ilişkiyi istemediği için ayrıl dedi vücudumda yaralar çıkıyor daha fazla üzülürsem kanser olurum demiş. Hep bi çare aradım hep ümit ettim fakat olmadı sevdiğiminde inancı bitti onu en hassas yerinden vurdular... son kez buluştuk ağlaya ağlaya veda ettik birbirimize son kez sarıldık son kez tuttum ellerinden.. bu bizim imtihanımız içim yana yana söylüyorum Allah karşına benden daha iyilerini çıkarsın beni unutasın dedi boğazı düğüm düğüm.. Ben çaresizliği hiç bu kadar tatmamıştım ümitsizliği hiç bu kadar yaşamamıştım .. Severek ayrılmak kadar can yakan bi ayrılık yokmuş bu hayatta . Sırf 5 yaş yüzünden o yıkılmaz tabular yüzünden sürünüyorum şimdi tabiri caizse. İçim yanıyor ya bir gün dönermi diye ben başkasını sevebilecek miyim ileride eşim diyeceğim insanı ya sevemezsem ya olurda aklıma gelirse çok korkuyorum Allah kimseyi böyle bişeyle sınamasın..


Olursun merak etme ... çok duyuyoruz böyle durumlar ama herkes bi şekilde alışıyor ve başka hayatlara gidiyor. En sevdiğinin ölümüne alıştıran rabbim buna mı alıştırmaz sadece siz siz olun takıntı haline getirmeyin durumu
 
Keşke beni aldatsaydı diyorum soğumak için bi sebebim olurdu Unutamıyorum hep aklıma geliyor geçirdiğimiz günler bu kadar imkansız olmamalıydık namaz kılıyorum içim soğumuyor ben onun gözyaşlarına kıyamazdım o bana nasıl kıyabildi bunu nasıl yaptı bana o kadar umut verip öylece nasıl veda edebildi çıldırıyorum aklım almıyo acıdan uyuyamıyorum uyusam anında uyanıyorum
 
Keşke beni aldatsaydı diyorum soğumak için bi sebebim olurdu Unutamıyorum hep aklıma geliyor geçirdiğimiz günler bu kadar imkansız olmamalıydık namaz kılıyorum içim soğumuyor ben onun gözyaşlarına kıyamazdım o bana nasıl kıyabildi bunu nasıl yaptı bana o kadar umut verip öylece nasıl veda edebildi çıldırıyorum aklım almıyo acıdan uyuyamıyorum uyusam anında uyanıyorum
Canım başka sorunlarla üst üste gelmiş olabilir mı?
 
Bu olay olmadan önce deniz kenarında danslar ediyoduk şarkılar açıyoduk ne zaman ki gece uyudugunu bıldıgım halde cevrım ıcı gordum onu whatsapta o zaman anladım mesaj attım uyanınca cevap verir yazdı annesı butun mesajlarımızı okumuş kendileri kapalı bir aile beni kendi ailelerine yakıştıramıyorlar sanırım yaşım dolayısıyla etrafa ne derim diye düşünüyor düşününki bir insan birden öldü ve gömdünüz hiçbir farkı yok yaşadığımın ölüye kızılmaz ona kızamıyorum ölüden medet umulmaz ondan umut bulamıyorum birdaha o muhteşem aşkı yaşayamayacağım içimdeki kız çocuğunu gören tek insandı o ben o insana veda ettim onu uğurladım içim ölü ama ben hala nefes almaya çalışıyorum..
 
Karsindaki daha küçücük bir çocuk allah aşkına 19 yaşında bir erkek daha ergendir. Telefonu bile babasının üzerine yani size ne verebilir ki? Oldu da aradan zaman geçti kendi ayakları üzerinde durmaya başladı ve o donem ikinizin de hayatında kimse yoksa yeniden denersiniz ama anne baba açısından bakin bir de Allah aşkına 19 yaşında çocuk daha Allah bilir harcligini bile anne babası koyuyor cebine. Bir Ergen'in hislerine guvenilmez aşk meşk dediği hep hormonlar canım. Sen en kısa zamanda silkelen toparla kendini bence
 
imkansızlıklar her zaman insana tatlı ve çekici gelir.
belki de sevgi o kadar büyük değildir.
ne yazık ki biz hep acıyı aşk sanarız.
biraz kendinizi 'olmayacak şeydi bitti' diye telkin etseniz belki de farklı olur her şey.
zamanla alışırsınız.
 
Evet 19 yaşındaydı fakat insan sevince yaşın pek bi önemi kalmıyor malesef kızamamamın sebebide bu zaten ona. Dışarıdan nasıl göründüğümün farkındayım acınası aciz vede gülünç ama içinde olunca öyle olmuyormuş.. Ben her olmayacak gözüyle baktığımda beni inandıran insanın inancını yitirmesi koydu sadece.. Belki hakkımda hayırlısı budur bunu kimse bilemez sadece 7 ayımın her anını dolu dolu geçirdiğim o insanın boşluğuna alışmak çok zor .. Önceden dualarımda hep o vardı şimdi o kadar ümidimi yitirdim ki dua bile etmiyorum olmayacak diye.. instagram hesabından cıkış yapamıyorum aynı şekilde o da öyle bir türlü o cesareti kendimde bulamıyorum
 
Evet 19 yaşındaydı fakat insan sevince yaşın pek bi önemi kalmıyor malesef kızamamamın sebebide bu zaten ona. Dışarıdan nasıl göründüğümün farkındayım acınası aciz vede gülünç ama içinde olunca öyle olmuyormuş.. Ben her olmayacak gözüyle baktığımda beni inandıran insanın inancını yitirmesi koydu sadece.. Belki hakkımda hayırlısı budur bunu kimse bilemez sadece 7 ayımın her anını dolu dolu geçirdiğim o insanın boşluğuna alışmak çok zor .. Önceden dualarımda hep o vardı şimdi o kadar ümidimi yitirdim ki dua bile etmiyorum olmayacak diye.. instagram hesabından cıkış yapamıyorum aynı şekilde o da öyle bir türlü o cesareti kendimde bulamıyorum

İyi de ben senin hislerinden şüphe etmedim ki. Ayrıca seni genç birine aşık olduğun için de suçlamiyorum sonuçta kalp bu kime aşık olacağını secemiyoruz. Ben karşındaki çocuğun hislerinden bahsediyorum. O yaşta bir erkek kanı deli akıyor sorumluluk nedir bilmez tek derdi cinsellik. O çocuğun evlilik çağına gelmesi en az 6 seneyi bulacak sence 6 sene senle beraber olsa hisleri değişmez miydi? Bence çok şey beklemişsin. Erken kurtulduğun iyi olmuş boşu boşuna yıllarını harcamamissin.
 
Canım inan zamanla her şey geçiyo gözden uzak olan gerçekten gönüldende uzaklaşıyo zaman ver kendine bi dönem sonra gülüp geçiceksin sen çok güzel sevmişsin ama karşındaki öyle değilmiş işte gerçekten seven değil aile dünyayı karşısına alır ilk engelde pes eden insandan sana ne sevgili olabilir ne de eş bu kadar erkenden bunu fark edebildiğin için sevinmelisin
 
işyerimde kendisinden 5 yaş büyük bir hanımla evlenen abimiz var. gayet mutlular. fakat evlendiklerinde abimiz 33 kadın 38 yaşındaydı. yani adam gayet olgun bir yaştaydı.
ama seninki çok küçükmüş be kuzum. erkekler 30dan önce olgunlaşmıyor kolay kolay. sen 35lerine geldiğinde o daha yeni 30 olacak ki 30 yaşına kadar gözü ne çıtır kızlara kayacaktı.
zamanla unutursun gider.
Rabbim gönlüne geçmişi asla hatırlatmayacak bir sevda versin.
 
Sevdiğim insan benden 5 yaş küçük ve uzaktan akrabamız olan bir insan ailelerimiz tanışıyor. Önceden bu yaş farkına o kadar takıktımki 1 yaşı bile sorun eden ben şimdi yaş maş hikaye önemli olan ruh eşi olmasıymış diyorum. Herkezden gizli başladığımız bu aşk hikayesinin başlamasına sebep olan şey sevdiğimin hisleri oldu ben onu hep arkadaş olarak görmüştüm zira aklımda 5 yaş küçük bir insanla sevgili olma düşüncesi geçtiğinde duygularımı bastırmaya çalışan taraftım hep çok iyi anlaşıyorduk gitmediğimiz şehir gezmediğimiz yer kalmadı ve sonunda duygularımı bastıramamaya başladım ve birbirmize açıldık herşey çok güzel giderken daha 1. Ayın sonunda ailesi bizi öğrendi. Nasıl mı öğrendi operatörü babasının üstüne olduğu için telefon kayıtlarından sürekli benimle konuşulduğu anlaşıldı ve babası beni arayıp konuşmamamızı söyledi . Ayrılmak istedim başka şehirden kendi şehrimize geldi ağlayarak yalvardı bırakma diye yapamadım kıyamadım gözyaşlarına. Ailesi beni hiçbir zaman istemedi fakat o hep direticeğini bir şekilde kabul ettreceklerini söyledi ama olmadı bi kaç ay sonra annesi telefonunu karıştırıp mesajlarımızı okudu gezdiğimiz şehirlerden haberi olmadığı için ve zaten bu ilişkiyi istemediği için ayrıl dedi vücudumda yaralar çıkıyor daha fazla üzülürsem kanser olurum demiş. Hep bi çare aradım hep ümit ettim fakat olmadı sevdiğiminde inancı bitti onu en hassas yerinden vurdular... son kez buluştuk ağlaya ağlaya veda ettik birbirimize son kez sarıldık son kez tuttum ellerinden.. bu bizim imtihanımız içim yana yana söylüyorum Allah karşına benden daha iyilerini çıkarsın beni unutasın dedi boğazı düğüm düğüm.. Ben çaresizliği hiç bu kadar tatmamıştım ümitsizliği hiç bu kadar yaşamamıştım .. Severek ayrılmak kadar can yakan bi ayrılık yokmuş bu hayatta . Sırf 5 yaş yüzünden o yıkılmaz tabular yüzünden sürünüyorum şimdi tabiri caizse. İçim yanıyor ya bir gün dönermi diye ben başkasını sevebilecek miyim ileride eşim diyeceğim insanı ya sevemezsem ya olurda aklıma gelirse çok korkuyorum Allah kimseyi böyle bişeyle sınamasın..

Üzüldüm... çünkü aşık olduğun birinden ayrı kalmanın acısını bilirim. Gecelerin hiç sabahı olmayacak sanki bi daha hiç mutlu olamayıp kimseyi sevemem diye düşünüyosunuz... Ama herkes alışıyor. İnsanlar anne baba en önemlisi evlat kaybediyor, alışıyor. Doğanın kanunu. Ben de alıştım unuttum. Anıları bile gelmiyor aklıma. Başkasını da sevdim üstelik.. O yüzden bunlar geçecek merak etme. En kısa zamanda atlatırsın umarım ama yalnız kalma hayatında yenilik yap uğraş bul bol bol ki aklına daha az gelsin.
 
Kucuk cocuk iste. Anne baba lafina bakiyor hala.
Hataymis bence de bu iliski. Ilerde kendi ayaklariniz uzerinde durdugunuzda hala isterseniz baslarsiniz. Suanda olcak is degil.
 
Yok ben çok daha imkansizliklarin olduğu aşklar gördüm,caresizlikler gördüm bu kadar iddialı olmaya gerek yok.
 
Back
X