Aynı sayılır. Ama ben zamanla anladımki bazen hiç kan bağının bulunmadığı insanlar kan bağın olanlardan daha çok seni düşünebiliyor. Akrabalar ile ilgili de yaşadım aynısını. Ben onların eşleri ile ilgili ne sorunlarını bilmeme rağmen üzülmesin diye lafını açmazken onlar eşime eleştiri okları atmaya başladı. Baktım olmuyor sessizce çekildim kenara. Zamanla onlar da uzaklaştı anladım ki zaten benim sessizliğim ve çabam bizi bir arada tutuyormuş. Arakadaş desen öğrendimki kimseye gereğinden fazla değer vermemelisin. Çünkü kazık yiyince çok üzülüyor insan. Oturup sohbet muhabbet edeceksin sırını vermeyeceksin. Artık arkadaş dediğin sadece geyik yapabildiğim kişidir benim için. Geçmişte ne yaşattılar sa yaşattılar yinede sağolsun lar diyorum. 30 yaşımda insanlarla gerken mesafemi korumayı öğrendim.