Hiç kıyafetim yok?

Arkadaşımın doğumgününe erkek kardeşimin sünnet takımının beyaz parlak gömleğiyle gittim desem :)
 
Özel okullarda bile kıyafet serbestliği yok ,hani imkanları daha iyi ya.Kıyafetin serbest olduğu dönemde önceki mesajımda dediğim gibi ne dramlar yaşandı zaten yarım dönemde de uygulama kaldırıldı.Esas o zaman gençlerin psikolojisi bozuldu,derin yaralar açıldı ruhlarında.Siz hala giysin etsindesiniz .Giyemeyenler,alamayanlar ne yapacak ?? Hele bu ekonomik krizde? Koca koca kadınlar giyim kuşam yarışındayken onların yetiştirdikleri çocuklar da okulda akranına baskı yapıyor.Önce toplumu eğitmek lazım.Ülkemizde bir bilim adamına verilen değerle bir şarkıcıya verilen değeri kıyaslarsanız hangi noktada olduğumuzu daha iyi anlarsınız
Ne yapalım bu genç kızımıza, yardım kampanyası mı? Yoksa arkadaşlarının yaptığının yanlış olduğunu mu. ? Hangisine ikna edersek kesin çözüme ulaşırız onun için ??
 
İdare et bende böyle okudum olanlarla yetinmek lazım başkalarını önemseme
 
Bu biraz özgüvenle alakalı bence. Lisede uzun bir süre babamın gençliğinden kalma çizgili pijama altını pantolon niyetine kullandım. Bütün okulun mağazalarda, pazarlarda deli gibi çizgili pijama aramasına sebep oldum Aynı yıllarda annemin eski kabanını kesip kendime mont, ablamın hamilelik salopetinden şortlu salopet yapmıştım. Kafama renkli yazmalar bağlayıp gittiğim de çok oldu. Bir kere de dandirik spor ayakkabıma nike logosu çizmiştim keçeli kalemle, çok eğlenmiştik sınıfça bununla. Tamam para yok ama yaratıcılığınız ve özgüveniniz olursa sizinle dalga geçmek yerine sizi takip ederler. Ergenlik böyle bişey. Genç arkadaşlarıma tavsiyem olsun buradan.
 
Bende tam tersi alamadığım İçin almak istiyorum sürekli
 
Boomer öğretmenlerden korusun Allahım.

Kendini eksik hisseden, toplum içinde kabul görmeye çalışan bir çocuğa yaklasilabilecek en kotu mesafeyle yaklaşmışsınız.

Siz bunları yazdınız, kızcağız da dedi ki "ha tamam o zaman, ben podyuma degil okula gidiyorum."

Hemen unuttu üzüntülerini. Her şey çözüldü, harika.
 
Siz madem çok yapıcısınız nasıl bir çare buldunuz ?ciddi anlamda soruyorum sizi yermek için değil.
 
Siz madem çok yapıcısınız nasıl bir çare buldunuz ?ciddi anlamda soruyorum sizi yermek için değil.
Mesele çözüm bulmak değil aslında, seni anlıyorum demek. Öğretmenmişsiniz sanırım, 16 yaşında bir ergene “podyuma değil okula gidiyorsun, arkadaşlarını örnek alma” demenin işe yaramayacağını, aksine daha depresif duruma sokacağını biliyor olmanız gerekir diye düşünüyorum. Çoğunun sosyalleştiği tek ortam okul bu çocukların, okulda da sosyalleşme demeye geliyor sizinki. Arkadaşları tüm dünyaları zaten gelişim dönemi normali olarak. Bu çocuğa arkadaşlarını örnek alma demek de doğru değil. Hepimiz geçtik bu dönemlerden, siz de geçtiniz. Ama belli ki unutmuşsunuz, 30 yaş olgunluğu bekliyorsunuz 15-16 yaşında çocuktan.
 
Ben çözüm odaklıyım.Mantık çerçevesindeki her çözümü de kabul ederim.Hak vermek yeterli değil.Anlamak da … Sizin o yaşta kızınız olsaydı ona nasıl yaklaşırdınız? Gidelim aynısından alalım hatta daha iyisini alalım mı?yoksa arkadaşın makyaj yaparak gidyor kızım aman sen de altta kalma makyaj yap mı?demk olurdu. Ben olsam eğriyi doğruyu anlatır,hafta sonu hafif bir makyaj yapabilirsin ,okul bunun yeri değil ,derdim en basitinden.Anlayış göstereceğim ,hak vereceğim diye çocuğumun o yarışa girmesini kabul edemezdim ki ekonomik olarak istediği her şeyi alabiliyorken.O zihiniyette olan bir anne olsaydım çocuğumu okula öyle yollasaydım arkamda böyle yerle bir olmuş gençler bırakırdım.Anne baba olmak bunu gerektirir.Günümüzde ne acıdır ki bunu yapan nice veli var.
 
O zaman makyaj yapmak istiyorsa evden çıkınca gizli gizli yapacaktı kızınız. Cidden ergenlerle ilgili hiç bir fikriniz olmadığına inandım şu an.
 
Teoride yazdıklarınız doğru ama pratikte işe yaramaz. O özgüven herkeste olmaz, genellikle ilerleyen yaşlarda gelir. Lisede beden dersinde giyecek kıyafetim yoktu annemin kazağını giyerdim hala unutamam. Şimdi her yerden giyiniyorum, marka takıntım yok, ozguvenliyim en marka takıntılı arkadaşım bile benim aldığım yerlerden alıyor artık ama ergenlikteki bir kişide bu özgüvenin olması çok zor.
 
O zaman makyaj yapmak istiyorsa evden çıkınca gizli gizli yapacaktı kızınız. Cidden ergenlerle ilgili hiç bir fikriniz olmadığına inandım şu an.
Anne baba çocuğuna o güveni verdikten sonra o yollara baş vurmaz ergen.Kenara itilmiş,sevgi görmemiş,baskı ile büyümüş çocuklar dediğinizi yapanlar.Dediğim gibi suçu çocukta değil ailesinde aramak gerekiyor.Lisede arkadaşım babası mutasıp olduğu için uzun alınan okul eteğini kıvırır kıvırır gezerdi okulda.Benim böyle şeyler yapmam,o arkadaşlarıma özenmem söz konusu olmadı.Ben de onla aynı yaştaydım,aynı heveslerim,duygularım vardı elbette.Aile şanstır
 
Aile şans kesinlikle doğru ama herşey çocukta bitiyor. İki kızım var birbirleriyle alakaları yok.
 
Lisede herkes okul eteğini kıvırır ayol, bunda anormal bişey yok. Ben kısa olan eteğimi bile bir kat kıvırırdım, eteği uzun olanlar kat çıkardı bel kısmına

Şimdi okula makyaj yaparak gitmeyi kafaya koymuş çocuğa “çocuğum okula makyajlı gidilmez, hafta sonu bizimle avm gezerken azcık yaparsın” deyince o çocuğun gerçekten makyaj yapmayacağına inanıyorsunuz yani. Ne diyeyim devam edin, kolay kandırılan bir anne olacaksınız demek ki. Bu da iyi bir şey
 
Çocuklarımıza özgüvenin kılık kıyafetle olmayacağını anlatmak bize düşüyor.Böyle yetişen bir toplumda bu tür durumların yaşanması nasıl da azalacak.İleri,medeni ,gelişmiş ülkelerin kültürüne bakın,insanlar bu tür boş işlerle uğraşmıyor.Başarı,bilim takdir görüyor.Biz de ise hava civa…
Siz o kazakla okula gittiğinizde sizi küçümseyen,rahatsız eden bakışlar oldu mu?
 
Anneyim zaten ve bunu başarabildim.Tavsiye ederim. Kendim de bir evlat olarak ailemden böyle gördüm.Nerde ,nasıl davranacağımı bilirdim.Çok da rahat bir ergenlik geçirdim.Baskısız ,mini etekli,şortlu,göbeği açık .Ama yerini ve zamanını bilerek kimseye de kötü örnek olmayarak.
 
Annemle babam izin vermedikleri her şeyin sebebini güzelce açıklardı ama benim pek umrumda olmazdı. Bu arada sevgi görmeyen, kenara itilen bir çocuk değildim.

Mesela yaşıma uygun olmadığı için makyaj yapmamam gerektiğini söylerlerdi, evden çıkınca yapardım. Dönüşte eve girmeden makyajımı silerdim.

Eteğim çok uzun değildi ama ben yine de katlardım. Çoğu ergen gibi hevesim vardı böyle şeylere. Siz hiç mi ergen olmadınız yahu
 
Burdan bakınca olmamış gibi görünüyor açıkçası.

Baskı gören, ilgisiz sevgisiz bir çocuk değildim. Çok absürd olmadığı sürece herşey için rahat izin alırdım. Aşırı disiplinli bir okulum vardı. Bırakın açık saçla girmeyi, saçınız örülü değilse okula girerken kenara çekilirdiniz. Etek boyu cetvelle ölçülürdü. Spor ayakkabı yasaktı. Nasıl bir hevesse spor ayakkabılarımı çantamda taşır, idarenin kontrolünden sonra sınıfta değiştirirdim. Çok makyaj yapan bir çocuk değildim, hala yapmam pek ama okul çıkışı o şeffaf rimeli ve vişneli niveayı sürerdim. Ergenlik böyle bişey çünkü.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…