Belki ilk adımlarım biraz zor olacak ama yavas yavasta olsa bazı seyler konusunda ilk adımlarımi atmayı gerekli cizgiyi cizmeyi dusunuyorum nasil yaparım bilmiyorum ama yapmam gerektiginin bilincindeyim en azından
Birden olmaması daha iyi zaten.
Dikkatli incelerseniz davranışlarını arkadaşlığınızı kestiğinizde aklınızda hiç acaba kalmaz.
Bende vardı böyle bir arkadaş (?)
Kendimi iyi hissettiğim ya da yeterli gördüpüm hemen her konuda yıkıcı eleştiriler yapardı. Buna rağmen kötü durumda olduğumda, kendime acıdığımda ya da fiziksel olarak bakımsız durumda olduğunda hiç ses çıkarmazdı. Böyle daha iyisin bence derdi.
Gülmek sana yakışmıyor, böyle makyajlı dolaşırsan aranıyor gibi görünürsün veya işin iç yüzünü bilmediğin için yaparım sanıyorsun derdi.
Başarısız olduğumda canın sağılsun herkes başarılı olacak diye bir şey yok derken başaru göaterdiğim herhangi bir konu olduğunda ya aman herkes yapar bunu ya da talihin rast gitmiş der ya da tamamen yorumsuz kalırdı.
İşin kötü tarafı sözlerine itimat ederdim. Makyajlıyken aranıyor gibi hissedip, bir şeyin üstesinden geldiğimde bu önemli değil herkes yapabilir demeye başladım.
Kendime olan özgüvenimi ağır ağır yok etti.
Sonra anladım neyin ne olduğunu. Şimdi eleştirirse doğru yolda olduğumu susarsa bir şekilde onu memnun edecek ama beni sevindirmeyecek şeyler yaptığımı biliyorum.
Çok şükür ki aramızda kilometreler var. Ulaşıp yıkamıyor eskisi gibi.
Siz de yıktırmayın kendinizi.