Ben şanslıyım bu konuda. Eşimi ailesi beni çok sever ben de onları severim.
Benim kayınvaliden çok iyidir sağolsun, bu güne kadar hiç incitmedi beni. Evlenirken de hep eşimin ve benim istekleri neyse ona göre davrandı, "okumuş yetişkin insanlarsınız ne yapacağınızı bilirsiniz" der, benim kararlarıma da ve çocuklarının kararlarına da saygı duyar.
Biz Adana'da onlar Osmaniye'deler, bir saat arası iki şehrin. Evine gittiğimizde hiç iş yaptırmaz, ben sorarım yapılacak bir şey var mı diye; yemek yapacağı zaman sorar ne istiyorsak onu pişirir. Giderken sorar bir eksiğimiz var mı diye; salça, bulgur, reçel, konserve vb. kendi yaptığı şeylerden verir. Okul zamanı günübirlik gideriz bazen, yemeği fazla yapar, paketler verir, ertesi gün yemekle uğraşmayayım diye.
Kızım der hep, ayırmaz kendi kızlarından, 3 tane kızı var. Bize gelirken de ekmek yapar, yemek yapar bazen getirir. Bana "çalışıyorsun kızım yorulma" der, eşime hep bana yardım etmesini söyler. Hatta bana "sen dediğini yaptır, sözünü dinlet oğluma" der.
Annemleri de arayıp sorarlar. Aynı şekilde kayınpederim de görümcelerim de çok iyilerdir sağolsunlar.
Ben de saygıda kusur etmemeye çalışırım, geldikleri zaman sevdikleri yemeklerden yaparım, sevdikleri ikramlıklardan hazırlarım, onlara giderken arayıp bir şeye ihtiyaçları olup olmadığını sorarım.
Geçinip gidiyoruz işte...opuyorumnanaktan