Kendimi bildim bileli çocukluğumdan beri
Herseye yabancıyım annem sanki benim annem değil evim sanki benim değil ben misafirim aynadaki ben değilim ismim bile benim değil biri nare diyince 3 5 saniye şok yaşiyorum ben naremiyim diye aynaya saatlerce baksamda ben değilim
Elim ayağım bile benim değil sanki
Hicbirseyi sahiplenemedim bu hayatta kendimi,adımı,evimi bile
Annem babam el ben sanki yetimimde sadece onların yanında yaşiyorum
4 5 yaşindan beri yani kendimi bildim bileli
Bu hayatta kendime bile yabancıyım ne bir yere aidim ne birilerinin evladıyım ne bı adım var ne birilerinin kardeşiyim
Annem kızınca ben senin annenim vb diyince şok yaşiyorum resmen annemmi var benim
Eşyalarimi sahiplenemiyorum
Nare bu adamın kızı diyince şoka giriyorum babammı var
Çocukken de kuzenlerim arkadaşlarım anne babasına sarilirdi ben sanki yetimim annem yok gibi donuktum buz gibi
Sanki bu hayat bı film bende seyirci hiçim yani
Sizler belki birinin karısı birinin evladı birinin kardeşi birinin en sevdiği birinin annesisiniz
Bir evin sahibi hanımı bense hiçim
Bu hisler bende yok hicbirr zaman olmadı
Deprem oldu insanlar dışarı kaçrı ben yine izledim çünkü ben ben değilim ki neden kaçayim canımı bile sahiplenemedim hiç
Bi insan neden böyle olur neden koca hayatımda 1 an bile bir aidiyet hissetmedim