O kadar güzel özetlemişsiniz ki konuyu. Benim eşimin yaptıklarını anlatsam bundan koca olmaz dersiniz. Ama baba oldu işte, iyi de bir baba oldu. Çok büyük hatalar da yaptı, boşanma sürecine de girdik. Ama çocuk durduruyor işte insanı. Çünkü iyi bir baba, çünkü evde devam eden sürekli bir şiddet ortamı yoktu. Her karı koca gibi yapılan ufak tartışmalar dışında kavga gürültü yoktu. Çocuğa yansıyan herhangi bir mutsuz ortam yoktu, sırf onu güldürmek için kavgayı erteleyip top oynayan bir çift olduk. Evet çoğu insan "sadece anne değilsin, insansın kendi mutluluğun önemli" diyebilir ama ben o çocuğu dünyaya getirdiysem onun mutluluğu benimkinin önünde olmak zorunda. Evet yaa, böyle gerçekten. Ufkumu actiniz benim resmen.