Hiçbir yere yakışmıyorum

canım en büyük suç anne babanda
kurban olsun seni beğenmeyenler sana bee
içimden seda abla çıktı
meslek sahibi dereceyle bitirmiş üniversiteyi kaç kişi var
dünyadaki ünlü insanlara bak 1,5 boyunda tüm dünyada ünlüler devleştiler resmen
yani biraz uzun olunca ne oluyor ki
etrafta şöyle salına salına yürü ben bazen yürürken derim kurban olun bana diye
aynaya bak yanağını sık
ben aşırı kilo aldım mesela kime neee hayat benim
ayrıca bi terapiste git kimin kimden ne fazlası var
 
Bu durum benim de başıma geliyor tanımadığım insanlar tavsiye veriyor ya da gelip bulaşıyor aşağılamaya kalkıyor düşünün hiç tanımıyorsunuz bile. Çok sinir bozucu ben bunalıma girdim. Galibi tipte birşey var saf görünüyorum diye kendimi yiyip bitiriyorum bunalıma girdim.

Yanina oturdugunuz kadinla ne ara evlilige geldiniz kuzum,niye kaptiriyormussunuz paranizi bu nereden cikti simdi? bence asil mesele asiri sessiz olmaniz ve bundan cesaret almalari ,pasif durmayin her zaman iyi insanlarla karsilasmazsiniz zaten size kotu davraniyorlarsa sizden degil o kisinin algi bozuklugundandir baska bir yerlerde baska insanlarada yapiyorlardir kim sessizse kim savunmasiz görünüyorsa ona simdi burada sizin ne sucunuz var?karsidakiyle alakali kisisel almayin ayrica bekar birinin annelik tavsiyesi vermesi kotu degildir (tabi tavrina gore değişir )bazi kadinlar anactir ,cocukken de anactir buyuyuncede ,gozlem yetenegi yuksektir icinde tutamaz soyler de soyler
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hisse

Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
Boşuna kendine dert edinmişsin sen onlara üç maymunu oyna ve gerekirse sende onları aşağıla emin ol değerini çok iyi anlayacaklar
 
Size şöyle söyleyeyim otobüste yanına oturduğum kadın sen evlenme çok ezilirsin demişti paranı da iyi yere koy kaptırma demişti. Elimde para yoktu. Kadınla konuşmadım bile yüzüme baktı ve bunları söyledi. Eşimin bayan bekar kuzeni nasıl bebek bakmam gerektiğini anlatıyor bana. Bunlar gibi şeyler
Ay ay hiç sorma bunlar senden kaynaklı değil karşı tarafla alakalı ben yeni hamileyim eşimin 15 yaşındaki yeğeni bile bebek doğunca şunu yap bunu yapma diye akıl vermeye kalkıyor bana😂 her birimiz dönem dönem özgüven eksikliği yaşarız bazen kısa süreli bazen biraz daha uzun sürer. Kimin sana neyi yakıştırdığı ne söylediği önemli değil gerçekten iş sende bitiyor sende böyle düşünürsen daha çok hareketlerine yüzüne cildine bile yansıyor ama biraz toparlanıp hayır ben öyle biri değilim herşeye sahibim diye düşününce parlıyor insan enerjine yüzüne hareketlerine dahi yansıyor ozamanda. Pasif kalma dışarı çık sosyalleş kişisel hobi edin giyim kuşamını değiştir bakım yap kendine bunlar bile düşüncelerine değiştirecektir Oda hareketlerine enerjine yansır. Karşındaki senden ne enerji alıyorsa o bağlamda konuşuyor sana
 
unv dereceyle girdiniz memursunuz ve bu vasiflarin yanindan gecemeyecek insanlarin lafinami uzuluyorsunuz valla ne diyelim bi doktora gidil antidepresan felan kullanin zira ben olsam ben onlarla dalga gecerim bi kac kere laflarını ağızlarına tikayin gorun bakalim bir daha ustten konusabiliyorlar mi insanlari kirmayim uzmeyim diye diye kendinizi bitirmeyin kirin onlar düşünsün
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
Bu kadar donanımlı bir hanım nasıl böyle hisseder , ayağa kalkın kendinize gelin ve dik durun , aileniz sizi hep sindirdiği için böyle hissediyorsunuz, gerekirse terapi alın, kendinize güvenin kimseyi önemsememeyi öğrenin derim ..
 
Allah O ananı babanı nasıl biliyorsa öyle yapsın.

Bir doktor arkadaşım günün birinde demişti ki,
Çocuklukta aile ile olan problemleri ve sorunları çözmek bizden çok kişinin kendi elinde olan bir şeydir.

Tabi bir uzmanla görüşmek iyi gelecektir.
Ama lütfen sende kendinin farkında ol.

Bir gün Oğlum bir öğretmeniyle problem yaşamış,
Benim dahil olmam gereken bir problemdi, dedim ki sen öğretmeninle karşı karşıya gelmek zorunda değilsin, sen gelme çünkü çocuğumun gözünde korku gördüm,
Yok dedi ben de gelicem.
Neyse araya bir kaç cümle daha girdi ve oğlum bana dedi ki,

Yanımda ve arkamda olduğunu bildiğim sürece ben kimseden korkmam Anne dedi.

İşte O gün dedim ki keşke bizi büyütenlerde bize bu Güveni verseydi....
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
Hic otururken ben burda nasıl duruyorum diye sormadım kendime.
Siz niye soruyıorsunuz?
Özgüveniniz bitirilmis,memursunuz,isiniz gücünüz var,bu kadar sey basarmıssınız oturup dedikoducu akrabaların dediklerini dinliyor,size tavsiyeler vermesine izin veriyorsanız yardım alın acil.
,Araba kullanamıyorm,sevmiyorm da kullanmayı.
Yemekler de hamur islerim falan kötüdür yani(özellikle kısırım bayagı kötüdür:P)Ama canım saolsun:)
Benden bitane daha yok,hepimiz biseyleri eksik,biseyleri yarım yapabiliyoruz su hayatta.
Eksiklerimle yarımlarımla seviyorum ben kendimi.Hersey tam olsa canım sıkılırdı benim.
 
Ben de kendimi gösteremiyorum. İş yerinde yurtdışıyla telefonla ingilizce konuşan bir kız karşıdakine anlatamamıştı sonra bana dönüp anlamıyor bir türlü basit konuşuyorum yani sen bile anlarsın demişti konumumdan dolayı. Oysa ki ingilizcede fena değilim okulda en yüksek ortalamaya sahiptim. Aslında konumumdan değil de ben neden oluyorum kendimi gösteremem yani.
Benim de en büyük derdim bu. Millet en basit excel komutlarını öğretmeye çalışıyor oysaki biliyorum zaten. Bilgisiz görünüyorum…
Kimi insan da çok bilgili olduğu halde karşı tarafa aktaramaz, zorluk çeker. Belki sizin de öyledir, bilgisiz görünüyorum diyerek üzmeyin kendinizi.
 
Bu durum benim de başıma geliyor tanımadığım insanlar tavsiye veriyor ya da gelip bulaşıyor aşağılamaya kalkıyor düşünün hiç tanımıyorsunuz bile. Çok sinir bozucu ben bunalıma girdim. Galibi tipte birşey var saf görünüyorum diye kendimi yiyip bitiriyorum bunalıma girdim.
Disarida sağlıklı insan bulmak zor gercekten kisisel almayin buradaki baska biriyle karsilassalar onlarada yapacaklar ayni seyleri emin olun, kendilerince hakimiyet kurmaya calisiyorlar sessiz gordukleri kisiler uzerinde ne sacma karşıdan nasil gorunduklerinden haberleri bile yok , kompleks boyle bir sey ama durumu kendilerini bagladigindan asiri sessiz kalmak onlari daha da yukselteceginden gerekli sozcukleri soylemek gerekiyor saygi çerçevesinde ,sizde uzulmeyin ,insan kendini kontrol etmeli hatalari var mi bakmali ama karsi taraf sorunluysa biz ne yapalim degil mi?
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah


Psikolog psikolog psikolog… seanslar sayesinde hayatı değişmiş biri olarak diyorum ki işinin ehli bir psikolog sizin küçüklüğünüzde yaşadığınız travmaları onarabilir ancak o şekilde.
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
Kaçırdığınız üç nokta var.
Birincisi ailenize bugüne kadar kızarak geçirdiğiniz zaman size fayda getirmemiş. Her koyun kendi bacağından asılır, kızmakta haksız değilsiniz ama size faydasını gözden geçirme izde fayda var.
İkincisi size tavsiye veren insanların bir geçmişi olduğunu belkide ailelerinin sürekli onlara böyle ol böyle yap diye dikta edebilme olasılığını görmezden geliyorsunuz. Bence bu insanlar sizin zayıf noktanızı bulmuş sizi manipüle ediyorlar siz onları nereden vuracagınızı bulamamışsınız kendinizi ezik hissetme diye tabir var psikoloji alanında muhtemelen bundan ötürü gözlemlememişsiniz bile.
Üçüncüsü, çalışıp geliri olan biri bunları yaşayıp neden ruh sağlığı için bir şeyler yapmaz. Siz bu durumu içselleştirmişsinizde kendiniz için birşeyler yapmanız gerektiğini unutmuşsunuz. Terapiye gidip maddi imkanınız yetmiyor borcum harcım var derseniz en kötü ihtimal ilçe halk kütüphanesinde insan psikolojisine dair dünya kadar kitap mevcut bu yönde adım atın. Okudukça farkında olmadan size inanılmaz fayda sağladığını göreceksiniz ve ayrıca çocuk yetiştirirkende rehberiniz olur.
Birde tavsiyem egreti durdurgunuz yerlere daha az gidp sizinle daha iyi anlaştığını insanla mesela eşiniz çocuğunuz veya çok yakın ark ile daha fazla zaman geçirmeniz. Kimseye eyvallahınız olmasın.
 
Size şöyle söyleyeyim otobüste yanına oturduğum kadın sen evlenme çok ezilirsin demişti paranı da iyi yere koy kaptırma demişti. Elimde para yoktu. Kadınla konuşmadım bile yüzüme baktı ve bunları söyledi. Eşimin bayan bekar kuzeni nasıl bebek bakmam gerektiğini anlatıyor bana. Bunlar gibi şeyler
Sizin tepkiniz ne oldu ikisine de?
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
Demeyin demişsin ama sorunun kesinlikle özgüven, kendinden emin olma hissi her zaman insanın yüzüne ve beden diline yansır. iyi bir psikolog bul, onunla görüş bence buna ihtiyacın var. Tek başına halledemediğin belli, üstüne yapışan bu histen acilen kurtulman lazım
 
özgüven eksiliğinin yanı sıra otobüste yanınıza oturan teyze bile size bir şeyler söylüyorsa bence görünümünüz ve yaydığınız enerji de bir sıkıntı var. evet metroda oturduğumda insanlara baktığımda bazı insanların daha çekingen ve pasif bir izlenim verdiğini düşünürüm ben de atıyorum.

tabi aileden gelen şeyler bunlar. ben de kısayım 1,56. ama ailem hiç bu konuda terslemedi beni hep güzel kızım diye sever babam. baba faktörü çok önemli.

psikolog tek çözüm. allah yardımcınız olsun.
 
Kimi insan da çok bilgili olduğu halde karşı tarafa aktaramaz, zorluk çeker. Belki sizin de öyledir, bilgisiz görünüyorum diyerek üzmeyin kendinizi.
Kesinlikle öyleyim zaten bilgimle övünebilen bir tip olmadım hiç bir zaman, mütevazi dedikleri bir tipim. Keşke olmasaydım bu şekilde insan iş hayatında kendini asla pazarlayamıyor.
 
Beni pek sevmeyen biraz da patavatsız bir akrabamız bana açık açık demişti ki hiçbir yere yakışacak bir şey değilsin. Kadına kızamadım bile. Patavatsız diyip geçtim ama içten içe ben de öyle olduğumu biliyorum. Mesela eşimin tarafı akrabaları ile oturduğumuzda eğreti duruyorum. Herkesin birbirinin arkasından konuştuğunu biliyorum. Gülerek laf sokmalar, birbirlerinin maddi durumlarını, evlerini karşılaştırmaları. Niye bu insanların arasındayım diye düşünüyorum o an. Dışarıda bir işim olsun. Banka, hastane, posta, gibi normal yerlerde de beceriksiz gibi gözüküyorum. Tanıdığım tanımadığım herkes beni görünce aşağılayarak tavsiye vermeye başlıyor. Ve ben aileme kızıp duruyorum beni bu hale getirdikleri için. Çocukluğum ve gençliğim horlanarak geçti. Boyum kısa olduğu için babam senden utanıyorum derdi. Topuklu giyerdim hayat kadınlarına benziyorsun derdi. Annem de aynı. Neyse kısaca dışımı görenler hiçbir şeyden anlamadığımı zannediyor. Üniversiteye dereceyle girdim, memurum, bir tane bebeğim var, araba kullanabiliyorum, çok güzel yemekler yapabiliyorum. Yapabiliyorum yani kendimce bir şeyler. Şimdi size soruyorum. Kendimi nasıl iyi anlatabilirim. Kendimi nasıl iyi gösteririm demiyorum. Olduğum gibi olduğum kadar göstersem yeter zira 🙄 kendine güven falan diyeceksiniz ama olmuyor. Aileme beni bu hale getirdikleri için kızmakla geçiriyorum zamanı. Beni anlamanızı bekliyorum ve desteklerinizi hissetmek beni tetikler inşallah
İnsanlar iğrenç egolarını başkalarını aşağılayarak tatmin etmeye bayılıyor. Ne güzel bir sürü meziyetiniz var aldırış etmeyin kimseye.


İnsanların söylediklerini içselleştirmemiz bir süre sonra bizi o şeye dönüştürüyor belki psikolojide bir adı vardır bilmiyorum. Bu nedenle mesela ben oğlumu sürekli matematik profesörü diye çağırıyorum,çocuğun matematiğe ilgisi var ve pekistiriyorum böyle yaparak. Siz de kendinize öyle yapın ben harika bir aşçıyım diyin,ben mükemmel araba kullanıyorum diyin... Psikoloji her şey bunu küçük yaşlarda babam yüzünden psikolojik şiddete uğrayarak çözdüm ben de
 
Bir gün birisini bozun yapın bunu. O akrabanız mesela ne cüretle öyle bir cümle kurabilir.
Yapabiliyorsanız psikolojik destek alın, maddi manevi imkan yoksa İnternetten uzman videoları izleyin, beden dili özgüven hakkında.
Eşiniz nasıl bu konuda?
Siz değerlisiniz bence boşboğaz insanların cümleleri ile kendinizi yargılamayın.
Aileniz çok hatalı davranmış bunun bedelini daha fazla ödetmeyin kendinize. Susmayın, pısmayın😉
Evet destek cok onemli.ben ilkokula gidiyordum on yaslarinda falanim. Matematikten 95 almistim. Arkadasimin annesiyle annemin ortak arkadasi var. O soylemisti arkadasimin annesi yatak dosek yatiyomus ben 5 almisim onun cocuu 1 almis diye. Sonra biz oturmaya giderdik kizin annesiyle anneannesi bana kasinti derdi. Benim durusumda cok kendinden emindir.bu arada hic bi konuda kendime guvenmem ama durusum hala oyle. Mesela nisan vidyomu izledim kendime gicik oldum boyle bi havalar bi kendinden emin durus.halbuki gercekte hissettigim o degil. Ben de bu durumdan muzdaribim mesela ukala ve asiri ozguvenli duruyorum. Halbuki zerre alakasi yok. Yatagimi bile dumduz ortemeyen yemekleri yakan bi insanim. 😂
 
Bu durum benim de başıma geliyor tanımadığım insanlar tavsiye veriyor ya da gelip bulaşıyor aşağılamaya kalkıyor düşünün hiç tanımıyorsunuz bile. Çok sinir bozucu ben bunalıma girdim. Galibi tipte birşey var saf görünüyorum diye kendimi yiyip bitiriyorum bunalıma girdim.
Bazı insanlar var hiç tanımasam bile bana şöyle bir bakıyor. Okuyor resmen beni. Sonra gelip bulaşıyor dediğiniz gibi. Sizle çok benziyoruz. Ben de bilgimi gösteremem reklamımı yapamam. Maalesef böyle yetiştim. Çok üzgünüm.
 
Back
X