Hiçbişey olmamış gibi devam edebilecekmiyim..

zavedime

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Ağustos 2011
120
3
46
İstanbul
Bu satırları onu unutmak için bir savaşa girmiş yorgun ruhumla yazıyorum..

Birşey beklemeden, Değişmeyeceğini bile bile..

23 yaşımdayım. Okulum temmuzda bitti.. Normalde şuan çalışıyor olmam gerekir, ki çalışmayı çok seven biriyimdir. Ama ben evdeyim. Hiçbirşey yapmaya halim yok sanki :( bazen canım yemek yemek bile istemiyor.. Önceki gibi hiç deilim. Duruldum. Halsizim, isteksizim, kırgınım, Hem de kırıcı..

Çünkü iki sene evvel bi adamı sevmiştim. Hem nası sevmek.. O da beni çok sevmişti.. Ama birşekilde ayrıldık işte. Deli gibi aşıkken gurur ve inat uğruna birleşemedik tekrardan..

Birbirimizle konuşmadan da edemedik ama ne ben diyebildim haydi gel ne de o.. Diğer yandan kimseyi de sokmadık hayatımıza başka..

Ama ben yapamadım. Gururumu yenemedim. Bir kere bile seviyorum ben hala seni demedim. Sadece bekledim.. Sadece geç kaldım. Şimdiyse bikaç aydır hiç konuşmuyoruz. Onu yine kaybediyorum. Ama yine birşey yapmıyorum.

Unutmayı seçtim.. Zorlanıyorum. Çok zorlanıyorum. Allahım Nasıl bişey bu böyle.. Tarifi imkansız.. Yaşamadan bilemez kimse..

Hoş, Ben hep benden başka kimsenin böyle bir hal yaşamadığını düşünürüm.. O kadar ağır ki..

Benim bu hayattaki tek istediğim mutlu aşklı bol meyveli :) bir yuvaydı. Şimdiyse bu şansımı kaybettim. Onu kaybettim. Hiçbirşeyin anlamı kalmadı sanki..

Tabi ki de tek erkek o deil. Bi de çok var peşimde. Hiçbirini kabul etmiyorum. Koymuyorum hiçbirini kafamdaki yuvamın resmine, baba diye eş diye.. Niye beni sevdiler diye kızıyorum hatta onlara..

Sonra ona kızıyorum. Hiçbir halimi kaçırmasını istemezken, şimdiye kadarki en güzel en çirkin en üzgün en tatlı en şımarık anlarımı görmediği için çok kızıyorum ona her seferinde. En son da kendime kızıyorum şu halde nasıl olabilirim diye.

Arkadaşlarımla bile buluşmuyorum, dışarı çıkmıyorum. Aslında onlara tamam deyip hayata karışmayı çok istiyorum. Ama elimde deil olmuyo. Markete bile çıksam boğulucak gibi oluyorum şu sıralar. Kendimi de çok yalnız hissediyorum.

Öyle işlenmiş ki ince ince tüm hücrelerime, İçinde o olmayan hiçbirşey yapmak gelmiyor içimden.

Ben çok mutsuz hissediyorum. Uyumuyorum. İçimden gelerek gülmüyorum. Hep ağlıyorum. Daha doğrusu son bir iki aydır onu bile yapamıyorum. Öyle kayıtsızlaştım.

Psikoloğa bile gittik en sonunda annemin yoğun ısrarları sonucu. Halimi gören bitanecik annem de en az benim kadar üzülüyodur eminim..

Depresyondasın dedi.. Biliyorum dedim.. :) İlaç bile verdi. Aldı annem.. Aldı da bir tane bile içmedim henüz. Antidepresan içmeyi kabul etmiyorum bir türlü..

Belki de ilacı içmeye başlasam daha kolay olucak herşey ama ben kendime acı çektiriyorum böyle. Acı çekmeyi sevdiğimden deil, Kendimi cezalandırıyorum galiba..

Pişmanım çünkü..
Yapmadıklarım için pişmanım.
Üzgünüm,
Yorgun,
Kırgın, Ve de solgunum..

Ne kadar anlatabildim bilmiyorum.. Ne yapmam lazım bilmiyorum.

Öyle yaralıyım ki. Belki de sadece geçicek diyen birilerini bekliyorum.. Geçicek mi sizce.. Yine o eski, gittiği yere mutluluk ta götüren, cıvıl cıvıl kabına sığmayan hayat dolu ben olabilecekmiyim.

Hiç bişey olmamış gibi devam edebilecekmiyim..
 
Değer mi gurur için sevdiğin adamdan ayrı kalmaya ?
Bazı olaylar olur, yalan,aldatma,saygısızlık vs.
O zaman kendine duyduğun saygıdan uzak dur ondan derdim sana.
Ama şimdi neden ?
Hiç pişman olmayacak mısın keşke demeyecek misin?
Eğer aşılamayacak bir problem yoksa git konuş onunla.
 
ne yazık ki bunu yapmak için geç kaldım.
iki aya yakın başka biriyle birlikte.
benim başkasıyla olduğumu düşündükten sonra yaptı bunu..
niye yaptığının da önemi yok aslında, yaptı işte.. :(
o yaptı ben bozamam diye düşünüyorum..
aklını karıştırmaya hakkım olmadığına karar verdim.
kararım doğru mu yanlış mı bilmiyorum.
kapattım facebookumu, msnimi de hiç açmıyorum.
beni görmesine izin vermiyorum..
ikimiz için de daha kolay olur bu.. :43:
severken vezgeçmek zorunda olmak ne büyük acı..
 
çoğu zaman kendimi çok kötü hissediyorum.
bu içinde bulunduğum durum normal mi, hissettiklerim normal mi.
yoksa gerçekten de bunu yaşayan bir tek ben miyim :43:
bu durumun içinden çıkmam için ne yapmam lazım bilemiyorum :(
yoksa ben artık hep mutsuz mu olucam :s :(

bu arada burası içimdekileri daha doğrusu hissettiklerimi olduğu gibi aktardığım nadir yerlerden birisi oldu.
yoksa dışarda kimseye belli etmemeye çalışıyorum elimden geldiğince..
belki de bu yüzden konu biraz uzun olmuş, okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim..
 
''seni nasıl da seviyorum.
oysa senin sevişin başka,
seni tatmin ediyor,
ya beni?
hiç kadar sevsen beni,
ben sana her kadar müptela,
hiç kadar sevsen beni,
başka bir şey istemem.''

yazdıkların bu şiiri getirdi aklıma.
 
Son düzenleme:
Belki de o da mutsuz kimbilir...neden bı fırsat daha vermıyorsunuz kendınıze ve ona...?
face,msn kapattım dıyorsunuz,bence yapmamlıydınız,belkı de o da unutmaya çabalıyor sızı...
Belkı de olmayacak,o da unutamayacak ve ıkınızde baska hayatlara sürükleneceksiniz bir bilinmezlik içinde...
Belki de ömür boyu başka kollarda ama hep birbirinizin olacaksınız...
BENCE BUNU YAPMA IKINIZE...GURUR NEDIR KI AŞKIN YANINDA!
 
Sen gerçekten çok sevmişsin belli her halinden
Ama ben böyle şeyleri karşı taraftan beklerim genelde
Yani o sana sahip çıksaydı keşke elinden tutsaydı bırakmasaydı seni...
Belki mutsuzdur belki mutludur onu bilemicem ama acıların geçicek bir gün son bulucak inşllah
 
''seni nasıl da seviyorum.
oysa senin sevişin başka,
seni tatmin ediyor,
ya beni?
hiç kadar sevsen beni,
ben sana her kadar müptela,
hiç kadar sevsen beni,
başka bir şey istemem.''

yazdıkların bu şiiri getirdi aklıma.

çok güzelmiş.. beni anlatıyor gerçekten.
keşke hiç kadar sevseydi beni.. keşke hiç sevmeseydi.
o zaman ben de onu sevmezdim :s biliyorum kendimi..
hiçbirşey başlamıycaktı o zaman ama herşeyi o başlattı.
ilk önce beni sevdi, sonra da bana kendini sevdirdi..
o sürükledi beni sevdaya. o sürükledi bu çıkmaza.
ömrümden iki sene gitti ondan başka bişey anlamadım hayattan.
ve kimbilir daha ne kadar sürücek :s :(:(:(
 
Belki de o da mutsuz kimbilir...neden bı fırsat daha vermıyorsunuz kendınıze ve ona...?
face,msn kapattım dıyorsunuz,bence yapmamlıydınız,belkı de o da unutmaya çabalıyor sızı...
Belkı de olmayacak,o da unutamayacak ve ıkınızde baska hayatlara sürükleneceksiniz bir bilinmezlik içinde...
Belki de ömür boyu başka kollarda ama hep birbirinizin olacaksınız...
BENCE BUNU YAPMA IKINIZE...GURUR NEDIR KI AŞKIN YANINDA!

ömür boyu başka kollarda ama hep birbirimizin..
ne denir ki daha bu cümlenin üstüne :43:

ben bi de facebookla msn kapatmakla da kalmadım. telefon numaramı da değiştirdim :43:
ama o facebookta durumunu ilişkisi var olarak değiştirdiğinde yaptım ben bunları..
 
canım benim öncelikle hikayeni okudum çok zor bir durum gerçekten. benimde 9 yıllık bir beraberliğim var 2 yıl önce nişanlandık hatta..lisede sevdi beni. sevdi beni diyorum çünkü ben hiç sevmemiştim en başında..tıpkı senin gibi sevdirdi bana kendini..bu uzun sevdaya sürükledi beni.bizde ayrılıklar yaşadık hep benim tarafımdan biten ayrılıklar.ama okuduğumda tek farkımız olduğunu gördüm "gurur". Aşkın önündeki büyük engel.güzelliklerle geçireceğiniz ömrünüzün en güzel günlerini bu gereksiz bir his yüzünden karanlığa bürüyorsunuz.bugün hala berabersek asla gurur yapmadığımız içindir.beni çok kızdırdığı halde yeri geldiğinde tekrar benim onu geri aramam, ben bitsin dediğim halde asla gurur yapmayıp bana geri dönmesidir...ne olur aşkınıza sahip çıkın,bu günleriniz asla geri gelmeyecektir.ömrünün en güzel günlerini bu şekilde harcama tatlım....
 
Sen gerçekten çok sevmişsin belli her halinden
Ama ben böyle şeyleri karşı taraftan beklerim genelde
Yani o sana sahip çıksaydı keşke elinden tutsaydı bırakmasaydı seni...
Belki mutsuzdur belki mutludur onu bilemicem ama acıların geçicek bir gün son bulucak inşllah

ben de senin gibiyim o zaman.. ben de hep karşı taraftan bekliyorum çünkü hep öyle oldu bu güne kadar.. öyle alışmışım.. aslında o da çabalamadı deil. adımlar attı hep bana. ona göre belki büyük ama bana göre küçük küçük adımlardı bunlar. o hep üstü kapalı konuşmalarıyla anlamamı bekledi bense hep açıkça dolandırmadan söylemesini bekledim. bu yüzden cesaret edemedim herşeyimle ona tekrardan gitmeye.. ellerimden kayıp gitti ve yüreğime saplandı koca bir sevda. ben de bunu öylece izledim..

çok sevmişsin belli demişsin ya hem de ne sevmek benimki.. altüst oldu dünyam. baksana sağlığımdan olmuşum onun yüzünden :(:( doktor antidepresan yazdığına göre :(:( oysa ben ondan önce böyle bi kızmıydım. cıvıl cıvıl hayat dolu ailemle arkadaşlarımla hep gülüp eğlenen gezen ..

canım benim çok saol.. inşallah dediğin gibi geçer ama çabuk geçsin :( çünkü uzun oldu bu acı :(
 
Aynı durumdayız seninle. Farklı sebepler olsa da. Eğer ondan geri dönüşü olmayan, katı sözler duymadıysan ve ortak kararla ilişkiniz bittiyse, bence ara ve duygularını söyle. Emin ol reddetse bile, ömür boyu taşıyacağın bir keşkeden muaf olursun.

Ben terk edildiğim halde şansımı denedim. İşe yaramadı hatta daha çok kırıldım hala da acısını çekiyorum ama denemeseydim, keşke diyecektim ömür boyu.

Bir ilişkisi varmış okuduğum kadarıyla. Eğer kısa süreli bir ilişkiyse henüz, belki o da duygularından emin değildir. Keşke deme ve onu arayıp duygularını söyle. Ne kaybedersin ki? En fazla seni reddeder. Bu acı, bu yarım kalmışlık hali çok daha beter yapıyor insanı emin ol.

Ben 4 yıllık bir ilişkinin ardından hala "acaba karşısına dikilip konuşsa mıydım" diyorum ki benim durumum çok daha farklı. İçinden geçen her şeyi paylaşmalısın onunla... Yine de olmazsa, kader deyip yoluna bakabilirsin sonra.
 
Inanıyorsan ve sevıyorsan gıtmelısın bence pesınden.. Eger karsı tarafta sevıyorsa asla atamaz ıcınden, belkı ılıskısı bıle senı unutmak adına sarıldıgı bır daldır ama her ılıskısı olan da asıktır dıyemeyız ya.. Bır kapıyı calmadan dısarıdan bakarak, ıcerıde ne oldugunu hangımız anlayabılıyoruz kı.. Keske elımde carem olsa eskı gunlerıme donebılsem dıyorum.. Benım kı ımkansız hatta ımkansız otesı ama. Yıne de dıyorum ıste.. Eger senı sevdıgıne emınsen durma derım ben. Sonuc olarak bır arkadasında dedıgı gıbı.. Keske demek ıstemıyorsan denemelısın. Ne karsılık alacak olursan ol..
 
canım benim öncelikle hikayeni okudum çok zor bir durum gerçekten. benimde 9 yıllık bir beraberliğim var 2 yıl önce nişanlandık hatta..lisede sevdi beni. sevdi beni diyorum çünkü ben hiç sevmemiştim en başında..tıpkı senin gibi sevdirdi bana kendini..bu uzun sevdaya sürükledi beni.bizde ayrılıklar yaşadık hep benim tarafımdan biten ayrılıklar.ama okuduğumda tek farkımız olduğunu gördüm "gurur". Aşkın önündeki büyük engel.güzelliklerle geçireceğiniz ömrünüzün en güzel günlerini bu gereksiz bir his yüzünden karanlığa bürüyorsunuz.bugün hala berabersek asla gurur yapmadığımız içindir.beni çok kızdırdığı halde yeri geldiğinde tekrar benim onu geri aramam, ben bitsin dediğim halde asla gurur yapmayıp bana geri dönmesidir...ne olur aşkınıza sahip çıkın,bu günleriniz asla geri gelmeyecektir.ömrünün en güzel günlerini bu şekilde harcama tatlım....

öncelikle senin adına çok sevindiğimi söylemek istiyorum. allah tamamına erdirsin inşallah.. :)

ben de aynı şekilde başta ona karşı birşey hissetmiyordum ama o uğraştı ve çekti birşekilde kendine. Sonra ben de istedim sevgiyi aşkı huzuru. Ve ' o ve ben ' deil de ' biz ' olduk. Bikaç ay sonra da sebebi hiç belli olmayan sırf karşılıklı inatlaşma sonucu saçma sapan bir ayrılık :s

Doğru söylüyorsun ne diyim :( en güzel zamanlarımı şuanda kaçırıyorum hayatta :(:(:(:(

Ama şu var bu 2 sene diye bahsettiğim süreç bizim ayrı olduğumuz süreç. Ama yine de kopamamıştık. Hep konuşmaya bahane arardı benimle.. En son da işte 3 aydır falan hiç konuşmuyoruz. Şimdi gidip te pat diye nası diyim aslında ben de seni sevmiştim diye :(:(:( şuanda bir ilişkisi varken nası yapıym :s ilişkisi ne kadar gerçek bilmiyoruz ama yine de haksızlık deil mi bu onlara..
 
Aynı durumdayız seninle. Farklı sebepler olsa da. Eğer ondan geri dönüşü olmayan, katı sözler duymadıysan ve ortak kararla ilişkiniz bittiyse, bence ara ve duygularını söyle. Emin ol reddetse bile, ömür boyu taşıyacağın bir keşkeden muaf olursun.

Ben terk edildiğim halde şansımı denedim. İşe yaramadı hatta daha çok kırıldım hala da acısını çekiyorum ama denemeseydim, keşke diyecektim ömür boyu.

Bir ilişkisi varmış okuduğum kadarıyla. Eğer kısa süreli bir ilişkiyse henüz, belki o da duygularından emin değildir. Keşke deme ve onu arayıp duygularını söyle. Ne kaybedersin ki? En fazla seni reddeder. Bu acı, bu yarım kalmışlık hali çok daha beter yapıyor insanı emin ol.

Ben 4 yıllık bir ilişkinin ardından hala "acaba karşısına dikilip konuşsa mıydım" diyorum ki benim durumum çok daha farklı. İçinden geçen her şeyi paylaşmalısın onunla... Yine de olmazsa, kader deyip yoluna bakabilirsin sonra.

bana hiçbirşekilde ne kötü bi sözü ne de kötü davranışı oldu canım. Benim ona kızdığım zamanlarda bütün kötü davranmalarıma rağmen o bana hep çok iyi davrandı hatta.. :s hep sabırla bekledi beni.. Beni anlamayı..

Zaten ben onun beni sevmediğinden emin olsam şak diye unutucam. Ama beni gördüğü an yine bana sürükleneceğini bildiğim için bu kadar acıyo canım.. ve bunu bildiğim için bu kadar zor şuanda unutma sürecim.

Şu söylediklerine aynen katılıyorum Ewet bir insanın yapmadığı birşey için pişman olması çok kötü birşey.. Ama ben iki sene boyunca onu bekledim aslında. hayatıma kimseyi sokmayarak ondan başka kimseyi düşünmeyerek. Bu iki senede yüzümün gülmesi de hep onun sayesinde oldu, gözümün yaşı da.. Yani ben aslında bir şans verdim içimde ikimize ve onu bekledim. Ama o hiçbirzaman açık açık konuşmadı.. Ben de hiçbirzaman hiçbir soru işareti kalmayck şekilde emin olamadım. Ama en son yaptığı ( bilerek veya bilmeyerek ), benim kabul edemeyeceğim birşeydi.

İşte dedim benden vazgeçti. O vazgeçti ben de o zaman unutmaya karar verdim. 2 ay olucak işte..
 
Inanıyorsan ve sevıyorsan gıtmelısın bence pesınden.. Eger karsı tarafta sevıyorsa asla atamaz ıcınden, belkı ılıskısı bıle senı unutmak adına sarıldıgı bır daldır ama her ılıskısı olan da asıktır dıyemeyız ya.. Bır kapıyı calmadan dısarıdan bakarak, ıcerıde ne oldugunu hangımız anlayabılıyoruz kı.. Keske elımde carem olsa eskı gunlerıme donebılsem dıyorum.. Benım kı ımkansız hatta ımkansız otesı ama. Yıne de dıyorum ıste.. Eger senı sevdıgıne emınsen durma derım ben. Sonuc olarak bır arkadasında dedıgı gıbı.. Keske demek ıstemıyorsan denemelısın. Ne karsılık alacak olursan ol..

yorumun için çok teşekkür ederim.. Keşke dediğinizi yapabilseydim. Ben emindim beni istediğine.. Ama artık çok geç deil mi ki sizce :s Hem şimdi sırf ben facebookta ilişki durumumu değiştirdiğim için mi o da buldu kendisine hemen birini.. O yüzden mi hemen ertesi gün o da ilişkisi yok u kaldırdı.. Yoksa zaten varmıydı o kız. Aynı anda olması sadece bir tesadüfmüydü.

Artık bunları da düşünmüyorum. Neyi niçin yaptığını.. İnat yada başka bişey.. Yapmış olması önemli.
 
Ben karakterime kolay Yüreğime zor olanı, yani onu aklımdan çıkarmayı seçmişken

herkes git ona konuş onunla yazmış.. :( :(

..

Onsuz iyileşemezmiyim :s
 
Son düzenleme:
Elbette ki onsuz da iyileşebilirsin. Bak ben de aynı durumdayım ama kadere de inanıyorum. Eğer varsa kaderinde o, elbet bir şekilde kesişir yollarınız. Yoksa da çabalasan da olmaz zaten.

Ben yanlış anlamışım 2 yıl olan kısmı. Evet bekleyerek elinden gelenin belki de en fazlasını yapmışsın ama bazen adım da atmak gerekiyor. Son yaptığı şeyden kastın biriyle olması mı?
 
Ewet.. biriyle olması.

Aslında o zaman herşeyi ondan beklemekten daha başka şeyler de yapsaydım ben de biraz adım atsaydım mesela, şuanda çok farklı olucaktı herşey buna eminim.

Ama yapmadım adım atmayı bırak geri gittim ve olanlar oldu artık. Geçmişi değiştiremem. O da değiştiremez. Şuanki duruma bakmamız lazım artık.. Şuana göre hareket etmem lazım.

Ben artık başka kimseyi sevmiycemi güvenmeyeceğimi biliyorum, onları geçtim. Ben sadece en kısa zamanda normal hayatıma eskisi gibi devam edebilmek istiyorum. Bir tek bu artık.. Çünkü o kadar zor ki. Belki de sadece onunla ilgili deil, belki de herşey üstüste geldi, bilmiyorum. Ama tek bildiğim hayatımda daha önce hiç böyle bi hal içinde olmadığım. :s :( :( :( tek bildiğim bunun en zoru olduğu ve bunu atlattığımda hayatta hiçbirşeyden korkmayacak kadar güçlü olacağım..

Geri kalan herşey kader.. Ben kadere çok inanırım..

Kaderinde varsa ne kadar kaçsan da o olur Yoksa ne kadar kovalasan nafile.
 
Ewet.. biriyle olması.

Aslında o zaman herşeyi ondan beklemekten daha başka şeyler de yapsaydım ben de biraz adım atsaydım mesela, şuanda çok farklı olucaktı herşey buna eminim.

Ama yapmadım adım atmayı bırak geri gittim ve olanlar oldu artık. Geçmişi değiştiremem. O da değiştiremez. Şuanki duruma bakmamız lazım artık.. Şuana göre hareket etmem lazım.

Ben artık başka kimseyi sevmiycemi güvenmeyeceğimi biliyorum, onları geçtim. Ben sadece en kısa zamanda normal hayatıma eskisi gibi devam edebilmek istiyorum. Bir tek bu artık.. Çünkü o kadar zor ki. Belki de sadece onunla ilgili deil, belki de herşey üstüste geldi, bilmiyorum. Ama tek bildiğim hayatımda daha önce hiç böyle bi hal içinde olmadığım. :s :( :( :( tek bildiğim bunun en zoru olduğu ve bunu atlattığımda hayatta hiçbirşeyden korkmayacak kadar güçlü olacağım..

Geri kalan herşey kader.. Ben kadere çok inanırım..

Kaderinde varsa ne kadar kaçsan da o olur Yoksa ne kadar kovalasan nafile.


Keşke demek geriye bakıp pişman olmak çözmüyor işte hiçbir sorunu. Benim de o kadar çok hatam ve pişmanlığım var ki. Ama elden bir şey gelmiyor. O kadar umutsuz olma. Ben de kimseye güvenemem sevemem diyorum şu anda ama bizimle aynı şeyleri zamanında yaşamış birçok kişi, şu anda bambaşka haller içindeler.

Ben inanıyorum bunları atlatacağımıza. Henüz yolun başındasın sen de. Geç değil hiçbir şey için. Evet biliyorum sevgi, özlem terk etmiyor seni ama gerçekten olacaklar engellenemiyor.

Aşık olmayı sevmeyi planlamadığın gibi, kaybetmeyi de planlamıyorsun. Bir şekilde gelişiyor bunlar hayatında. Engel olamıyorsun. Bakma böyle konuştuğuma benim de acım geçmiş değil. Ama şu bir iki ayda kendime verdiğim zararı kimse vermedi bana.

Toparlanmak lazım, yaşamak lazım. O, olacaksa hayatında sen bir şey yapmasan da olacaktır. Bunu düşünmemeye çalış. İnşallah geçecek bu yaşadıklarımız. İnanmak ve yaradana sığınmak lazım :)
 
Back
X