- 16 Temmuz 2017
- 969
- 1.156
- 33
- Konu Sahibi Soydanayse
- #1
Bir yıllık evlilik, sorumsuz düşüncesiz bir eş, herşeye rağmen onu çok seven ben..
Eşim kadınlarla alakalı hiç birşeyden anlamayan bir adam. Belkide işine böyle geliyordur bilmiyorum, anlamıyorum anlamak istemiyorum tüm bu olanları. Ben ise ; çok naif narin çok ince fikirli ne bileyim tok gözlü baya anlayışlı, manevi değerleri olan bir bayanım. Evlendiğimizden beri hep idare etmeye çalıştım, ne bir özel an ne de hediyesi tatili hiç bir şeye lâyık görülmemiş olmalıyım ki yaşamadım. Evlendikten sonra öğrendiğim büyük maddi sıkıntılar sebebi ile eşimi hiç bir zaman yanımda görmedim, üstelik evlenip yerleştiğim şehirde bir başıma olmama rağmen benim yanımda daha fazla olması gerekirken.
Hep sustum, hiç bir talebim olmadı bugüne kadar. Ama bir insan eşinin yüzünü güldürmek için ufacıcık bir şey yapmaz mı ? İşin açığı nasıl olsa karım sesini çıkartmıyor diye yapmadığını düşünüyorum.
Hiç değerli hissetmiyorum kendimi, girdiğimiz her ortam da, mesela arkadaşları ve onların eşleri ile görüştüğümüzde eşime hep " ne kadar şanslısın böyle bir eşe sahip olduğun için, eşin çok tatlı, çok anlayışlı olgun " gibi şeyler söylüyorlar, kesinlikle egolu bir insan değilim sadece bunlar söyleniyorsa az da olsa aslı vardır diye düşünüyorum, buna rağmen neden değer görememek.
Henüz 21 yaşında evlenmiş, kimsesi olmadığı bu şehirde işini eşine bile minnet etmeden halleden, bunca duygusal boşluğun arasında kendini teselli eden bir kadın düşünün.
Defalarca pes edip yeniden " hadi bu sefer olacak/larla " ayağa kalmaktan, içime açtığı bunca yarayı yüzü asılmasın diye kendi başıma sarmaktan, o üzülmesin diye içime atmaktan, her gün biraz daha eksilmekten, daha derine düşmekten çok yoruldum.
Ve bunların birikiminde ona bugün yazdığım o mesaj, içine bütün acılarımı bıraktığım, sonuna da " üzülme olur mu? " yazdığım.
İçimden uğurladığım onca hayal kırıklığı, çabam, emeklerim, sevdiğim.
Hoşçakalın.
Not : bu arada eşin seni sevmiyor, aldatıyor gibi fikirlere kapılmamanız için, eşim evin içinde bana hayran bir adam, giyimimi duruşumu beni çok beğenip kıskanan, yeri geldiğinde benim için hep şükreden çok seven bir adam. ama aileden görmediğine bağlıyorum dışarıda bunu vurgulamaktan, eline bir çicek alıp gelmekten utanan bir tip. bunun dışında ilgi ile alakalı hiç bir şey görmüyorum diyebilirim.
Eşim kadınlarla alakalı hiç birşeyden anlamayan bir adam. Belkide işine böyle geliyordur bilmiyorum, anlamıyorum anlamak istemiyorum tüm bu olanları. Ben ise ; çok naif narin çok ince fikirli ne bileyim tok gözlü baya anlayışlı, manevi değerleri olan bir bayanım. Evlendiğimizden beri hep idare etmeye çalıştım, ne bir özel an ne de hediyesi tatili hiç bir şeye lâyık görülmemiş olmalıyım ki yaşamadım. Evlendikten sonra öğrendiğim büyük maddi sıkıntılar sebebi ile eşimi hiç bir zaman yanımda görmedim, üstelik evlenip yerleştiğim şehirde bir başıma olmama rağmen benim yanımda daha fazla olması gerekirken.
Hep sustum, hiç bir talebim olmadı bugüne kadar. Ama bir insan eşinin yüzünü güldürmek için ufacıcık bir şey yapmaz mı ? İşin açığı nasıl olsa karım sesini çıkartmıyor diye yapmadığını düşünüyorum.
Hiç değerli hissetmiyorum kendimi, girdiğimiz her ortam da, mesela arkadaşları ve onların eşleri ile görüştüğümüzde eşime hep " ne kadar şanslısın böyle bir eşe sahip olduğun için, eşin çok tatlı, çok anlayışlı olgun " gibi şeyler söylüyorlar, kesinlikle egolu bir insan değilim sadece bunlar söyleniyorsa az da olsa aslı vardır diye düşünüyorum, buna rağmen neden değer görememek.
Henüz 21 yaşında evlenmiş, kimsesi olmadığı bu şehirde işini eşine bile minnet etmeden halleden, bunca duygusal boşluğun arasında kendini teselli eden bir kadın düşünün.
Defalarca pes edip yeniden " hadi bu sefer olacak/larla " ayağa kalmaktan, içime açtığı bunca yarayı yüzü asılmasın diye kendi başıma sarmaktan, o üzülmesin diye içime atmaktan, her gün biraz daha eksilmekten, daha derine düşmekten çok yoruldum.
Ve bunların birikiminde ona bugün yazdığım o mesaj, içine bütün acılarımı bıraktığım, sonuna da " üzülme olur mu? " yazdığım.
İçimden uğurladığım onca hayal kırıklığı, çabam, emeklerim, sevdiğim.
Hoşçakalın.
Not : bu arada eşin seni sevmiyor, aldatıyor gibi fikirlere kapılmamanız için, eşim evin içinde bana hayran bir adam, giyimimi duruşumu beni çok beğenip kıskanan, yeri geldiğinde benim için hep şükreden çok seven bir adam. ama aileden görmediğine bağlıyorum dışarıda bunu vurgulamaktan, eline bir çicek alıp gelmekten utanan bir tip. bunun dışında ilgi ile alakalı hiç bir şey görmüyorum diyebilirim.
Son düzenleme: