- 10 Kasım 2017
- 172
- 69
- 13
- 25
- Konu Sahibi -stargirl-
-
- #1
Hepinize merhaba
Belki beni önceki bir konumdan daha biliyor olabilirsiniz. Ben 10.sınıfa giden bir lise öğrencisiyim.
Geçen sene benden hoşlandığını söyleyen bir çocuk vardı. Ben derslerimle ilgilendiğim için pek yanaşmadım bu sevgililik olayına, ve sevgisi de pek gerçekçi gelmedi. Ben kibarca olumsuz cevap verdim. Aslında yüzü iyi yani bu özneldir ama yakışıklı birisi olduğunu düşünmeme rağmen yine de sevgili olmak bana uzak bir kavramdı. Neyse sene boyu bana olan ilgisi devam etti, bakışları sürekli üzerimdeydi bana sosyal medyadan ulaşmak için farklı farklı hesaplardan yazıyordu vs.
Her neyse bu sene bizim sınıftan iki kıza da çok kısa aralıklarla yazdığını öğrendim. Bu kızlardan birisi de benim yakın arkadaşım. Bu arkadaşım artık sürekli 'bak senden vazgeçti beni seçti' gibi bir tavır içerisinde. Tabi böyle demiyor ama ben hissedebiliyorum.Ve sürekli hadi onun sınıfının önünden geçelim, hangimize bakacak acaba falan diyor.
Asıl sorun bu da değil, sanırım bu çocuğun benden hoşlanmasına ve o beğenilme duygusunun verdiği özgüvene çok alışmışım. Beni sevmesi için çabalıyormuşum gibi hissediyorum bazen. Sonra da kendi kendime napıyorum ben diyorum. Ama ilgisinin benim üzerimde olmasına alışmışım ve bu hoşuma da gidiyordu. Ha bu arada ben geçen sene yani onun beni sevdiği zaman diliminde hiçbir zaman 'haha beni seven çocuk ya bunla işim olmaz' tarzı dalga geçmeler falan bunları asla yapmadım. Onun benden hoşlanmasıyla egolanmadım. Sadece bu beğenilme duygusuna fazla alışmışım.
Şimdi bazen göz göze geliyoruz, o zamanlar içimde garip duygular oluşuyor ama bir yandan da bu saatten sonra asla olamaz ki diyorum. Bir kere o yazdığı iki kız benim için "Bu da çok ezik biri herhalde, sevgilisi önceden bize yazmıştı, nasıl da sindirebiliyor bu durumu" falan derler. Ve benim aklımda her zaman başkalarını mı sevecek yine korkusu oluşur.Ben ondan uzak durmaya çabaladıkça bir şekilde karşıma çıkıyor ama.
Mesela bizim okulda karma sınavlar olur, bugün yan yana denk geldik ve bu düşük bir ihtimaldi o kadar sınıf var sonuçta. Kendi sınavını yaptı bitirip verdi, sonra istese çıkabilirdi çünkü nöbetçiydi bugün yani hoca bile çık dedi ama oturdu yanıma, bir kağıdıma bir bana baktı sınav bitene kadar. Ne bileyim off uzak durmam gerekiyor, asla olmayacak bir şey, bu saatten sonra. Ama aklıma geliyor ara sıra, bazen geçen sene benimle konuşurken yazdıklarına göz atıyorum etmediği iltifat kalmamış, beni ilk görüşünü falan uzun uzun anlatmış. Bazen de kendimi ailemde, akrabalarımda, okul ortamında çok yalnız hissediyorum. Ağladığım zamanlarda da sürekli o aklıma geliyor, şuan onunla sevgili olsaydık anlatırdım mesela her şeyi diyorum
Bana biraz yardımcı olabilir misiniz
Belki beni önceki bir konumdan daha biliyor olabilirsiniz. Ben 10.sınıfa giden bir lise öğrencisiyim.
Geçen sene benden hoşlandığını söyleyen bir çocuk vardı. Ben derslerimle ilgilendiğim için pek yanaşmadım bu sevgililik olayına, ve sevgisi de pek gerçekçi gelmedi. Ben kibarca olumsuz cevap verdim. Aslında yüzü iyi yani bu özneldir ama yakışıklı birisi olduğunu düşünmeme rağmen yine de sevgili olmak bana uzak bir kavramdı. Neyse sene boyu bana olan ilgisi devam etti, bakışları sürekli üzerimdeydi bana sosyal medyadan ulaşmak için farklı farklı hesaplardan yazıyordu vs.
Her neyse bu sene bizim sınıftan iki kıza da çok kısa aralıklarla yazdığını öğrendim. Bu kızlardan birisi de benim yakın arkadaşım. Bu arkadaşım artık sürekli 'bak senden vazgeçti beni seçti' gibi bir tavır içerisinde. Tabi böyle demiyor ama ben hissedebiliyorum.Ve sürekli hadi onun sınıfının önünden geçelim, hangimize bakacak acaba falan diyor.
Asıl sorun bu da değil, sanırım bu çocuğun benden hoşlanmasına ve o beğenilme duygusunun verdiği özgüvene çok alışmışım. Beni sevmesi için çabalıyormuşum gibi hissediyorum bazen. Sonra da kendi kendime napıyorum ben diyorum. Ama ilgisinin benim üzerimde olmasına alışmışım ve bu hoşuma da gidiyordu. Ha bu arada ben geçen sene yani onun beni sevdiği zaman diliminde hiçbir zaman 'haha beni seven çocuk ya bunla işim olmaz' tarzı dalga geçmeler falan bunları asla yapmadım. Onun benden hoşlanmasıyla egolanmadım. Sadece bu beğenilme duygusuna fazla alışmışım.
Şimdi bazen göz göze geliyoruz, o zamanlar içimde garip duygular oluşuyor ama bir yandan da bu saatten sonra asla olamaz ki diyorum. Bir kere o yazdığı iki kız benim için "Bu da çok ezik biri herhalde, sevgilisi önceden bize yazmıştı, nasıl da sindirebiliyor bu durumu" falan derler. Ve benim aklımda her zaman başkalarını mı sevecek yine korkusu oluşur.Ben ondan uzak durmaya çabaladıkça bir şekilde karşıma çıkıyor ama.
Mesela bizim okulda karma sınavlar olur, bugün yan yana denk geldik ve bu düşük bir ihtimaldi o kadar sınıf var sonuçta. Kendi sınavını yaptı bitirip verdi, sonra istese çıkabilirdi çünkü nöbetçiydi bugün yani hoca bile çık dedi ama oturdu yanıma, bir kağıdıma bir bana baktı sınav bitene kadar. Ne bileyim off uzak durmam gerekiyor, asla olmayacak bir şey, bu saatten sonra. Ama aklıma geliyor ara sıra, bazen geçen sene benimle konuşurken yazdıklarına göz atıyorum etmediği iltifat kalmamış, beni ilk görüşünü falan uzun uzun anlatmış. Bazen de kendimi ailemde, akrabalarımda, okul ortamında çok yalnız hissediyorum. Ağladığım zamanlarda da sürekli o aklıma geliyor, şuan onunla sevgili olsaydık anlatırdım mesela her şeyi diyorum
Bana biraz yardımcı olabilir misiniz
Son düzenleme: