- 11 Aralık 2018
- 41.633
- 258.792
- 598
Adamla tanıştınız, karşılıklı etkilendiniz, bir ilişkiye başladınız, o ilişkiyi evliliğe taşıdınız da evlilikte hayal kırıklığı yaşayacaksınız diye mi korkuyorsunuz?30 yaşındayım, kamuda çalışıyorum 10 yıla yakındır. Hayatıma doğru düzgün birileri girmedi bu zamana kadar. Arkadaşlar vesilesi ile gerçekleştirdiğim ancak ileriye taşımadığım görüşmelerim oldu ama belirttiğim gibi ikinci bir görüşme olmadı hiçbirinde, bazen benden bazen karşı taraftan dolayı. Aklımda kalan biri de olmadı ama yaklaşık 6-7 aydır iş yerinden birinden hoşlanıyorum, beğeni de olabilir pek ayırt edemiyorum. Sürekli görmek istiyorum, sürekli aklımda, düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum. Yaşı benden 1 ya da 2 yaş küçük olabilir. Efendi sessiz sakin birisi, muhabbetimiz olmadı ama karşılaşınca selamlaşıyoruz kolay gelsin, iyi günler vs. onun dışında ayrı olarak konuşmuşluğumuz yok.İlgimi nasıl çekti bilmiyorum ama çıkaramıyorum resmen aklımdan, öyle adım atacak biri de değilim yani bir adım at deseniz yapım gereği benim için imkansız gibi bir şey.
Konu başlığına gelecek olursak, böyle çok hoşlanıp karşılık bulup evlenen ama sonrasında hayal kırıklığı yaşayan oldu mu hiç? Mesela ben bu kişiyi görünce kalbim çarpıyor, her gün karşımda olsa baksam yüzüne sıkılmam, bakıp gördükçe çiçek açar kalbimde gibi geliyor. :) Belki platonik olduğu için böyle hissedip düşünüyorumdur. :) Kızlar karşımdaki kişi de çok hareketli dışa dönük biri değil, sessiz sakin biri. Aklımdan kalbimden nasıl çıkarabilirim bana yardım eder misiniz fikirlerinizle?
Aslında böyle anlaşılmaması adına başlığı değiştirmiştim ama soru içerisinde de buna sebebiyet verecek cümleler kurmuşum demek ki.Adamla tanıştınız, karşılıklı etkilendiniz, bir ilişkiye başladınız, o ilişkiyi evliliğe taşıdınız da evlilikte hayal kırıklığı yaşayacaksınız diye mi korkuyorsunuz?
Beş hamle sonrasını düşünmek diye buna derler
Ne olacak kiYapı olarak ilk adımı atabilecek biri değilim, sonucunu göze alabilecek cesaretim olsaydı, belki olabilirdi ama gelin görün ki korkak biriyim bu konuda.
Dikkatiniz dağılmadığı süreceden kastım ilginizi başkası çekmediği süreceydi. Neden hoşlanmaktan bu kadar rahatsızsınız. Evet genelde erkekler adım atar çekingen de olsalar hoşlanan erkek adım atar. Ama bazı erkekler de vardır zaten çok kadın ilgisi gördüğünden veya başka sebepten adım atmazlar. Adım atın, bekar mı değil mi öğrenin, arkadaşlık kurun. Sonra zaten ya hoşlantınız biter ya da karşılıklı bir şey olabilir.Peki dikkatimi nasıl dağıtabilirim? Adım atacak cesaretim olmadığı için karşı tarafta da herhangi bir düşünce, his var mı bilemediğim için bu histen kurtulabilmenin bir yolunu bulmam lazım. Eğer karşı tarafta öyle bir his olsaydı adım atardı herhalde değil mi? Erkekler bu konuda, çekingen bir kişiliğe sahip olsalar bile adım atabilirler değil mi hissediyor olsalar?
Ben diyalog kurmadan bu hoşlantıdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten fikirlerinize, önerilerinize ihtiyacım var şu an.İlla ki ilişki olarak bakmayın. Sonuç itibariyle aynı iş yerinde çalışıyorsunuz. Bir şekilde arkadaş olarak diyaloga girin. Çekinmeye gerek yok. Bir bahane bulursunuz isterseniz.
Belki de sizin hoşlandığınız adam o değildir.
Tanımadığınız için gözünüzde büyüyordur.
Ben diyalog kurmadan bu hoşlantıdan nasıl kurtulabilirim? Gerçekten fikirlerinize, önerilerinize ihtiyacım var şu an.
Niye bu kadar kasıyorsunuz ki? Gidin kahve molasında bir merhaba deyin tanışın olsun bitsin. İş arkadaşısınız sonuçta. İki muhabbet edebilirsiniz. Sonrasına bakarsınız artık. 5 hamle sonrayı hesaplayacağınıza bir sonraki adımınıza odaklanın.Aslında böyle anlaşılmaması adına başlığı değiştirmiştim ama soru içerisinde de buna sebebiyet verecek cümleler kurmuşum demek ki.Platoniklikten kurtulabilmenin bir yolu olsun lütfennn. Kendimi teselli etmek istiyorum, ne bileyim şöyle olumsuz bir davranışını vs. görsem, duysam belki soğurum kendi kendime ama yok görünce efendi duruşu, sessizliği buna engel oluyor.
Evet çok doğru bir yorum ama bende o cesaret ne yazık ki yok. Bu bende bir tabu, yıkabileceğimi, aşabileceğimi de sanmıyorum. Düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum.Dikkatiniz dağılmadığı süreceden kastım ilginizi başkası çekmediği süreceydi. Neden hoşlanmaktan bu kadar rahatsızsınız. Evet genelde erkekler adım atar çekingen de olsalar hoşlanan erkek adım atar. Ama bazı erkekler de vardır zaten çok kadın ilgisi gördüğünden veya başka sebepten adım atmazlar. Adım atın, bekar mı değil mi öğrenin, arkadaşlık kurun. Sonra zaten ya hoşlantınız biter ya da karşılıklı bir şey olabilir.
Yani muhafazakar insanlar da görüp, tanışıp, sevip evleniyorlarEvet çok doğru bir yorum ama bende o cesaret ne yazık ki yok. Bu bende bir tabu, yıkabileceğimi, aşabileceğimi de sanmıyorum. Düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum.Bekar olduğunu biliyorum ama tabii kalbinde biri var mıdır bilemem. Dışarıdan sessiz, sakin, efendi bir duruşu var. Muhafazakar birisi birisi onu da biliyorum. Öyle olsa da bir şekilde bir yolunu bulup adım atardı herhalde hoşlansa değil mi?
Tabii ki ayıp değil.Ne olacak ki
Birinden hoşlanmak ayıp değil neticede
Haklısınız, ancak ben adım atabilecek biri değilim. Sadece bu duygudan kurtulabilmenin yollarını aramaktan başka çarem kalmadığını hissediyorum. Muhafazakar da olsa, herhangi bir beğenisi, hissi olsa adım atardı herhalde değil mi?Yani muhafazakar insanlar da görüp, tanışıp, sevip evleniyorlar
O iş zor bence ya.
Gidip seni seviyorum demeyeceksiniz herhalde? İş arkadaşısınız farklı birimlerde de olsanız. İş hayatınız var, yabani veya asosyal değilseniz selam verip sohbet etmeyi başarabilirsiniz. Konuşursanız belki kafanızda büyüttüğünüzü göreceksinizHaklısınız, ancak ben adım atabilecek biri değilim. Sadece bu duygudan kurtulabilmenin yollarını aramaktan başka çarem kalmadığını hissediyorum. Muhafazakar da olsa, herhangi bir beğenisi, hissi olsa adım atardı herhalde değil mi?
Kendinize güvenin sadeceTabii ki ayıp değil.Karşımdaki kişi muhafazakar biri, ben de öyleyim o cesareti gösterebilecek adım atabilecek yapıda değilim. Bu histen kurtulabilmenin yollarını arıyorum bulamıyorum.
Sanırım ancak hayatında biri olduğunu ya da evleneceğini vs. öğrenirsem kurtulacağım bu histen.
Karşı taraf adım atmadıkça benim için imkansız gibi adım atmak. O yüzden kendi içimde bitirmek için yol arıyorum.Kurtulmaya gerek var mı?
Ortaokul lisede değilsiniz ki.
Normal bir arkadaş olarak tanırsınız zamanla iyi biri ise arada etkileşim olursa yola devam edersiniz, hislerinizi belli edersiniz.
İlla ki platonik, acıklı bir hoşlanma hikayesine dönemine gerek yok.
Tabii ki ayıp değil.Karşımdaki kişi muhafazakar biri, ben de öyleyim o cesareti gösterebilecek adım atabilecek yapıda değilim. Bu histen kurtulabilmenin yollarını arıyorum bulamıyorum.
Bence selamlaşırken bişey sor işle ilgili falan. Kendini farkettir .sonra yine bi Adım atmazsa boşverirsin .Sanırım, o benim dikkatimi çekmeden önce ben onun dikkatini çekseydim bir şekilde adım atardı değil mi? Keşke şu hoşlantı hissinden kurtulabilsem ben de.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?