Herhangi bir hissi olsaydı şimdiye kadar bir şekilde adım atardı sanırım öyle değil mi? Mutluluklar dilerim bu arada.Eşim de ben de dindar ailelerin dindar yaşamaya çalışan çocuklarıyız. Yıllarca da görüştük bekledik evlendik. Bir şekilde insanlar tanışıyorlar kadın erkek ilişkisi fıtratımızda olan şeyler. Bunun nasıl olacağı ile ilgili ölçüler sadece sizin hayata karşı bakış açınızla ilgili.
Bazen karşılaşıyoruz o selam veriyor bazen ben selam veriyorum. Gördüğüm kadarıyla egolu biri değil, etrafında gördüğü kişilere selam veriyor. Aynı meslek grubunda olduğu çoğu kişi genelde etrafındakilere selam vermezler ama bu kişi öyle değil.Bence selamlaşırken bişey sor işle ilgili falan. Kendini farkettir .sonra yine bi Adım atmazsa boşverirsin .
Herhangi bir hissi olsaydı şimdiye kadar bir şekilde adım atardı sanırım öyle değil mi? Mutluluklar dilerim bu arada.
Biraz cesaretim olsa keşke.Bence selamlaşırken bişey sor işle ilgili falan. Kendini farkettir .sonra yine bi Adım atmazsa boşverirsin .
Çok haklısınız. Ben tamamen kendi açımdan düşünüyorum. Belki karşı tarafın hiç aklına bile gelmiyorum, belki fark ettirdiysem karşılığı yoktur, son ihtimal de bir hoşlantı varsa belki o da benim gibi cesur hissetmiyordur. Platoniklik ne zor bir şeymiş ya.Tek tek okudum. Herkese "hissi olsa adım atardı dimi" deyip bi onay beklemişsiniz. Sizin hissiniz var ama adım atmamışsınız, demek ki her hoşlantı hisseden adım atacak kadar cesur hissetmiyor.
30 yaşındayım, kamuda çalışıyorum 10 yıla yakındır. Hayatıma doğru düzgün birileri girmedi bu zamana kadar. Arkadaşlar vesilesi ile gerçekleştirdiğim ancak ileriye taşımadığım görüşmelerim oldu ama belirttiğim gibi ikinci bir görüşme olmadı hiçbirinde, bazen benden bazen karşı taraftan dolayı. Aklımda kalan biri de olmadı ama yaklaşık 6-7 aydır iş yerinden birinden hoşlanıyorum, beğeni de olabilir pek ayırt edemiyorum. Sürekli görmek istiyorum, sürekli aklımda, düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum. Yaşı benden 1 ya da 2 yaş küçük olabilir. Efendi sessiz sakin birisi, muhabbetimiz olmadı ama karşılaşınca selamlaşıyoruz kolay gelsin, iyi günler vs. onun dışında ayrı olarak konuşmuşluğumuz yok.İlgimi nasıl çekti bilmiyorum ama çıkaramıyorum resmen aklımdan, öyle adım atacak biri de değilim yani bir adım at deseniz yapım gereği benim için imkansız gibi bir şey. Ek olarak bu kişi muhafazakar, ibadetlerine dikkat eden birisi, ben de öyleyim elimden geldiğince. Bu sebeple de adım atabilecek cesarette ve yapıda biri değilim yani bilmiyorum araftayım bu his beni biraz yoruyor gibi.
Konu başlığına gelecek olursak, böyle çok hoşlanıp karşılık bulup evlenen ama sonrasında hayal kırıklığı yaşayan oldu mu hiç? Mesela ben bu kişiyi görünce kalbim çarpıyor, her gün karşımda olsa baksam yüzüne sıkılmam, bakıp gördükçe çiçek açar kalbimde gibi geliyor. :) Belki platonik olduğu için böyle hissedip düşünüyorumdur. :) Kızlar karşımdaki kişi de çok hareketli dışa dönük biri değil, sessiz sakin biri. Aklımdan kalbimden nasıl çıkarabilirim bana yardım eder misiniz
Bunun ibadetle ne alakası var tövbe tövbe bu tamamen özgüven meselesi.30 yaşındayım, kamuda çalışıyorum 10 yıla yakındır. Hayatıma doğru düzgün birileri girmedi bu zamana kadar. Arkadaşlar vesilesi ile gerçekleştirdiğim ancak ileriye taşımadığım görüşmelerim oldu ama belirttiğim gibi ikinci bir görüşme olmadı hiçbirinde, bazen benden bazen karşı taraftan dolayı. Aklımda kalan biri de olmadı ama yaklaşık 6-7 aydır iş yerinden birinden hoşlanıyorum, beğeni de olabilir pek ayırt edemiyorum. Sürekli görmek istiyorum, sürekli aklımda, düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum. Yaşı benden 1 ya da 2 yaş küçük olabilir. Efendi sessiz sakin birisi, muhabbetimiz olmadı ama karşılaşınca selamlaşıyoruz kolay gelsin, iyi günler vs. onun dışında ayrı olarak konuşmuşluğumuz yok.İlgimi nasıl çekti bilmiyorum ama çıkaramıyorum resmen aklımdan, öyle adım atacak biri de değilim yani bir adım at deseniz yapım gereği benim için imkansız gibi bir şey. Ek olarak bu kişi muhafazakar, ibadetlerine dikkat eden birisi, ben de öyleyim elimden geldiğince. Bu sebeple de adım atabilecek cesarette ve yapıda biri değilim yani bilmiyorum araftayım bu his beni biraz yoruyor gibi.
Konu başlığına gelecek olursak, böyle çok hoşlanıp karşılık bulup evlenen ama sonrasında hayal kırıklığı yaşayan oldu mu hiç? Mesela ben bu kişiyi görünce kalbim çarpıyor, her gün karşımda olsa baksam yüzüne sıkılmam, bakıp gördükçe çiçek açar kalbimde gibi geliyor. :) Belki platonik olduğu için böyle hissedip düşünüyorumdur. :) Kızlar karşımdaki kişi de çok hareketli dışa dönük biri değil, sessiz sakin biri. Aklımdan kalbimden nasıl çıkarabilirim bana yardım eder misiniz fikirlerinizle?
İşte o özgüven de yok bende.Bunun ibadetle ne alakası var tövbe tövbe bu tamamen özgüven meselesi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?