Bu arada az düşündüm, biraz kendi içimi kurcukladım :) Şunu fark ettim.
Ben dram kitaplarını seviyorum. Dram filmleri de çok severim, hatta topicte bi konu olmuştu ağlamak için kitap okunur mu okunmaz mı diye, ben okunur diyen taraftaydım. Günlük hayatımda, yaşadıklarıma, hislerime, travmalarıma, acılarıma çok ağlayabilen biri değilim. Yani çok ağlarım ama ağlama nedenim bunlar olmaz Bu tarz filmlerle ve kitaplarla aslında içimi dökmüş oluyorum ben.
Ama İvan İlyiç'in Ölümü'nde farklıydı. Çünkü bir karakterin ölümünü okumakla kalmıyor, o karakterin hislerini de yaşıyorduk. Yani birinin ölümünü okumaktan ziyade kendi ölümümü izliyor gibiydim, beni yoran bu oldu sanırım.
O yüzden her türlü dramatik kitap önerilerinize açığım
Akşam yürüyüşe diye çıktım eve çok geç döndüm. Gece on ikiye doğru falan
kendi kendime bu hafta her güne bir kitap bitirmeyi hedeflemiştim ama ilk günden firem var bu yüzden. Hoş uyumadan önce 80 sayfacık okursam kitabımı bitirip hedefime devam edebilirim de
Akşam yürüyüşe diye çıktım eve çok geç döndüm. Gece on ikiye doğru falan
kendi kendime bu hafta her güne bir kitap bitirmeyi hedeflemiştim ama ilk günden firem var bu yüzden. Hoş uyumadan önce 80 sayfacık okursam kitabımı bitirip hedefime devam edebilirim de
Sayfada bir etkinlik yok ,arkadaş beni gözüne kestirmiş de yarışmak istedi
Keyifli okumalar
Ben de bu ay adet olarak fazla okumak için maksimum 200 sayfalı kitaplarımı okuyacağım ,yıllık hedefimi anca öyle tutturabileceğim herhalde çünkü
Sayfada bir etkinlik yok ,arkadaş beni gözüne kestirmiş de yarışmak istedi
Keyifli okumalar
Ben de bu ay adet olarak fazla okumak için maksimum 200 sayfalı kitaplarımı okuyacağım ,yıllık hedefimi anca öyle tutturabileceğim herhalde çünkü
Günaydın
Şuan kendime inanamıyorum
Dün cumaydı ve kitap paylaşımı vardı. Başkan etiket yaptığı halde kitap paylaşımını unutmuşum sürekli sayfadaydım bir de ben iyi değilim a dostlar Bugün paylaşayım inşallah