- 1 Aralık 2025
- 29
- 5
- 1
- 27
- Konu Sahibi yorgundemokratttt
- #1
Merhaba kızlar, fikrinize ihtiyacım var.
Bir buçuk senelik bir ilişkim vardı. Ailem çok baskıcı ve dindar; erkek arkadaşım ise Rum Ortodoks. Ben ayrı yaşıyorum ama ailemin üzerimde hâlâ ciddi bir baskısı var. Ailem, din konusunu ilişkimde kabul etmiyor ve bunu öğrendikleri anda ilişkimi bitirmem için baskı kurdular ve erkek arkadaşımı benim hayatımla tehdit ettiler.
Erkek arkadaşım da bunu biliyordu ve son aylarda ailesiyle tanışma, dini kimliğini söyleme, benim ailemin tepkisi gibi konular bizi çok yıprattı. O beni gerçekten seviyor, ilişki boyunca hiçbir sorunumuz olmadı, birlikte yaşar gibiydik, her gün beraberdik. Ama din değiştirmenin kendi ailesine ve inancına ihanet olacağını düşündüğü için Müslüman olamayacağını söylüyordu. Ben de kimse için din değiştirmesini istemezdim.
Sonunda şöyle bir noktaya geldi:
“Senin için de benim için de gelecekte daha büyük sorunlar çıkacak. Ailen seni kaybederse bir gün beni suçlayacaksın. Bir gün ayrılsak bile sana yaptığım şey çok daha ağır olacak. Seni kötü bir hayata sürüklemek istemiyorum” dedi.
Bu yüzden ilişkimizi bitirdi.
Bunu yaparken yüzüme bile bakamadı, çok kötü bir gündü. Son bir kez yüz yüze görüşüp güzel bir şekilde vedalaşalım dedim ama beni görürse dayanamayacağını, tekrar ilişkiye geri döneceğini ve hepimizin yeniden aynı çıkmaza gireceğini söyledi. O yüzden görüşmeyi de kabul etmedi.
Ayrıldıktan sonra aramızda hiçbir tartışma, ihanet, kavga yoktu. Sadece din ve aile baskısı yüzünden ayrıldık.
O bana “Bunu şimdi anlamayacaksın ama birkaç ay sonra bunun senin iyiliğin için olduğunu göreceksin” dedi.
Ben ise ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Bir yanım onun beni sevdiğini bildiği için çok üzgün. Bir yanım da “Seviyorsan nasıl savaşmadın?” diye kırgın.
Şu an tamamen sessizim, yazmıyorum. O da yazmıyor.
Ama aklım çok karışık.
Bu adam beni gerçekten çok seviyordu.
Sadece aile baskısı yüzünden bıraktı.
Gerçekten doğru kararı mı verdi, yoksa kaçtı mı?
Birkaç ay sonra pişman olur mu?
Yoksa tamamen hayatına devam eder mi?
Ben şu an hem çok yorgun hissediyorum hem de kafamda bin tane soru var.
Bu durumu yaşamış olanlar varsa tecrübelerinizi, düşüncelerinizi duymak isterim.
Bir buçuk senelik bir ilişkim vardı. Ailem çok baskıcı ve dindar; erkek arkadaşım ise Rum Ortodoks. Ben ayrı yaşıyorum ama ailemin üzerimde hâlâ ciddi bir baskısı var. Ailem, din konusunu ilişkimde kabul etmiyor ve bunu öğrendikleri anda ilişkimi bitirmem için baskı kurdular ve erkek arkadaşımı benim hayatımla tehdit ettiler.
Erkek arkadaşım da bunu biliyordu ve son aylarda ailesiyle tanışma, dini kimliğini söyleme, benim ailemin tepkisi gibi konular bizi çok yıprattı. O beni gerçekten seviyor, ilişki boyunca hiçbir sorunumuz olmadı, birlikte yaşar gibiydik, her gün beraberdik. Ama din değiştirmenin kendi ailesine ve inancına ihanet olacağını düşündüğü için Müslüman olamayacağını söylüyordu. Ben de kimse için din değiştirmesini istemezdim.
Sonunda şöyle bir noktaya geldi:
“Senin için de benim için de gelecekte daha büyük sorunlar çıkacak. Ailen seni kaybederse bir gün beni suçlayacaksın. Bir gün ayrılsak bile sana yaptığım şey çok daha ağır olacak. Seni kötü bir hayata sürüklemek istemiyorum” dedi.
Bu yüzden ilişkimizi bitirdi.
Bunu yaparken yüzüme bile bakamadı, çok kötü bir gündü. Son bir kez yüz yüze görüşüp güzel bir şekilde vedalaşalım dedim ama beni görürse dayanamayacağını, tekrar ilişkiye geri döneceğini ve hepimizin yeniden aynı çıkmaza gireceğini söyledi. O yüzden görüşmeyi de kabul etmedi.
Ayrıldıktan sonra aramızda hiçbir tartışma, ihanet, kavga yoktu. Sadece din ve aile baskısı yüzünden ayrıldık.
O bana “Bunu şimdi anlamayacaksın ama birkaç ay sonra bunun senin iyiliğin için olduğunu göreceksin” dedi.
Ben ise ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Bir yanım onun beni sevdiğini bildiği için çok üzgün. Bir yanım da “Seviyorsan nasıl savaşmadın?” diye kırgın.
Şu an tamamen sessizim, yazmıyorum. O da yazmıyor.
Ama aklım çok karışık.
Bu adam beni gerçekten çok seviyordu.
Sadece aile baskısı yüzünden bıraktı.
Gerçekten doğru kararı mı verdi, yoksa kaçtı mı?
Birkaç ay sonra pişman olur mu?
Yoksa tamamen hayatına devam eder mi?
Ben şu an hem çok yorgun hissediyorum hem de kafamda bin tane soru var.
Bu durumu yaşamış olanlar varsa tecrübelerinizi, düşüncelerinizi duymak isterim.
