Hücreme geri dönüyorum 😔

Hepinize iyi akşamlar güzel kadınlar..Ben gerçekten böyle güzel güçlü kadınlarımızla çok gurur duyuyorum. Yorumlarınız için tek tek teşekkür ediyorum Hiç mecalim yok iki gündür yataktan çıkmak istemiyorum ama sizi cevapsız bırakmak istemedim.
Ben inanmıştım hiç inanmadığım kadar. Bu sefer başaracaktım. Kendimi göklerde kuş gibi hissediyordum.Maddiyatsizlik hiç koymadı bana çünkü içimdeki yıllardır hissetmedigim o umut huzur her şeye bedeldi..
Annemin ısrarıyla işten çıkmak zorunda kaldım.
Eşim de sen nasıl psikolojisi iyi olmayan annene çocukları emanet edersin başlarına bir şey gelse sorumlusu sensin diyip duruyordu.Yani aldılar yine hayatımın kontrolünü ellerine.. Ev sahibi de çıkın diyince. Başka çarem kalmadı pes ettim. Sanki cenazemi getirdi bu eve.. İçimden her şeyimi söküp aldılar. Onca savaşım umudum iki aylıkmış. Diyorum neden ya neden hiç mi görmedi annem emeklerimi? Benim için kolay mıydı yuvamı bırakmak iki çocukla tekrardan başlamak ama ben yapacaktım her şeyi yoluna koyacaktim. Paraysa para başka evse başka ev..Bı kaç ay destek olmadı.Ben evden cikarken sarıldı annem ağladı elimi bile oynatmadim.. Telefonlara çıkmıyorum..Ama her şerde bı hayır vardır derler ya bende şunu görmüş oldum annemin kapısında bana bı hayat yok..Bu adamin da ekmeğine yağ sürdü malzeme verdi. Dedim anne sokağında sürünsem ben evine girmicem.Yine de canı sağolsun annemdir belki ben bı daha tek bir derdimi anlatmicam ama ben ona hala evlat olmaya devam edicem..
Ne olduğunu bilmediğim bı umudum var hala nerden geliyor bu umut bilmiyorum ama bı gün bı mucize olacak sanki..Bir günde olsa işte hayat bu nefes almak bu dicem..Dua edenler de destek olanlar da en kısa zamanda bı güzellik yaşasınlar
 
O kadar üzgünüm ki
Asla annene güvenme bundan sonra. Sende evladım diye yırtınma.. Hatta anneni de düşünme bir süre ne yaparsa yapsın. Sen kendini psikolojini ve çocuklarının psikolojilerini toparlamaya bak.
Rabbim o yavrucaklarının yüzüne baksın inşallah. Senin yardımcın olsun inşallah
 
Allah razı olsun
 
Bakın ben ömür boyu zaten annemle yaşarım sırtımı ona dayarım düşüncesiyle gitmedim.Ben çalışmayı çok seven biriyim 15 yaşında okul tatillerinde başladım çalışmaya ve üni bitirdim.Çalıştığım yer kreşi karşılıyordu büyüğü de yarım gün okuldaydi. Sadece toparlayana kadar biraz annemin desteğine ihtiyacımız vardı o da olmadı
 

Teori çok şirin de gerçek hayat böyle değil.

Siz hiç haberleri takip etmiyor musunuz kocası boşanmak isteyen karısını öldürdü diye? Bu evlilikte şiddet var, konu sahibi ve torunlar hastanelik olunca anne rahatlayacak mı?

Bilmiyordum demeyin, sizin mesajınızın hemen üstünde şiddet olduğu yazılmış.

Bu konuyu bir tarafa bırakırsak asıl yaşlılıkta sağlık bozulmuyor mu? Bu mantığa göre düşüp kalçanızı kırdığınızda evladınızın “işim gücüm var uğraşamam” diyip size bir tas çorba getirmemesi hele ki bakım yapmaması lazım. O zaman da haklı bulacak mısınız?

Konu sahibi acil durumda olmasa anlarım da kendi güvenliğini sağlamaya çalışırken yardım almayacaksa aile bağları ne işe yarıyor tam olarak?

18 yaşına kadar bakmayı devlet zorunlu tutuyor zaten, o bir kıstas değil. Bakmazsanız memurlar kapınıza geliyor. Marifet yetişkinlikte acil bir durum olduğunda sırt sırta vermek.
 
diyecek bir şey yok, çok üzgünüm.
işten çıkmanız ve koca kılıklı yüzünden bu hale gelmenize çok üzüldüm.
umudunuz tabi ki olacak. bu sefer olmadı ama bir dahakine kurtulacaksınız. paraya ve çocukların biraz büyümesine ihtiyacınız var. bu sefer anneniz yada başkasına da ihtiyacınız olmayacak .
umarım her şey gönlünüzce olur
 
Geçmişe sünger çekmek zor ama çekmiş gibi yapabilirim
 
Ben de o kadar üzgünüm ki.." üzgünüm" yazmak bile hafif kalıyor inanın. Bir söz var ya; ''ben uçmak isteyip de uçamayan bir kuş gibiydim.."Tam olarak bu
 
Bende asla torun bakmam diyorum ama bu durum farklı. Kızımı göz göre göre mutsuzluğa nasıl sürüklerim ?
 
Ben de o kadar üzgünüm ki.." üzgünüm" yazmak bile hafif kalıyor inanın. Bir söz var ya; ''ben uçmak isteyip de uçamayan bir kuş gibiydim.."Tam olarak bu
evet ama olan oldu artık. üzülüp ağlayarak bir yere varamayız.
düşünün taşının yol bulun, iş bulun tekrar para biriktirin . bu geçen 2 ayda ne olsaydı da siz tekrar dönmek zorunda kalmazdınız ?
bakıcı mı, oyun ablası mı , para mı, eşya mı ..... oturun tek tek yazın. ve bunları nasıl karşılamalıydınız ? para, destek , üniversiteli ablalar ..... neyden ,kimden fayda gördünüz , görmediniz tek tek yazın. bir nevi gelecek planı olacak.
şu an çok zordur farkındayım ama kendinizi bırakmayın. çocuklarınız sizi örnek alacaklar . siz bunu başaracaksınız , hayatınızı kuracak gücünüz var.
 
Ben hayret ederek okudum bazı yorumları. Gerçekten "seni büyüttüm, okuttum, iş güç sahibi yaptım, artık kendi yoluna" denebilir mi evlada? Hem de şiddet gördüğünü bile bile. Ben kızıma henüz 6 yaşında, başına ne gelirse gelsin her zaman yanında olacağımı söylerim sürekli. Bile isteye gitse hataya yine atmam, atamam ki. İnsan can parçasını kurda kuşa yem eder mi? Hem de düzenim bozulacak korkusundan! Yere batsın böyle ana babalık.

Sevgili konu sahibi, madem dönmek zorunda kaldınız bari bunu belli etmeyin. Pek çok üyenin dediği gibi son şansı olduğunu bildirip işe girin bir an önce. Birikiminizi yapın, kurtulacağınız güne kadar sabırla beklemeye çalışın. Çocuklarınız biraz büyür, siz de biraz tecrübe kazanırsınız işinizde. Dilerim çok mutlu, huzurlu, güvenli, kimseye mecburiyetinizin olmadığı bir hayat sürersiniz evlatlarınızla.
 
Amiin çok teşekkür ederim
Dedim ya birakcam kendimi salıcam ot gibi ya da tekrar düştüğüm yerden kalkicam. Sonra dedim beni bu hale getirenler yüzünden değer mi? Dediğiniz gibi ise giricem aramaya başladım bile
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…