- 21 Ağustos 2014
- 249
- 97
- 38
- Konu Sahibi TelsizGitar
-
- #1
Çok şükür şimdi iyiyiz. :)
Son düzenleme:
Belli ki herkes hayatında bir şeylerden mutsuz...
Para, yaşam tarzı, akrabalar, eşler, çocuklar, hayat felsefesi... Daha yüzeysel veya daha derin konular olabilir, aile içinde olmanıza rağmen siz bile bilemezsiniz bunu.
Ancak sizin mutsuzluğunuzun kaynağı belli, yaşadığınız ortam. Bunu değiştirmek de sizin elinizde, çaresiz bir durum değil, ölümcül bir rahatsızlığınız yokken, eliniz ayağınız tutuyorken, ölümü düşünmek niye?
Bir işe girin. Eğer işiniz varsa para biriktirmeyi deneyin. Kendi ayaklarınız üzerinde durmaya çalışın. Kendi evinize çıkın.
Herkes buyuyor ve hayatin parayla dondugunu anliyor kucukken anneler sizden bizden yani sorumluyken buyudukce sorumluluklarla karsilasip bunalip duruyoruz ve bu bunalmalara cikis olamayinca bazi seyler patlamalar yasiyoruz bu hep vardi hep olucak yalan dunya dan ne bekleyebilirsin kiDün bir konu açmıştım ama neredeyse kimse yorum yapmadı. Aynı şeyleri tekrardan yazmak istemiyorum. Sadece şunu söylemek istiyorum: Son günlerde fark ettim ki bizim evimizde 'Aile' kavramı diye bir kavram kalmamaya başladı. Kimi zaman 'acaba ölsem daha mı iyi olur?' diyorum. O kadar çok bunaldım ki... Bıktım her şeyden. Hayattan keyif alamıyorum. Niye böyle olduk biz bilmiyorum. Önceden de evde tartışmalar olurdu ama hiç bu kadar çok olmazdı. Şimdi kimsenin kimseye tahammülü kalmadı. Herkes 'birisi bir şey söylese de bağırsam, azarlasam' derdinde. Herkese söylenen her şey batar oldu. Bir evde her an kavga havası olur mu? Oluyor işte. Bizim evde. Bir şey söylesen anlamıyorlar. Her şeye muhalefet. Herkes ama. Önceden mutluydum, her zaman her şey için umudum olurdu. Beklentim olurdu hayattan. Ama artık yok. Kimilerinize saçma gelebilir ama evimizdeki bu huzursuzluğun nazardan olduğuna inanıyorum. Kurşun döktürmeyi teklif ettim. Kabul ettiler. Birisini buldular. Zor zahmet o da ama üstüne düşmediler. Kadınla artık bir araya gelme ihtimalimiz asla yok. Çünkü gidiyor. 'Bir hocaya gidelim' dedim ses çıkarmadılar. Onlar için de değil artık. Kendim bu huzursuz ortamdan kurtulmak istiyorum. Belki çok bencilim ama kimsenin umrunda değil hiçbir şey. Lafa gelince huzur yok. Ama kimse de bir şeyleri düzeltmek için uğraşmıyor. Evinizde huzur olmasa her gün kavga gürültü olsa siz bıkmaz mısınız? Ben ne yapayım? Nasıl davranayım? Allah' a dua ediyorum ama yine de kendimi çok çaresiz hissediyorum.
Daha acik yazin olaylari sorunlari, belki yardimci olabilir. Bu haliyle konu yoruma acik degil
Okuyordum, okuluma ara verdim. Bu sene başlayacağım yeni bir okula ama yaşadığım yerde. Bize uzak olduğu için okul (1 saat) yurtta kalacağım. Ekimi sabırsızlıkla bekliyorum. Ailemi seviyorum ama bu huzursuzluk yüzünden kaçıp gitmek istiyorum artık. Kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki ölüm bile daha sıcak geliyor. En azından bu tarafın derdi biter sadece kendi derdim olur diye düşünüyorum. Birilerine anlatsam bile rahatlayamıyorum. O kadar çok şey düşünüyorum ki kimseyi bunlarla boğmak istemiyorum.
Ara ara olur boyle durumlar aile icinde. Bunlar icin mi ölsem daha iyi diyosun yani?Dün açmıştım bir konu aslında. Babamın ailesinde sinir olduğum bazı durumlar var ama artık onlarla ilgili hiçbir şeye sinir olmuyorum. Çünkü kendi evimizdeki huzursuzluk daha ön planda. Aslında bir neden yok. Sorunun kaynağı ne bilmiyorum. Normalde çok mutlu bir aileydik ama son zamanlarda ne olduysa ipler gerildi. Neden yok diyorum ya. Nasıl söyleyeyim. Örneğin masanın üstünde neden bardak var? Bu bile tartışma konusu. Kimse alçak sesle konuşmayı bilmiyor. Herkes sürekli birilerini azarlama derdinde. Nedeni yok işte yok. Bir bilsem.
Herkes buyuyor ve hayatin parayla dondugunu anliyor kucukken anneler sizden bizden yani sorumluyken buyudukce sorumluluklarla karsilasip bunalip duruyoruz ve bu bunalmalara cikis olamayinca bazi seyler patlamalar yasiyoruz bu hep vardi hep olucak yalan dunya dan ne bekleyebilirsin ki
Bi kere ölümü kafanızdan atın öncelikle. Belki bize söylemesi kolay ama ölümü düşündürecek kadar bi derdiniz yok bana göre. En azından okulunuz varmış, okula gideceksiniz. Bu ortamdan kurtulacaksınız. Bakarsınız, siz dönene kadar her şey yoluna girer.
Umudunuzu kaybetmeyin derim, çünkü bu hayatta bi kere umudunu kaybettin mi bi daha her şey anlamsız geliyor.
Yurtta kalmak size iyi gelecektir. Yaşadığınız yerde çok arkadaşınız yoksa güzel arkadaşlıklar da edinirsiniz. Eğer imkanınız varsa çalışmanızı da tavsiye ederim. Ben hem çalışıp hem okudum, evet çok zor ve yorucu oluyor ancak ne kadar erken maddi gücünüzü elinize alırsanız sizin için o kadar iyi olur. Mümkünse ileride cvnize yazabileceğiniz işler arayın.
Bakın siz kendi mutsuzluğunuza çözüm bulmak için ilk adımı atmışsınız bile, okuyorsunuz. Gerisi de elbet çorap söküğü gibi gelir. Bırakın gerisini arkanızda bıraktığınız mutsuzlar düşünsün. :)
Aile tabii atsan atılmaz biliyorum ama... bazen biraz bencil olmakta fayda vardır.
Ara ara olur boyle durumlar aile icinde. Bunlar icin mi ölsem daha iyi diyosun yani?
Dogru demisler bastan okumuycaktin ozaman sen okuyunca gurur kaynagi olmussundur ailende bunu bile bile kredi cekip okumana hayatina devam etmene destek olcaklarmis tamam maddiyati cok dusunduysen part time is bulabilirdin yada ailenin emegine karsilik senden bekledikleri sadece derslerine calismanmis seni anliyorum bnde okurken bu skntilari cektim ama burs kazandim sende calissaydin burs kazanabilirdin 1yil okudugundali ailenin sana olan guveni gurur tablosu sen vazgecince yikilmis gercekten herkesin ailesi zengin degil ama unv ye sehir disina yollayan bile var cocuuklarini yollamasalar yollamadiniz diye isyan eden var sen cikmissin ailenin dusuncesine karsi davranmissin okudugu bolumde is bulan kac kisi var ki ben halen okumak istiyorum hangi bolum olursa artik ailem duyunca mutlu oluyor cunku devlet unv sinde okumanin masrafi da cok az bnce burs alsaydin biryerden hic boyle olmazdi onu da ailen saglamak istemis umutlari senmissin yikmissinEvet sanırım bu en büyük etken. Ben okulumu bıraktıktan sonra her şey daha beter oldu. En ufak bir şeyde bana patlıyorlar. Ben bölümümü çok sevmediğim halde okumaya razıydım. Zaten 1. Sınıf bitmişti. Ama maddi nedenlerden dolayı ailem çok sıkıntıya girecek diye 1 yıl ara vereyim onlara da bölümümü istemiyorum diyeyim dedim. Söyledim de bunu. Kredi çekelim, şunu yapalım, bunu yapalım dediler. Kabul etmedim. Çünkü çok borcumuz vardı. Benim yüzümden daha fazla masrafa girmelerini istemedim. Bölümümü istemiyorum dedim. Ama onlar beni suçladı her zaman. Çok masraf yapmışım onlara. Her şey boşa gitmiş diye söylendiler. Asıl nedenin paradan olduğunu kendileri de biliyordu. Kabul etmiyorlar. Ben ister miydim arkadaşlarımın mezuniyeti gelmişken okula daha yeni başlamayı? O oluyor işte.
Bunlar için ölmeyi düşünüyorsan durum vahim.. Senin durumundan bahsediyorum.
annenle baban geçinemiyorlarmı...Doğru söylüyorsunuz. Ben de artık kendimi iyi hissetmiyorum.
Saydıkların genellikle her ailede dönem dönem olan durumlar. Bu seni ölüme itiyorsa demek ki iraden zayıf. Kendine yazık etme diye söylüyorum.Doğru söylüyorsunuz. Ben de artık kendimi iyi hissetmiyorum.
Dogru demisler bastan okumuycaktin ozaman sen okuyunca gurur kaynagi olmussundur ailende bunu bile bile kredi cekip okumana hayatina devam etmene destek olcaklarmis tamam maddiyati cok dusunduysen part time is bulabilirdin yada ailenin emegine karsilik senden bekledikleri sadece derslerine calismanmis seni anliyorum bnde okurken bu skntilari cektim ama burs kazandim sende calissaydin burs kazanabilirdin 1yil okudugundali ailenin sana olan guveni gurur tablosu sen vazgecince yikilmis gercekten herkesin ailesi zengin degil ama unv ye sehir disina yollayan bile var cocuuklarini yollamasalar yollamadiniz diye isyan eden var sen cikmissin ailenin dusuncesine karsi davranmissin okudugu bolumde is bulan kac kisi var ki ben halen okumak istiyorum hangi bolum olursa artik ailem duyunca mutlu oluyor cunku devlet unv sinde okumanin masrafi da cok az bnce burs alsaydin biryerden hic boyle olmazdi onu da ailen saglamak istemis umutlari senmissin yikmissin
annenle baban geçinemiyorlarmı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?