Bebeğim entübeyken verilen parti?

WOMAN .!.:

Ben hic takilmazdim. İnsanlarin ben uzgunum diye hayatlarini yasamaktan geri durmalarini beklemek bencillik geliyor, neticede hayat devam ediyor

Genişletmek için tıkla...

kalbimegedekaldi .!.:

Bebeğim sezaryenle dünyaya gelmişti ve bebeğimi doğumdan sonra 1 dj kadar görüp miyom ameliyatına girmiştim. 3 gün hastanede eşimin ailesi resmen refakatçi yemeğine kadar yediler. Eve geldim 3 gün sonra bayramdı. Eşim, ailem yanında diye 2ngeceligine yazlığa gitti anneleriyle. Benim kanamam var, bebeğimin sarılık riski. Ve daha pek çok şey. Keşke o zaman susmayıp bu kadar kördüğüm yapmasaydim her şeyi, birikti şu an boşanma aşamasında geçiyoruz. Hiç bir şeyi içinizde tutmayın. Psikolojik destek alıyorum, doktorum bana dediği şey şu oldu: kendini toparla,önce sen iyi ol. Sonra başka yerinden başka bir hastalık çıkar toparlayamazsin. İçinizdeki söyleyin tutmayın.

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

elgo .!.:

insanlar ben üzgünüm diye tabi ki hayatlarını yaşamaktan geri durmamalı. değil hastalık, ölüm durumunda bile geçerli. fakat nezaket diye bir şey var. ki bahsedilen insanlar kardeşler. dış kapının dış mandalı değil. düşünceli olmak zorundalar. yoksa hadi herkes evinde otursun dertlensin diye bir şey olamaz. gerçekçi bir beklenti değil. fakat böyle bir durumda böyle bir konuşmanın yapılmasından rahatsız olmak bencillik değil. ben olsam mesafelenirdim. sessiz de kalmazdım.

Genişletmek için tıkla...