Eşinin ailesinden bişiler beklemek..
Hayal kırıklığı..
Beklentiler..
Ve hüsran..
Böyle şeyler gördükçe yalnız değilim diyorum..
Meğer ne çok benden varmış etrafımda..
Birtanecik oğlum.. 5 yıl önce kucağıma aldım..
Odasını babam alıcam dedi (ilk torun) aldı..babam..
Annem bütün hastane çıkışları battaniyeleri anakucakları pusetlerii aldı..annem..
Teyzelerim(2 tane),
halam,
yengem (dayımın karısı),
babamın dayısı(ve sevgili yengecim eşi),
Ananem..
Hepsi altın taktı..
Bir beklentim yoktu kimseden asla! da söz konusu diildi..
Ama konuyu görünce içimi dökmek istedim..
Çevremdeki eşimin dostumun hısım akraba arkadaşlarımın getirdiği hediyeleri saymıyorum bile..
3 görümcem ve 2 eltimden + kaynanam
hiç bir şey ama hiç bir şey bir çorap dahi.. hani pazarlara dökerler yaa 50 kuruşa bunu bile görmedim..
Bukadar aç gözlü insanlar içinde hala evliliğimi devam ettirme çabasıyla cebelleşmekteyim..
Bayramlarda görümcem benim eşimden para ister..
__ eşim e sen bana para ver ben oğluna verim diye..
oğluma vericeği parayı eşimden alır..
Düşünün artık bunlar aklıma geldikçe defalarca iğreniyorum hepsinden nefret ediyorum..
Gözlerini toprak doyurur inş..