- 4 Ekim 2018
- 8
- 3
- 1
- 29
- Konu Sahibi angelica95
- #1
iyi akşamlar herkese. evet benim de derdim bu. Ben hiç huzurlu değilim, olduğum yerden mutlu değilim. Şu an evde yatarken bile içimde bir huzursuzluk, keşke şu an burada olmasam hissi var. Lisans öğrencisiyim okula gidiyorum hafta içi, arkadaşlarım, dostlarım var, ailemin yanında kalıyorum, spor da yaparım, gönüllülük çalışmalarına da katılırım, hobilerim de var ama gerçekten mutlu değilim. Gülerken bile gerçekten gülmüyorum sanki, akşamları eve dönmek için otobüse bindiğimde keşke gitmesem başka işim olsa, sürekli meşgul olsam diyorum, bi mutsuzluk çöküyor üzerime.
Sanki ben burada değilim, başka yere aidim. Şu an başka yerde sıfırdan başla deseler kimseyi geri aramam, aramak istemiyorum. Bazen eve kapanıp kendime zaman ayırırım ama ondan bile mutlu değilim, evimi yaşadığım yeri sevmiyorum. Bi kere "ya tamam burası benim evim, burada kalırım, canım ailem" dediğimi hatırlamıyorum. Bir an önce okulum bitse keşke de bir yerlere gitsem, kendi hayatımı kursam, taşınsam buradan diye hayal kuruyorum hep. Zaten bir tek hayal kurarken gerçekten o huzur duygusunu, her şeyin güzel olduğunu hissedebiliyorum. Sonra geçiyor.
Sizce nasıl aşabilirim bu duyguyu? Gerçekten çok mutsuzum.
Sanki ben burada değilim, başka yere aidim. Şu an başka yerde sıfırdan başla deseler kimseyi geri aramam, aramak istemiyorum. Bazen eve kapanıp kendime zaman ayırırım ama ondan bile mutlu değilim, evimi yaşadığım yeri sevmiyorum. Bi kere "ya tamam burası benim evim, burada kalırım, canım ailem" dediğimi hatırlamıyorum. Bir an önce okulum bitse keşke de bir yerlere gitsem, kendi hayatımı kursam, taşınsam buradan diye hayal kuruyorum hep. Zaten bir tek hayal kurarken gerçekten o huzur duygusunu, her şeyin güzel olduğunu hissedebiliyorum. Sonra geçiyor.
Sizce nasıl aşabilirim bu duyguyu? Gerçekten çok mutsuzum.
