Teşekkür ederim ama ben güçlü olduğumu düşünmüyorum. Psikolog da "Çok güçlüsün, anlattıklarına bakıyorum ve tebrik ediyorum, çok iyi baş etmişsin aslında" demişti. Bir başkasının güçlü olduğumu söylemesi kar etmiyor, çünkü kendimi zayıf halka gibi hissediyorum, kendi içimde bu kadar oyalanıyor olmam güçlü biri olmadığımın göstergesi bence; şimdiye çoktan önüme bakıp yola düşmüş olmalıydım; 2 senedir artan bir huzursuzluk karşısında duramıyorum daha.
Depresyonun dibine de vurdum vaktinde ve iğrençti; oralara inmemek için direniyorum zaten çocuğum var; öyle bir lüksüm kalmadı maalesef.
Onu da yaptırayım.
Evliyim, çocuğum da var.
Eğlence ve zevk olayı da huzurla ilgili biraz, içim sıkılıyorken hiçbir şey eğlenceli gelmiyor. Resim yapmayı severim, son yaptığım resme kendimi zorlayarak en son iki gün önce dokundum ve kesinlikle huzursuzluğum resme geçti, beğenmedim. Şimdi de "İğrenç oldu" diye bir köşeye kaldırıp attım
