Hayirli bayramlar arkadaslar,su bayram günü bile esimle huzurum yok ,evden kendimi disari attim guya bugun plan yapacaktık, ama her zamanki gibi zehir oldu,esimin ilgisizliği arkadaşlarına düşkünlüğü, evliliğin sorumluluğunu alamamasi temel problem,dun arkadasiyla buluşmak icin cikti evliliğimizin ilk günlerinden beri eve cok gec gelmemesini bundan rahatsiz olduğumu belirtiyorum,bir sekilde kabul ettirdi bana 1 de 2 de eve gelmeyi,dun de gecikme dememe ragmen gelişim 1.30 2 yi bulur dedi ona da tamam dedim ama sabahin 4unde geldi, kotu bisey yapmıyorlar kardesi ve bir kuzeniyle sahilde oturuyorlar veya kahvede,dun de sahildelerdi,ama o saatte gelmesi hem de özellikle söylememe ragmen böyle yapması ve gelince de beni hicbir sekilde umursamayan tavri beni çıldırttı, ne olmus diyor utanmadan,sen zaten durabiliyorsun ha 2 ha 4 diyor, ayda yılda bir yapıyorum diyor.fakat bana batan sey vaktini surekli arkadaslariyla gecirmek istemesi,benim rızamı gözetmemesi emrivaki yapmasi,gunlerim uzulmekle aglamakla geçiyor, insanin karsısında onu umursamayan birinin olmasi ne kadar acı,gurbetteyim sıkıldığımda gidecek yerim yok ki bunu bildiği halde hep boyle yapıyor, artik ne yapacagimi şaşırdim ayni yatakta yatmak ayni ortamda durmak istemiyorum, ne yapacagimi şaşırdim, kimseye de anlatamiyorum kafam sürekli boşanma fikrine gidiyor,ben mi anormalim o mu bilmiyorum