Bizimkisi duygusal olarak öyle gibi miydi bilmiyorum. Ayrılmaz ikili gibiydik. Yani ben ilk günki gibi seviyordum. O da çok ilgili sevecendi. Sadece maddi imkansızlıktan evlenemiyorduk. Ama son zamanlarda bir iki zorluk daha çıktı. Sinirler gerildi. Bu durumların bizi yorduğu gerçek.
Benim ruhun romantik demekki, ben hala sonsuza dek sevebilecek birileri olduğuna inanıyordum. Bence bir yerlerde mutlaka var. Ama benim hikayamde yokmuş. Mecbur çalışacağım yarın. Deneyeceğim devam etmeyi.
Çok sarsıcı bir durum. Aynısını yaşamıştım 4 senelik ilişki, birlikte yaşanılan 2 sene ve sonunda eskisi gibi sevmiyorum seni dedi. karşısında hüngür hüngür ağladım.içip içip aradım çağırdım. şuan çok pişmanım ama o zamanlar öyle yapmışım. tavsiyem içinizde yaşayın acınızı ona sakın belli etmeyin. bir süre sonra iyiki bitmiş diyeceksiniz. hayat sizi daha iyisine hazırlıyor korkmayın. ben o terk edilişin üstüne 3 5 ay sonra eşimle tanıştım iyi ki zamanında bitmiş diyorum. yormayın kendinizi. ağlayın bağırın çağırın ama ona acı çektiğinizi belli etmeyin. bırakın gitsin zaman her şeyin ilacı. bu acı sonsuza kadar sizinle kalmayacak.
Kimseye detay vermek zorunda hissetmeyin. Anlaşamadık ayrıldık der geçersiniz.
Gerçekten bir gün bu üzüldüğün günlere üzüleceksin.. 9 yıl birliktelik nişanlılıktan sonra evlendim ben ve 1 yıl dolmadan boşandım, bunu yapıcak son insan dediğim adamdan şiddet gördüm ve 1 günde ayrıldım. Çok yıkıldım ilk 1 yıl kendime gelemedim. Sonra 2 yıl sonra şimdiki eşim çıktı karşıma. 9 yıldır beraberiz toplasan 5 kere tartışmadık. Bir de minnoşumuz var çok mutluyum. Şimdi o günleri düşününce abartmıyorum iyi ki de şiddet görmüşüm (çünkü öyle olmasa belki ayrılmazdık) de ayrılmışız diyorum. Herşeyde bir hayır vardır. Hayat her zaman daha iyi birşey çıkarır karşına bunu unutma..
şimdi olayın sıcağıyla tabi ki size hayırlı gelmez ama
Aileme öyle demeyi düşünüyorum. Belki yakın iki arkadaşıma dertleşmek için anlatırım. Şu anda beynim durdu.Kimseye detay vermek zorunda hissetmeyin. Anlaşamadık ayrıldık der geçersiniz.
Şu an duyduğunuz acıyı tahmin edebiliyorum. Çok klişe olacak ama zaman her şeyin ilacı
Yüz göz olmak, çirkinleşmek istemem. Daha kötü durumlara düşmek istemem. İnşallah sizin gibi mutlu olurum.
Çok şükür bilinçli bir insanım. Birinin sevmediği ilişkiden hayır gelmez. İnşallah.
Yaaa darısı bana aminBöyle konu görünce yazmadan edemiyorum yine yine söyleyeceğim.
2,5 seneden fazladır sevgili olduğum ve her gününü beraber geçirdiğim adam beni aldattığını söyledi. Ve söylediği güne kadar bir an bile bir şey hissetmedim bununla ilgili çünkü deli gibi aşıktı ve ilgiliydi. Meğerse hem benle hem de iş yerindeki kızla birlikteymiş. iş yerindeki kızda beni biliyor ve buna razı geliyordu. En sonunda bana seni aldattım dedi ve terk etti. Aldattığını söylerken yalan söyledi tabi kızı itiraf etmedi ben sonradan öğrendim.
Bizde evlilik aşamasındaydık aldatılma olayıyla karşılaştım ve şimdi o kızla nişanlı evleniyorlar bu yaz. bana da bunu onun br arkadaşı söyledi ben ilgilenmiyorum.
Üzerinden yaklaşık 1 sene 2 ay falan geçti. Bu süreçte bunalıma girip tam hayattan vazgeçmişken karşıma şimdiki sevgilim çıktı ve beraber yurt dışına gidiyoruz bu sene.
Hayat tam umudu kestiğin yerde karşına daha iyisini çıkarıyor; şimdi beni iyi ki aldatmış diyorum yoksa 5 bine ev geçindirmeye çalışan evli ve aç bir kadın olacaktım
Sende önüne bak ve güzel günlere odaklan...
Çok sevindim adınıza. Böyle hikayeler okudukça sanki ben kazanmışım gibi seviniyorum inanın ki. Çünkü erkek takımından okkalı bir kazık yiyen de benim 
Benim de konuyu açma sebebim buydu. Benzer hikayeler duymak. Moral bulmak.Yaaa darısı bana amin
Bende evlendim boşandım.Bizim evlilik öncesi süreç çok uzun değildi ki keşke uzun olsaydı da senin gibi erken olsaydı olanlar. 6 ay sevgililik 6 ay nişanlılıktan sonra tanışma günümüzde evlendik. Evlenene kadar beni çok sevdiğine inanmıştım. Tabi sinyaller vermişti ama sevgiye sığınıp görmezden gelmiştim olumsuzlukları. Evlenince gözlerim açıldı. Tabi durduk yere değil. Fiziksel psikolojik ekonomik şiddetin en âlasıyla karşı karşıya kaldım. Beni seven adam artık beni sevmediğini itiraf etti. Kadrolu bir işim ve güzel biri olduğum için evlenmiş. İşin olmasaydı seninle evlenmezdim dedi. Bir yıl sonra boşandık. Üzerinden de 10 ay geçti ve benim canımı acıtan şey boşanmak, gördüğüm şiddetler falan değil. Onlarda ağır travmalar yarattı ama bende en çok yara açan şey sevilmemek oldu. Yüzüme bakıp ben seni sevmiyorum zaten hiç sevmedim kadrolu olmasaydın da evlenmezdim dediğini hiç unutamıyorum ve atlatamıyorum. Birde bunu söyledikten sonra hani pişman olup özür falan dilememişti. Günler sonra ben gidip acaba sinirle mi söyledin o dediklerini diye sorduğumda hayır gerçek sende alış buna demişti. Yani beterin beteri var. En azından evlenmeden kurtuldun. Yine acısı çok ağır biliyorum ama evlenince bedeli daha ağır ödeniyor. Şimdi ağla acını Çek soranlara da anlaşmadık bitti de. Yaşadığını yalnız yaşıyorsun. Ama boşanınca seninle birlikte bedelini ailen de ödüyor ki birde sırtına bunun vicdan azabı biniyor. Ne diyelim inşallah çok mutlu oluruz hepimiz
Sizde yanlış bir düşünce oluşmasına sebep olmak istemiyorum ama paylaşmadan da edemeyeceğim. Eşim sevgiliyken beni böyle terk etmişti. Hiç beklemediğim bir anda, benimle gayet sevecen bir şekilde vedalaşıp ailesini görmeye memleketine gidip geldikten sonra küt diye ayrılmıştı. Sevmiyorum demedi ama heyecanım kalmadı falan dedi. Gerçekten çok çok üzülmüştüm.
Ama arkama bile bakmadım, adım atmak şöyle dursun, kendisi bana başkaları vasıtasıyla haber ulaştırmaya falan çalışsa direkt engel oldum. İnanın normalde kabul etmeyeceğim bir işi kabul edip şehir bile değiştirdim. Koca bir sene böyle dışarda mutlu, akşamları evde boşluğa bakıp düşünmeli geçti.
Sonra ortaya çıktı ki eşim memleketinde ailesine evlenmek istediğini söylemiş, ailesi de destek olamayacaklarını, eşimin her şeyi kendisinin yapması gerektiğini, önce para biriktirmesi gerektiğini vs. söylemişler. Haklılardı zaten, eşimin çok stabil bir işi yoktu o zamanlar. Eşim de beni boşa oyaladığını düşünerek (ve bence aslında iş vb. konularda zaten sıkıntıları olduğu için gemiden bir yük atma içgüdüsüyle) çözüm olarak benden ayrılmayı uygun görmüş. Sonrasında bir şekilde tekrar bir araya geldik ve çok şükür ki sorunsuz bir şekilde toparladık. Boşuna bir sene boyunca ben sevilmeyecek biri miyim diye diye kendimi yediğimle kaldım.
Diyeceğim o ki belki sevgiliniz de bu evlenememe, maddi olarak yetememe gibi durumlardan bunaldığı için “gemiden yük atmak” istemiş ve kurban olarak ne yazık ki sizi seçmiş olabilir. Bu duygular yaptığı şeyi asla meşrulaştırmaz tabi ve ben sizin yerinizde olsam tıpkı eskiden yaptığım gibi asla peşine düşmez ve hayatıma bakardım. Ama meselenin sevgisizlikten ziyade başka şeylerden kaynaklanıyor olabileceğini bilmek belki acınızı biraz hafifletir.
Umarım her şey gönlünüzce olur.
O adamın size söylediği şeyler buradan benim içimi sızlattı. Kendim için çok üzgünüm, dünyam yıkıldı gibi hissediyorum. Sizin de kalp kırılığınızı buradan hissetim. Çok mutlu olun inşallah.
Bence sevgiliniz artık işin ucu evliliğe doğru gittiğini anladı ve bazı şeyleri sorguladı .Sevmediğini söyledi ,ne bileyim dört senelik bir ilişkide eski heyecan bitebilir alışkanlığa dönebilir .Fakat sevgi bir anda öyle şıp diye bitemez .Altında başka nedenlerde olabilir .Belkide başka birine ilgi duymaya başladı.Zor bir durum ancak hayırlısı buymuş diye düşünün .İleride evlilik sonrası ayrılmadan daha az yıpratıcı .Böyle teselli edin kendinizi .
