• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İçim çok daralıyor. Ben yine mi yalnız kalacağım?

birisimbulbana

Üye
Kayıtlı Üye
2 Ocak 2015
346
82
18
İyi geceler kızlar. Ben o kadar üzgünüm ki:( Yalnız kalmaktan, aranılan arkadaş olmamaktan dolayı çok üzülüyorum. Bizim üniversitedeki arkadaş grubumuz dağıldı gibi bir şey. Biz şu an bir arkadaşımla yakınız ama onun da seneye çok eskiden samimi olduğu bir arkadaşı gelecekmiş. O gelince beni önemsememesinden ve yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Kafamda kuruyorum sürekli. Ve diyorum ki neden böyle oldu? Ben neden hiç aranılan arkadaş olmadım? Bu arkadaşım beni okulda kimseyi sevmediği için mi seviyor? Hep bunlar kafamda. Acaba eğlenceli mi değilim? Kızlar siz nasıl sevilen aranılan arkadaş oluyorsunuz, olabiliyor musunuz ya da? Benim kafaya takmaktan başım çatlayacak ve üzülmekten.. Diğer uzaklaşan arkadaşlarımızla da bilmiyorum onlar adına somut bir şey yok uzaklaşmaları için. Kusura bakmayın dağınık yazdım kafamı toplayamıyorum. Ben bunları düşünmekten hayatıma gerçek anlamda devam edemiyorum. Beni çok etkiliyor..
 
Yalnız kal ne olacakki..Yalnızlık benim tercihim mesela gayet de mutluyum..kafama göre kimse olmadığından yalnızım okulda..Niye illa birilerine ihtiyaç duyuyosun
 
Arkadasim olan kimseyi fazla onemsemedim ben. Acikca soyledim onlara da benim icn en onemli sey ailem diye. Ama her zaman kibar ve empatik yaklasirim arkadaslarima. Hic birisinin dedikodusunu yapmadim, laf tasimadim. Hep seviyeli arkadasliklarim oldu.
Bu yuzden etrafimda cok fazla insan olmasa da cani sikilan once beni arar, akil danisiyorlar, fikir aliyorlar. Sanirim onemsediklerinden.Coguyla aylarca konusmasam biraraya geldgmzde hic biri gonul koymuyor. Sanki dun konusmusuz gbi kaynasiyoruz.6 saatlik mesafeden dugunume kalkip geldiler. Ben bile sasirdim cunku Coguyla iribatim bile kopmustu. Ama sanirim yanar doner bi insan olmamam guven veriyor ki karsi tarafa mesafeli olsam bile sogumuyorlar. Birde hicbie zaman korkmadim yalnizliktan. Yalnizlik dunyanin en rahatlatici seyidir.
Bir filmin verdigi heyecani, bir kitabin verdigi huzuru, bir kahvenin verdigi rahatligi veremeyen o kadar cok insan var ki...
 
Arkadasim olan kimseyi fazla onemsemedim ben. Acikca soyledim onlara da benim icn en onemli sey ailem diye. Ama her zaman kibar ve empatik yaklasirim arkadaslarima. Hic birisinin dedikodusunu yapmadim, laf tasimadim. Hep seviyeli arkadasliklarim oldu.
Bu yuzden etrafimda cok fazla insan olmasa da cani sikilan once beni arar, akil danisiyorlar, fikir aliyorlar. Sanirim onemsediklerinden.Coguyla aylarca konusmasam biraraya geldgmzde hic biri gonul koymuyor. Sanki dun konusmusuz gbi kaynasiyoruz.6 saatlik mesafeden dugunume kalkip geldiler. Ben bile sasirdim cunku Coguyla iribatim bile kopmustu. Ama sanirim yanar doner bi insan olmamam guven veriyor ki karsi tarafa mesafeli olsam bile sogumuyorlar. Birde hicbie zaman korkmadim yalnizliktan. Yalnizlik dunyanin en rahatlatici seyidir.
Bir filmin verdigi heyecani, bir kitabin verdigi huzuru, bir kahvenin verdigi rahatligi veremeyen o kadar cok insan var ki...
Doğru söylüyorsun. Ben arkadan konuşmaktan ziyade birine kızdığım zaman yakın arkadaşıma anlatıyorum, konuşuyorum onunla. Ama sonra da vicdan azabı çekiyorum keşke anlatmasaydım söylemeseydim diye. Ben nasıl duzelicem kendime gelicem bilmiyorum :( hem çok takıyorum hem napacağımı bilmiyorum
 
Takildiginiz sey o kadar önemli bir sey degil. Zamanla daha iyi anlarsin eminim. Benim üniversitede 4 yilda biriktirdigim hicbir arkadaşım su an yanimda yok. Doktora yaparken bir arkadas edinmiştim. Su an tek iyi arkadasim odur. Çünkü yaşımiz daha büyüyünce daha olgunlasinca arkadas olarak 3 kisi bile fazla gelir olur. Hic takilma boyle seylere.

Hem bu devir biraz fena. Yasim 29 fakat evet bu devri sevmiyorum. Çünkü çıkarın bittigi yerde arkadaslik hep bitiyor
 
Yalnız kal ne olacakki..Yalnızlık benim tercihim mesela gayet de mutluyum..kafama göre kimse olmadığından yalnızım okulda..Niye illa birilerine ihtiyaç duyuyosun
Birilerine ihtiyaç duymaktan ziyade, diyorum ki ya insanlar yalnız kalmış bak diye kotu düşünürlerse. Bir de başkasının beni sevmemesi istememesi ihtimali beni gerçekten ruhen çöküntüye uğratıyor. Kendimde kusur arayıp buluyorum sürekli ve böyle böyle baş ağrılarıyla uyuyorum hep
 
Takildiginiz sey o kadar önemli bir sey degil. Zamanla daha iyi anlarsin eminim. Benim üniversitede 4 yilda biriktirdigim hicbir arkadaşım su an yanimda yok. Doktora yaparken bir arkadas edinmiştim. Su an tek iyi arkadasim odur. Çünkü yaşımiz daha büyüyünce daha olgunlasinca arkadas olarak 3 kisi bile fazla gelir olur. Hic takilma boyle seylere.

Hem bu devir biraz fena. Yasim 29 fakat evet bu devri sevmiyorum. Çünkü çıkarın bittigi yerde arkadaslik hep bitiyor
Doğru söylüyorsun. Ben çıkardan ziyade iyi dostlarım olsun isterdim. Ama bende ne sorun var acaba diyorum şimdi. Yani bu seneki yakın arkadaşım eski arkadaşlarını çok özlüyor, okulda en yakın beni buluyormuş ama; diğer arkadaşını çağırdı çok ısrar etti. Ve o arkadaşı gelecek. Yani sorun şu ki bende ne eksik var acaba, insanlara yetemiyorum ben :(
 
Arkadaş çoğu zaman yükten başka bir şey olmadı benim için en sonunda hepsini bıraktım. Cıvık cıvık kardeş gibiyiz ayağı arkadaşlıklardan hoşlanmıyorum.azıcık aşım ağrısız başım ohhh çon rahatım
 
Birilerine ihtiyaç duymaktan ziyade, diyorum ki ya insanlar yalnız kalmış bak diye kotu düşünürlerse. Bir de başkasının beni sevmemesi istememesi ihtimali beni gerçekten ruhen çöküntüye uğratıyor. Kendimde kusur arayıp buluyorum sürekli ve böyle böyle baş ağrılarıyla uyuyorum hep

İnsanlar neden senin için öyle duşunsun ki bence kendi kendine kuruntu yapıyorsum
 
İnsanlar neden senin için öyle duşunsun ki bence kendi kendine kuruntu yapıyorsum
Sıkı fıkı arkadaşlıktan ziyade, iyi dostluklarım olsa keşke.. Ve neden samimiyken insanlar bıkıyor, bende ne eksik, kendimde kusur buluyorum hep. İnsanlar da arkadaşları varken yalnız kalan veya grup değiştiren biri hakkında pek iyi düşünmüyormuş öyle diyorlar :(
 
Birilerine ihtiyaç duymaktan ziyade, diyorum ki ya insanlar yalnız kalmış bak diye kotu düşünürlerse. Bir de başkasının beni sevmemesi istememesi ihtimali beni gerçekten ruhen çöküntüye uğratıyor. Kendimde kusur arayıp buluyorum sürekli ve böyle böyle baş ağrılarıyla uyuyorum hep

Canım o özgüven eksikliğinden kaynaklanıyor bende de vardı aştım..insanlar seni ulaşılmaz gördükçe daha çok seviyor..Lisede de değilsin üni öyle bi ortamdır ki bazı insanların kendi tercihidir yalnızlık sırf derse girip çıkarlar kimseyle ilgilenmeden..boşver üzülecek şey mi yok ben kimseyle yüz göz olmuyorum edasında takılırsın
 
Doğru söylüyorsun. Ben arkadan konuşmaktan ziyade birine kızdığım zaman yakın arkadaşıma anlatıyorum, konuşuyorum onunla. Ama sonra da vicdan azabı çekiyorum keşke anlatmasaydım söylemeseydim diye. Ben nasıl duzelicem kendime gelicem bilmiyorum :KK43: hem çok takıyorum hem napacağımı bilmiyorum
Tum lise hayatimi arkadassiz gecirdim ben. Tabi cok guclu bi karakter oldum kimseye bir sey icn muhtac olmam. Her isimi kendim yaparim amaa O kadar yapayalniz kalmak sureklikendi dusuncelermle yasadgm icn beni tahammulsuzlestirdi. Cok saglikli bir sey degil...
 
Çok muhabbet tez ayrılık getirir diye boşuna dememişler. Tuketiyorsun çunku arkadaşlığı nıkıyor insan. Sürekli aynı insan sürekli aynı konular. Bir de insanlar ne düşünür diye yaşayamazsın hayatını. Bırak ne duşunurlerse düşünsünler. Kimseyi memnum edemezsin
 
aman sahte insanlarla olcaksam yalnız kalırım daha iyi ne sıkıntı ediyorsun ya az ve öz arkadaşın olsun.. okulda bittiyse zaten gerçek arkadaşların asıl şimdik belli olcak seni arayan soran ak kara şimdik ortaya çıkıyor malesef
 
Benim bi fasli arkadasim var cok sevdigim/guvendigim onun disinda arkadas gibi arkadas yok. Herkes kendi havasinda. Bu beni uzmuyo mu? Cook uzuyo ama yapcak bisey yok samimiyet sifir insanlarda
 
Birilerine ihtiyaç duymaktan ziyade, diyorum ki ya insanlar yalnız kalmış bak diye kotu düşünürlerse. Bir de başkasının beni sevmemesi istememesi ihtimali beni gerçekten ruhen çöküntüye uğratıyor. Kendimde kusur arayıp buluyorum sürekli ve böyle böyle baş ağrılarıyla uyuyorum hep
ay ben seni çok iyi anlıyorum yaa..bende senin gbyim çünkü.4 kişilik bi grubuz biz geçen sene beraber çalıştığım ark.tartıştık birtek içlerinde ben sigara içmiyorum e onlar sigara içince oda katılıyor diye ben katılmıyordum sonra tek kaldığımı fark ettim senin gb.üzüldüm falan ama sonra düşündüm neden yanlız kalayımkii bende gittim katıldım o rahatsız olsun falan diye sonrası barıştık zaten sende pes etme cnm seneye gelecek olan ark.sende takıl belki onunla daha iyi anlaşırsın ha birde bunlara takılma herkesle konuş herkese gülümse inan hiç kötü birşey değil.yanlızlıkta yeri geliyor çok güzel oluyor tek kalsan bile sıkma canını yani
 
ay ben seni çok iyi anlıyorum yaa..bende senin gbyim çünkü.4 kişilik bi grubuz biz geçen sene beraber çalıştığım ark.tartıştık birtek içlerinde ben sigara içmiyorum e onlar sigara içince oda katılıyor diye ben katılmıyordum sonra tek kaldığımı fark ettim senin gb.üzüldüm falan ama sonra düşündüm neden yanlız kalayımkii bende gittim katıldım o rahatsız olsun falan diye sonrası barıştık zaten sende pes etme cnm seneye gelecek olan ark.sende takıl belki onunla daha iyi anlaşırsın ha birde bunlara takılma herkesle konuş herkese gülümse inan hiç kötü birşey değil.yanlızlıkta yeri geliyor çok güzel oluyor tek kalsan bile sıkma canını yani
Sağ olasın. Ama ne bileyim, böyle kafama aşırı taktım, daha olmadan kafamda kuruyorum. Zaten kimse birbirini aramıyor grupta. Birisinin samimiyeti bozulunca diğerleri de böyle oldu. Yani önemli olan ben değilmişim dedim. Ama çok sevilen önem verilen arkadaşı neye göre belirliyorlar inan anlamıyorum :(
 
Back
X