- 2 Ocak 2015
- 346
- 82
- 18
- Konu Sahibi birisimbulbana
- #21
Ama işte o bir dostum var mı ondan emin değilimyalnızlık iyidir.bi tane dostun olsun has olsun yeterli bence...

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ama işte o bir dostum var mı ondan emin değilimyalnızlık iyidir.bi tane dostun olsun has olsun yeterli bence...
Evet doğru söylüyorsun, samimiyet olsa da kime göre ortaya çıkıyor anlamıyorum gerçektenBenim bi fasli arkadasim var cok sevdigim/guvendigim onun disinda arkadas gibi arkadas yok. Herkes kendi havasinda. Bu beni uzmuyo mu? Cook uzuyo ama yapcak bisey yok samimiyet sifir insanlarda
Yapayalnızmışım gibi hissediyorum kendimiaman sahte insanlarla olcaksam yalnız kalırım daha iyi ne sıkıntı ediyorsun ya az ve öz arkadaşın olsun.. okulda bittiyse zaten gerçek arkadaşların asıl şimdik belli olcak seni arayan soran ak kara şimdik ortaya çıkıyor malesef
Yalnızlık insanı yoruyorTum lise hayatimi arkadassiz gecirdim ben. Tabi cok guclu bi karakter oldum kimseye bir sey icn muhtac olmam. Her isimi kendim yaparim amaa O kadar yapayalniz kalmak sureklikendi dusuncelermle yasadgm icn beni tahammulsuzlestirdi. Cok saglikli bir sey degil...
Evet özgüven eksikliği de oldu. Mesela bir arkadaşım bana biraz soğuk davransın hemen kendimi sorguluyorum o günüm gerçek anlamda zehir oluyor içim içimi yiyor. Mesela aramayınca da diyorum ki benden sıkıldı artık benimle de takılmak istemeyecek.. Böyle şeylerCanım o özgüven eksikliğinden kaynaklanıyor bende de vardı aştım..insanlar seni ulaşılmaz gördükçe daha çok seviyor..Lisede de değilsin üni öyle bi ortamdır ki bazı insanların kendi tercihidir yalnızlık sırf derse girip çıkarlar kimseyle ilgilenmeden..boşver üzülecek şey mi yok ben kimseyle yüz göz olmuyorum edasında takılırsın
Doğru söylüyorsun. Ben çıkardan ziyade iyi dostlarım olsun isterdim. Ama bende ne sorun var acaba diyorum şimdi. Yani bu seneki yakın arkadaşım eski arkadaşlarını çok özlüyor, okulda en yakın beni buluyormuş ama; diğer arkadaşını çağırdı çok ısrar etti. Ve o arkadaşı gelecek. Yani sorun şu ki bende ne eksik var acaba, insanlara yetemiyorum ben![]()
Doğru söylüyorsun. Teşekkür ederim :)lütfen böyle düşünmeyin.
Insanlara yetmek zorunda değilsiniz ki.
Siz insanlarin boşluğunu doldurma araci değilsiniz.
Bencil olun. Sizi istemeyen kişiyi ve yahut kişileri siz düşünmeye tenezzül bile etmeyin.
Insanlara değil kendinize yetin.
Boş yere üzüldüğünüzü düşünüyorum.
Size değer veren gerçek arkadaşı bulursunuz.
Bulmasaniz bile kendi kendinize cok kere yetersiniz bile.
Motto şu : Az insan, çok huzur.
Ne kadar az. o kadar iyi
Doğru canım. Ben de iyi dostluklar aradığım için bu kadar üzülüyorum zatenBen okulu bitirsemde okuldakilerin yuzunu bir daha gormesem diyorum. Arkadas olayi bir zaman sonra gercekten buyuk dert. Hep bir süphe ortami arkamdan konustular mi yok ne dediler. Iliskiniz iyi gider cekemezler, daha kendi notlarina bakmadan sizin notunuzu merak ederler boyle insanlar olacagina hic olmasin.
Evet bunu ben de bir kaç kişide hissettim bu çok kotu bir his gerçekten haklısınYalnız kalıyor olmaktan korkuyor olabilirsin, evet insan bazen bir şeyler yapacak birilerini arıyor. Bak ben etrafı kalabalık biri olarak sana kısa ve net şunu söylüyorum: az arkadaş çok huzur. Hatta hiç arkadaş yani. Bana sanki insanlar beklentileri olduğu insanlarla arkadaşlık kuruyormuş gibi geliyor emin ol bunu hissetmek yalnızlık hissinden daha kötü.
Teşekkür ederim canım. Ben de takmamaya çabalıycam elimden geldiğinceArkadaşlıklar biraz şans meselesi bence. İstediğiniz gibi bir arkadaşlık kuramadıysanız karşınıza buna uygun insanlar çıkmamış demek ki. Mesela ben arkadaştan yana şanslı olduğumu düşünürüm hep ama bunun için özel bir şey yapmadım. Kendiliğinden oluşuverdi o ortam. Sadece kendi yaşantıma, kendi fikirlerime yakın arkadaşlar edinmeye çalıştım. Bir de tek çocuk olduğum için sanırım çok değer veriyorum arkadaşlarıma. Kardeşim gibi görüp, her dertlerinde yanlarında olmaya çalışıyorum. Sağolsun onlar da öyle. Yeri geliyor günlerce ben onların dertlerini dinliyorum sıkılmadan, yeri geliyor onlar benimkini dinliyor. Zaten karşınızdakine empati yaparak yaklaşıp, size nasıl davranılmasını istiyorsanız onlara da o şekilde davranırsanız iş sizden çıkmıştır artık. Gerisi karşınızdaki insanların kıymet bilip bilmemesinde. O ise dediğim gibi şans işi biraz, ne yazık ki bir çok insan vefasız olabiliyor.
Yapayalnızmışım gibi hissediyorum kendimiönemsenmiyorum. Bu çok üzüyor
Evet canım insanlar birbirine güzel şeyleri itiraf edemiyor. Mesela haklısın, bu yakışmış vs bu tarz şeyleri söylemiyorlar. Bazen bu bana kendimi kötü hissettiriyor, hatta çoğunlukla. Teşekkürler yorumun içinÖvünmek gibi olmasın felaket eğlenceliyim. Espri yaptığımda gözlerinden yaş gelene kadar gülerler. Benim baktığım açıdan bakmak hiçbirinin aklına gelmez hatta bana söylemediklerini bırakmazlar ama haklı olduğum ortaya çıkar. Buna rağmen haklıymışsın bile demezler. Ben aramasam aramaz sormazlar. Ben de aramıyorum.
Yani bunun eğlenceli olmakla alakası yok. Ben eğlenceliyim yine aranmıyorum.
Şahsım adına kendimden daha eğlenceli daha zeki biriyle arkadaş olmak istemezdim. Malum pasif kalırım:) onları anlıyorum bu yüzden:) kendini fazlasıyla sev derim:)))
Teşekkür ederim size.. Çok doğru söylüyorsunuz. Çok şukur ailem var çok büyük sıkıntım yok gerçekten çok şükür. Bundan sonra elimden geleni yapıcam ayakta durmak için. İyi gecelerhayatında üzüleceğin o kadar şey çıkacak ki karşına umarımdan bu üzüntülerinden daha kötüsünü yaşamazsın. kendini kurslara ver derim geliştir bir amacın olsun amacın olmadığı için kendini boşlukta hissediyorsun yalnız değilsin ailen var yanında seni seven bir çok insan var hayatında. üzülmeni gerektircek ciddi bir rahatsızlığın yoksa bunlar gelip geçici sıkıntılar.. arkadaşların ya da arkadaş bildiklerin seni arayıp sormuyorsa bu yalnız olduğun anlamına gelmiyor bu senin aslında bambaşka insanlarla arkadaşlık kurmanın zamanı geldi anlamına geliyor sana değer vermeyen insanlar için kendini üzüp kırcaksan hayatın boyunca seni bir kez bile düşünmeyen insanlar için ömrünü üzürek ağlayarak geçirirsin. akıllı bir kızsın kendini geliştir her zaman her şeyin daha iyisini hedefle bu arkadaşların içinde geçerli. uzun zamandır keşke şunu bilseydim şunu yapsaydım dediğin şeyleri yapma zamanın bir işe girdinmi artık bir şey yapamazsın bu zamanları üzülmek yerine değerlendir derim.. saygılar..
kimseyi önemsemediğin zaman önemli olursunİyi geceler kızlar. Ben o kadar üzgünüm kiYalnız kalmaktan, aranılan arkadaş olmamaktan dolayı çok üzülüyorum. Bizim üniversitedeki arkadaş grubumuz dağıldı gibi bir şey. Biz şu an bir arkadaşımla yakınız ama onun da seneye çok eskiden samimi olduğu bir arkadaşı gelecekmiş. O gelince beni önemsememesinden ve yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Kafamda kuruyorum sürekli. Ve diyorum ki neden böyle oldu? Ben neden hiç aranılan arkadaş olmadım? Bu arkadaşım beni okulda kimseyi sevmediği için mi seviyor? Hep bunlar kafamda. Acaba eğlenceli mi değilim? Kızlar siz nasıl sevilen aranılan arkadaş oluyorsunuz, olabiliyor musunuz ya da? Benim kafaya takmaktan başım çatlayacak ve üzülmekten.. Diğer uzaklaşan arkadaşlarımızla da bilmiyorum onlar adına somut bir şey yok uzaklaşmaları için. Kusura bakmayın dağınık yazdım kafamı toplayamıyorum. Ben bunları düşünmekten hayatıma gerçek anlamda devam edemiyorum. Beni çok etkiliyor..
Zaman bizi zamanla yalnızlaştırıyor deseneOlmasin daha iyi..
Bazi arkadaslarimla mesafe sebebiyle araya sogukluk girdi(orta okul arkadaslarimdi).
Lisedekilerle de araya mesafe girdi koptuk..
Surekli arayan soran birlikte gezip tozdugumuz arkadasim vardi suan hic aramiyor dogum gunlerimde dahi mesaj atmiyor..
Unidekiler ise tamamen bossss.
Seninleyken ne egleniyorum bee piskKo diyen kiz dibine kadar karaktersizin ikiyuzlunun teki cikti..
Ve hala beni gorunce "naber caniiimmmmm" modundadir..
Arkamdan ettigi laflari bildigimi bilmiyor.
Orta okul arkadaslarim teker teker evlenmeye cocuk sahibi olmaya basladi..
Arkadaslik borcumu yerine getirip kinalarina dugunlerine gittim, bebek gezmelerine gittim..
Cunku nankorlukten degil, farkli yerlere suruklenmemiz nedeniyle kopukluk olduguna inaniyorum.
Diger sekilde bi kac kisi haric lise arkadaslarim icin kilimi kipirdatmam hele unidekilere gunahimi vermem.