İçim Daralıyor

Clemencia

Anlıyorum
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2018
6.691
15.594
248
Selam kızlar
Belli bir şey yok aslında var ama yok. Sadece bir iç döküş yapmak istedim. Hayat pahalılığı,gelecek kaygısı,çevremdeki insanların dertleri,yapmak istediğim,sahip olmak istediğim ama yapamadığım olamadığım şeyler falan derken bazen böyle içime öküz oturuyor. Adını koyamadığım bir his,bir huzursuzluk. Kendimi böyle işe yaramaz,amaçsız hissediyorum bazen. Geçmişe dair çok pişmanlıklarım var. Keşke daha çok çalışsaydım üniversite sınavına,daha güzel bir bölüm okusaydım ya da acaba okumayıp direkt çalışma hayatına mı atılsaydım gibi. Ya geçmiş geçmişte kaldı insan önüne bakmalı ama ne bileyim işte. O motivasyonum yok. İçim sıkılıyo böyle,zevk alamıyorum hayattan,kimseyle konuşasım gelmiyor. Ölsem daha iyi diyorum bazen. Ne anlamı var ki bu hayatın,çalışıp bir şeyler için didinmenin. Elime sigaramı alıp camın önüne oturup kimseyle konuşmadan öylece dışarıya bakmak hiçbir şey yapmadan öyle durmak istiyorum bazen. İyi bir psikoloğa gidip seans alsam,konuşsam içimi döksem o da olmuş kaç para. Arada böyle yazıp en azından bi nebze rahatlıyorum. Öyle işte. Vaktini aldığım kişilerden özür dilerim.
 
Aktivite falan mı yapsan
 
Olumsuz ve değiştirmeye gücünüzün yetmediği konuları eş geçin. Kendi adıma bunu yapıyorum
Arada camın önünde oturup ssigara içip efkarlanma hakkımızı da kullanmak lazım, şu an farkettim benim evimde öyle bir cam yok. (Cidden yok)
Bugüne odaklanın. Hayatta iyi yaptığınız şeyler vardır onları ön plana çıkarın.
Sizi aşağı çeken insanlari hayatınızdan çıkarın.
 
Geçmişe takılıp yapamadıklarını düşünmek insana başardıklarını da unutturuyor ve hayatta mutlu olduğu her şeyi alıp götürüyor.
En iyisi geçmişi orada bırakıp geleceği daha güzel nasıl yaparım diye düşünmek.
Camın önünde sigarayla efkarlanmak yerine yanına bir de kahve yap keyif olsun.
 
Şu anda bile midem bulanıyo mesela ne zaman kafama bi şeyleri taksam böyle olur. Halim yok.
 
Ben özellikle soğuk ya da kapalı havalarda küçük balkonda sigara içmeye bayılırım. Eski evde de odamın penceresinde içerdim bak ona da bayılırdım. Bence bunun tadını çıkar hatta yanına kahve de yap bir üyenin dediği gibi, mis olsun.

Ben dün akşam az kalsın çok sevdiğim bir yakınımı kaybediyordum. Hayat çok boş ya. Nefes alıyorsak her şeyden umut var inan bana. Geçmiş değişmez, geçmişe çare yok ama bugün bizim. E yaşadığımız sürece yarın da bizim. Boşver.
 
Çok boş hissediyorum kendimi
 
Minnoş daha fazla keşke dememek için önüne bakmalısın. Hatalar doğrular bizim için önemli olan şuan.
 
Bazen insanlarla konusmaktansa yapmayı sevdigim tek sey balkonda kahve sigara ve muzik dinlemek. 25 yaşındayım 5 yıl okudum atanamadim is bulamiyorum her yer tecrübe istiyor. (Annemizin karnında yatmak suçmus) sevgilimden ayrildim. Etrafimda ki herkes hobi edin şunu yap bunu yap spora git sehir disina cik. Sanki bedavaya yapılıyor bunlar. Oyle olunca kimsenin bildiğim nasihatlerini de dinleyesim gelmiyor. Tum bu olanlara sigara yakiyorum
 
Böyle zamanlarda diyete, spora, yürüyüşe çıkmaya, cilt bakımını artırmaya başlarım. Hatta bugün başladım moral ve özgüven aşılayan şarkılar dinlerim. bana iyi geliyor kafam dağılıyor.
 
Çok boş hissediyorum kendimi
bu aralar ben de öyle hissediyorum. sanki böyle hayatımda bazı boşluklar var ve herkes kendi hayatındaki o boşlukları doldurmuş da ben onların gerisinde kalmışım gibi. benimki işle alakalı değil ama bu hissiyat belki de hayatımın sonuna kadar hep olacak. bir yerdeki açığı kapasan başka bir yer açılıyor. ben özellikle ilişki konusunda son aylarda önüme bakmakta çok zorlanıyorum mesela. olan oldu, geçen geçti, kalbimi çalan hırsız hayatımdan çoktan gitti. baktığın zaman bana 3 tane iyi huyunu say desen sayamam. ama yeni tanıştıklarım da bi o etmiyor. o etmiyor derken bana hissettirdikleri anlamında yani. düşünüyorum, ben "o"nu ne zaman sevdim, ne zaman hissettim? tanıdıkça. yani pat diye olmadı hiçbir şey. kendimi telkin ediyorum, insanlara şans ver wurst, zaman ver wurst, fırsat ver biraz tanı, biraz konuş diyorum ama sanki ben bunu dedikçe bişey itiyor beni o insanlardan. ve ben yine yalnızlıkla boğuşuyorum günün sonunda. tüm bu yaşananlardan çıkardığım sonuç, ben de hayatımda bugüne kadar büyük aşkım, her şeyini sevdiğim bir insan olsun isterdim. belki birisiyle, ne yaşanırsa yaşansın aramızdaki bağ kopmasın isterdim. ama geçmişe baktığımda yok, öyle biri yok. düşünüyorum, bu saatten sonra kimi nasıl sevebilirim diye. gerçekten çok zor geliyor. 1 sene önceki ben bu sözlerimi duysa, "ya wurst işin gücün yok da aşkı meşki taktın kafana, sen ne boş insansın" derdi. boş moş değilmişim, sadece özlem duyuyormuşum bir şeylere. e şimdi ben de bu mesele hakkında konu açsam üyelerin bana ne diyeceğini biliyorum. "işine yoğunlaş, hobi edin, spor yap, meşgul et kendini bla bla bla" bunları ben de biliyorum. işte bu noktada insanlarla konuşmak da fayda etmiyor. böyle her şeye karşı hevessizim gibi hissediyorum.
 
Ben de ne ölüyüm ne diriyim. Herşey üstüme üstüme geliyor.Yaşadıklarımdansa yaşayamadıklarıma yanıyorum. Hiç mi iyi bir şeyi hak etmedim diyorum. Öyle böyle yaşayıp gidiyoruz işte
 
Evet son cümlene katılıyorum mevzu zaten bunları yapacak,kafaya takmayacak iradeyi motivasyonu bulmak. Onlarada bi şey diyemiyorum çünkü bu konuda verilebilecek tavsiyeler belli. Ama olmuyor işte bazen insan o moddan çıkamıyor.
 
Sigarada olmuş 25 lira
Bi zevkimiz o vardı onu da çok gördüler
 
Güzel taktik ama böyle dönemlerde benim yaşayasım bile gelmiyor ki kalkıp bu dediklerini yapayım. Keşke bende de o şekilde ilerlese işler.
 
bence artık böyle kaygılanmak yerine nasıl ilerleyebilirim diye düşünün imkansız değil hiçbi şey bi şekilde tutunun hayatın bi hepimiz aynı durumdayız şu an inşallah geçer tüm sıkıntılarınız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…