içim rahatlasın...

EdaTheKitty

Oh, jealousy!
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2013
224
77
53
kızlar merhaba herkese. 2 yıldır birlikte yaşadığım sevgilim var. çok seviyorduk birbirimizi ancak son günlerde tuhaf davranışlar gösteriyor. olayları büyütüp kafamda senaryolar yazıyorum, paylaşıp fikir almak istiyorum sizlerden. biraz da olsun rahatlarım belki... hangi arkadaşıma anlatsam boşver ayrıl diyip durduğu için farklı görüşler duymak istiyorum.
başımdan geçenleri karmaşık olarak yazıcam şimdiden özür diliyorum. ve bu arada fake tartışması olmasın lütfen uzun zamandır sitenin üyesiyim, bilen biliyor.
eskiden sürekli geleceğe dair hayalleri olurdu, anlatırdı. ben üstelemezdim çok evlilik yanlısı değilim çünkü. artık bu tür şeyler hiç söylemiyor ve ben konu açtığımda eskiden gülüp mutlu olurdu heycanlanırdı. artık sırıtıp geçiyor ya da konuyu değiştiriyor. o böyle yapmaya başladığında ben daha çok ister oldum. kaçar kovalanır misaliye dönüştü. durumlar bundan sonra gelişti genelde.
çok kıskanç bir insanım ve sürekli kıskandığımı belli ediyorum. evet bu çok yanlış ancak engel olamıyorum kendime. çok detay anlatamıyorum ama sürekli ufak tefek şeylerden kavgalar oluyor bu yüzden. geçen gün patladım. hem de hiç bir şey yapmamasına rağmen. bana -aptallaşma- dedi. sinirim tavan yaptı. karnına yumruk attım iki kere. daha atıcaktım durdurdu ama canı çok yandı. çok üzüldüm ve pişman oldum. daha önceden de olmuştu bu tür şeyler. epey özür diledim affetti ama... ne zaman sinirlensem atacak şeyler arıyorum ya da tekme ve yumruk atmak istiyorum çok çok çok zor tutuyorum kendimi. şiddet uyguluyorum resmen. en sevmediğim şey ne kadında ne erkekte kesinlikle karşıyım. ama o an gözüm dönüyor ya sanki bi güç yaptırıyor onları bana. resmen bilinçsizce yapıyorum ya!
bana -hak etmediğim halde böyle yapıyorsun- dedi. içim parçalandı. ölmek istedim ya.
artık eskisi gib i hiç değiliz. sadece soğuk iki ev arkadaşıyız. o bilgisayarda hep ben de kendi bilgisayarımda. haftaya işe başlayacağım, kafamı dağıtırım bir müddet ama daha çok stresli olmak da istemiyorum.
kız arkadaşlarıyla falan konuşuyor dışarda, kafayı yememek için zor tutuyorum kendimi. arkadaş ortamımız dışındaki kızlarla muhabbet etmesinden çok rahatsızlık duyuyorum. doktora yapıyor ama mecbur gidiyor okula da ona da yapacak bir şey yok işte!
eskiden dünyasının merkezindeydim. çok mutlu ederdi çok! artık böyle düşünmediğinden eminim.
karşılıklı bir sürü hatamız oldu. ikimizde farkındayız. yeri geldi keşke beni öldüresiye dövseydi canım daha az acırdı diye düşündüğüm zamanlar bile oldu. ama geçti. yıprandık çok. çabalıyorum bir şeyler yapmak istiyorum. her şey eskiye dönsün istiyorum. o da çok çabaladı ama sadece suçladım hep onu. şimdi durumlar çok değişiyor. ne yapabilirm bana fikir verin.
ve hatamın farkındayım o yüzden o konuyla ilgili fazla eleştiri yapmazsanız sevinirim. şimdiden çok teşekkür ederim kızlar.
 
Ya oturup detaylı konuşun, hatalarınızı karşılıklı olarak bilmekle konuşmak aynı değil, ya da bir süre ayrı kalın. Bu haliyle bir yere gittiği yok ilişkinin, ki gelindiği yer de hiç iç açıcı değil.
 

canım çok konuşuyoruz. hep seni seviyorum falan diyor kapanıyor konu. arkadaşımda bir süre kalmayı teklif etmeyi düşünüyorum ama sıkıntı biraz.
 
Kıskançlık bir sorun, öfke kontrolü yapamaman ikinci sorun... Ayrıl diyemem çünkü eğer yazdıklarının haricinde birşey yoksa sorun senden kaynaklı gibi görünüyor. Sorun şu ki, sakinleşmen lazım ve biz burada ne dersek diyelim öfkene hakim olamamana sebep olan şeye çözüm bulamayız.

Neden bu kadar toleranssız ve kızgın olduğuna dair hiç düşündün mü? Birşeylerin birikiminden dolayı mı yoksa hayatında seni rahatsız eden başka şeyler oldu ve bu yüzden mi hırçınlaştın?
 

çok şey birikti inan. bir yandan da iş sorunu, babamın ameliyatı derken bu hale geldim.
 
çok şey birikti inan. bir yandan da iş sorunu, babamın ameliyatı derken bu hale geldim.
Kıyamam ben sana... Galiba şu an hayatında bir dönüm noktasındasın. Bir şeyleri yoluna koymak istiyor ama çözümü bulamıyorsun. Bir anlamda geleceğe dair kaygılar başlamış. Doğru tahmin ediyor muyum?
 
canım çok konuşuyoruz. hep seni seviyorum falan diyor kapanıyor konu. arkadaşımda bir süre kalmayı teklif etmeyi düşünüyorum ama sıkıntı biraz.

Konuşmak "ciddi" biçimde konuşmak ama sevdiğini zaten biliyoruz ki aynı evdesiniz hala ama birbirinize daha ne kadar tahammül edebilirsiniz? bunu konuşmak zor ama gerekli, haftaya işe başlayınca kıskançlık, şiddet falan geçmiş gitmiş olmayacak altındaki sebepler çözülmedikçe. O yüzden madem o kendi planlarından bıktı, bu sefer kendi yapacağınız/uygulayacağınız planları anlatın. İlişkiye yeniden heyecan katmak illa klasik yöntemlerle olmaz "sorunun farkındayım ve bunun için bir şeyler yapıyorum." adımlarıyla da olur. Tabi vaatlerin gerçekleştirilmesi de önemli, yaparsanız, siz de düzelirsiniz ilişki de düzelir, yapar ama onu inandıramazsanız bile biterse siz yine bu konumdan daha iyi bir yerde olursunuz. Onun için değil önce kendiniz için yapın o yüzden.
 

biliyorum ama nasıl yapıcağımı bilmiyorum işte. küçük süprizler yapıyorum, sürekli sarılıp öpüyorum, film alıyorum oturup izliyoruz falan ama bir değişiklik yok.
 
Bildiğğn evlilik monotonluğu olmış aynı evde değilmisiniz zaten. Bizim kültğrümüzde aynı evde oturmak olmadığından böyle durunkar ilk başta heyecanlı sonra sıkıcı ve erkek için basitleşmiş olarak gözüküyor. Biz evliliği aynı çatı altında yaşamak olarak bildiğimiz için ondan önce paylaşılan çatıda butğn evlilik maceralarımızı tüketiyorz. Doğru mu bu kesinlikle yanlış. Ama bu sabşt fikir değişene kadar lütfen sevgilinizle aynı evde yaşamayın. Evliliğin ilk seneleri birbirini tanımayla geçiyor sonra çocuk sonra belki ikinci vs derken senelerimiz doluyor. Ve alışkanlık başlıyor bizde. Ama siz gelecekte ne olacağını şimdidin göstermişsiniz. Sıkılmış olabilir. Bir ark aynındurum oldu ve kız yurda çıkmak zorunda kaldı ve ne oldu tahmin edin ilişki BİTTİ.... sağlık olsun. Şuan daha mutlu ve ozmn ki yaşadığı üzüntüler için kendine kzııyor.
 

saygı duyarım böyle düşünmenize, haklısınız monotonluk oluyor ama işin içinde başka şeyler de var işte. aileler biliyor diye biz rahatız epey.basitleşmiş olarak gördüğünü düşünmüyorum.
 
Uzun süren ilişkilerde çok aşina olduğum bir durum bu.
Roller sürekli değişiyor.
İlk günden evlenme teklif eden, bir rüyadaymış gibi yaşayan ve yaşatan adamlar, bir süre sonra ulaşılmaza oynuyor.
Aslında buradaki asıl sorun 'denge' olmuştur her zaman.

Bir ilişkide, bir taraf kendini diğer tarafa göre daha aşağıda görüyorsa sorunlar başlıyor.
Aşağıda görmekten kastettiğim 'onsuz yapamam, hayatımda verilen en büyük hediye, bana her şeyimle dayanıyor, onun gibisini bulamam' vs cümlelerini barındıran duygu durumları.
Bence siz ilişkinizin ilk zamanlarında bu sözleri karşı taraftan o kadar çok duydunuz ki; farkında olmadan aslında bu duyguları barındıran siz oldunuz.

Tamiri ise çok kolay. Hemen bir kendinize çekidüzen verin.
Eskiden yaptığınız her şeyi yüzde yirmi azaltın.
Daha çok bakımlı ve kendinize güvenli olmaya dikkat edin.
Bol bol sosyalleşin, hayatınızın erkek arkanışınızdan ibaret olmadığını görün ve ona gösterin.
Roller böylece yine değişecek, kaçan siz olacaksınız.(Fazla karışık bir anlatım olmuş galiba kusura bakmayın)
 
Ailenin bilmesi neyi değiştirir ki. Sen bu kadar üzüldükten sonra. Sen basit değilsin yanlış anlama evliliğin önemini basite indirgemiş. Ha evlilik bumu gibi.? Yada deeiğim gibi tamamen monotonluk...
 
Bence çok güzel anlattın
 

evet tam ihtiyacım olan bu sanırım. epey de salmıştım zaten =)
tam da bu bize olan canım =))
 
Ailenin bilmesi neyi değiştirir ki. Sen bu kadar üzüldükten sonra. Sen basit değilsin yanlış anlama evliliğin önemini basite indirgemiş. Ha evlilik bumu gibi.? Yada deeiğim gibi tamamen monotonluk...

haklısın canım ya.aileler biliyor diye eve çıkmıştık. hatta az da olsa destekleri olmuştu cnm.
 
kesinlikle böyle canım

O zaman şöyle söyleyeyim sana... Şu an yaşadığın hissin esasında erkek arkadaşınla bir alakası yok, sen sadece kendini çaresiz görüyorsun ve hırçınlaşmışsın. Haliyle yaşadığın ruh halini bir süredir sevgiline yansıtıyorsun ve adam mecburen kendini geri çekiyor.

Halbuki, siz birbirinizi hayat arkadaşı olarak görmüşsünüzki bunca zamandır aynı evdesiniz, ama sen böyle devam edersen sonu iyi bitmeyecek.

Tavsiyem önce hayatında ters giden şeyleri uzun uzun düşünüp bir deftere yaz. Sonra değiştirebileceklerini sapta ve sorunu çözmek için neler yapabileceğini düşün, düşüncelerini plana dök.Bu şekilde belli bir vadede hayatını istediğin yöne çekebilirsin.

Bunun dışında aranızda iletişim sorunu başlamış ve aslında ikinizde birbirinizle konuşmaktan kaçıyorsunuz ama çözüm sende.İlişkiye başladığınız zamanları düşün, o zamanki ruh halin ve davranışların nasıldı şimdi nasıl. Aynı biçimde onun davranışlarınıda düşün. Muhakkak kafanda bir ampul yanacaktır.

Bazı durumlarda ne kadar güçlü olursak olalım kaldıramayabiliyoruz ve isyanımız ya en yakınımızda olanlara karşı oluyor ya sağlık açısından gitgide zayıflıyoruz. Peki yaşadığın sıkıntıyı tek başına atlatmak zorunda kalmak yerine neden bir uzmandan yardım almayasın? İnan bana hiç tanımadığın birine bazı şeyleri anlatmak, yakın arkadaşlara anlatmaktan daha kolay.Ben 2 yıl önce ciddi manada hastalandım, bir kaşık çorba içemeyecek kadar kötüydü durum sonrasında bulantılar başladı. Midemde sorun olduğunu düşünüyordum meğer stressmiş sebebi.Anlattım, sebebini öğrendim ve 2 seansta rahatladım.Kendimi zaten iyi tanıyorum diye düşünürdüm ama artık olaylara farklı açılardanda bakmayı öğrendim.

Velhasıl canım, güçlü kadınlarız evet ama bazen kuyruğu zorla dik tutup kendimize ve sevdiklerimize zarar vermek yerine kendimizi yol göstericilere teslim etmemiz gerekiyor.
 
biliyorum ama nasıl yapıcağımı bilmiyorum işte. küçük süprizler yapıyorum, sürekli sarılıp öpüyorum, film alıyorum oturup izliyoruz falan ama bir değişiklik yok.

İşte onlar klasik yöntemler ama daha marjinal bir şey lazım, bugün psikoloğun ilk seansına gittim, peki biz evlenecek miyiz?, ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum, ikimize de iyi gelmiyor gibi bir başlangıç cümlesi işte. Ama yeniden dünyasının merkezine oturabilir misiniz orası şans malesef. Bu konuda cinsiyet ayırmıyorum çünkü yaptıklarınızı unutması mümkün değil fakat yeniden yapmayacağınıza inanması şart.
 
evet tam ihtiyacım olan bu sanırım. epey de salmıştım zaten =)
tam da bu bize olan canım =))
Ben de 9 yıllık bir ilişki sonucunda yeni evlenmiş biriyim.
Bu süre boyunca o kadar çok hem kaçan hem kovalayan oldum ki...
Ki 8 yıl önce parmağıma yüzüğü takmıştı.
Buna rağmen neler neler yaşadık.
Artık en son kaçan olduğumda, bütün kozları elime aldığımda dayanamadı evlendik.

Size tavsiye ettiğim şeyleri kendim yaptım, sonuç bu.
Bence bir ilişkide en en en önemli nokta, bir erkek sırtını kadına dayamayacak.
Bilecek ki, o kadın bir gün resti çekip gidebilir.
Bilecek ki, o kadın sevgisiyle her şeye katlanıyorsa, bunu yaptığı gibi de sevgisini ayaklar altına almaktansa yalnızlığı seçebilir.
Bilecek ki, o kadın olmadan dünya daha çekilmez bi yer olacak.
Bunları nasıl bilecek diyorsanız, o erkeğe sonuna kadar bağlı ama 'BAĞIMLI' olmayan bir kadın görerek öğrenecek.
Kendi kendine yetebilen, her şeyiyle kendini sevebilen, sevgisini de nefretini de belirten fakat duygularının esiri olmayan bir kadın.
Hiç zor değil, asıl kimliğinize, onun sizi değiştirmeden önceki halinize dönün yeterli.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…