- Konu Sahibi Yokuspokus
-
- #41
yanık ıcın cok gecmıs olsun yahu neler olmus oyle
yanık ıcın cok gecmıs olsun yahu neler olmus oyle
aman aman gercekten ucuz kurtulmussunuzÇok fazla şey art arda-üst üste oldu.
Teşekkür ederim. Diz kapağımın yan tarafına dökülmüştü, kot eklem yerinden kat kat olunca yanık tam işlemedi. Yarı yarıya kurtardım ucundan :) Yandı ama düzenli ilgilenince belirgin iz kalmayacak en azından.
Verdiģi cevap herseyi özetliyor işte"Ben alıştım zaten söz verilip tutulmamasına, sorun değil" filan dedim sitemvari. Bana "E alışkınsın sen işte" dedi. :)
Sinirlendim, bildiğin içime içime gücenme ile karışık sinirlendim ama üzerine hiçbir şey demedim. O zamandan beridir de sakinlik kaplıyım. Kendimi sorguluyorum durmuş. Neyi nasıl yaparımı düşünüyordum, onu da bir tutam bıraktım. Tepkisiz-hareketsiz arası bi haldeyim sakince.
bulunduğum noktaya hoş geldin ,HİSSİZLİK! Ben bunu tedaviyle aşmaya çalışıyorum .işe de yarıyor sanki ,yalnız bir yıllık tedavinin ardından :) bu hale getirenler utansın :) (babam hariç :):) Benim üzülecek yerim şimdilik kalmamış gibi. Aslında hissetmiyorum, üzülüp üzülmediğimi bilmiyorum.
Güler geçer miyim, pişman mı olurum göreceğiz artık. "Hayırlısı be gülüm" haline geldim sonunda :))
Bebeğim yaptığın iyilik görev olur derler. Galiba alışmış herkes ama sen artık bu oyunda bu rolü istemiyorsun. Burada bir isyan bayrağı çekmek belki radikal bir çözüm olabilir.Enteresan bir şekilde sakinim.
Koşmayı bıraktım.
İzliyor ve talep edilene, miskin halde katılıyorum.
Biraz da hissizleştim gibi.
Bugünün bir kısmını oğlanla ilgilenerek ve yer yer oyun oynayarak geçiştirdim.
Ondan önceki gün birkaç işi halletikten sonra oturdum karadelikler belgeseli izledim gecenin körü uyku kaçınca.
İyi geldi. Meğer bizim galaksinin ortasında bi karadelik varmış da biz onun etrafında dönüyormuşuz komple. Uzayla ilgilenmeyi bırakalı baya gelişme filan olmuş, hayret verici. Bu, en son hatırladığımda üzerine çalışılmakta olan bilindik bi teoriydi. Seneler önce adamlar ispatlamış ve ben sadece kendi hayatımın değil, bilimin filan da gerisinde kalmışım ya. Ama konu bu değil. Bu kafamdaki düşünce yoğunluğunu dağıtma-odak değiştirme çabalarımdan sadece biri.
Kafamın içi yoruldu be hanımlar, çok yoruldu.
Her şeyin üst üste gelmeye başladığı bir an vardır ya; onlardan birindeyim.
Kaç farklı parçaya bölünsem derken, olduğum yere oturup, hareket etmeme kararı aldım, ya da bıktım mı demeliyim? Bıktım yine galiba.
Eşim arabanın marş motorunu bozmuştu, onu tamirle geçirdi iki gününü izin alarak, çünkü ilgi alanı, fırsat bu fırsat parçayı sipariş etti ve işini ayarlayıp, arabasıyla babamın garaja kapanıp resmen aşk yaşadı.
O ara beni bi kırdı döktü zaten; güzellik olsun diye çaydır, yanında yemeliktir vb. bir şeyler yapıverdimdi; "Ben neyle uğraşıyorum, sen kayıntı derdindesin" diyerek azarı bastı.
Belki daha enerjik zamanımda olsam "Zıkkım ye, iyilik edende kabahat" cümleli bir girişle kendisine olayla ilgili hoş temennilerimi sunabilirdim ama tepki vermedim. Çünkü kafam doluydu.
Olayları tek tek anlatmak istemiyorum, baya alır çünkü.
Sadece mevcut tüm karmaşanın üzerine yeni sürüklemeler (Annemin yeni iş çıkarmaları), bir kaynar su yanığı ve regl de eklenmiş durumda. Ha bir de emrivaki bir yolculuk ve yolculuk öncesi alınan ve değiştirilen 4 araba lastiğinin de bir anda cepten çıkmasını ekleyelim.
Ben mi? Bana soran yok.
Niye sorsunlar, Gangsta uyar-erteler-yeniden planlar-olmazsa bekler.
Başımda yer yer yoklayan bi zonklama var.
O tarihi öbürünün üstüne koyuyorum, bakıyorum çakışıyor-biri geçiyor-öbürü istediğim gibi yetişmiyor.
Arada kardeşim ve babam var.
"Kendime kıydığım kadar, kimseye kıyamıyorum" gibi arabesk bi cümle kursam şuraya çok mu eğreti durur?
Üstü kapalı kalmış olabilir kızlar, anlamamanızı da anlarım, ne anlattım ben de bilmiyorum.
İçim, ruhum sıkıldı, öyle yazmak istedim.
Bana sadece "Geçer, değişir, yoluna girer, salla" filan deyin, yeter.
Annemi görüyorum sende.. Allah kolaylıklar versin..ben de bazen bu dünyaya belli görevleri yerine getirmek için,gelmiş gibi hissediyorum kendimi.
56 yaşındayım,her yere, herkese ben koşuyorum.gençliğimden beri böyle.eşinin vergi,banka işlerini hallet.anne babana bak.sağlık,hastane işleriyle uğraş.oğlanın arkasını topla.gelin de var,torun da geliyor,onun alışveriş işleri,evleri,koştur allah koştur.
kendi kendime diyorum ki;bütün bu işler bitince,benim de bu dünyadaki görevim bitecek ve öbür dünyaya göçeceğim.yani kendime vakit ayırmaya,dinlenmeye fırsat bulamadan.
senin hayat tarzını biraz kendiminkine benzetiyorum.mesela bu sene tatile çıkamadım ben.babam geçen kış çok hastalandı,hastanelerde kaldık.90 yaşında.bir de ölüm korkusu geldi. beni bırakıp bir yere gitmeyin diyor.
annemse tamamen kendi hayatına dönük yaşıyor.kaç senedir köyüne gidemiyormuş,babam yüzünden şikayet ediyor sürekli.
git anne babama ben bakarım dediğimde,gel burada bak diyor.sanki benim bir evim,eşim yok gibi.
bu pazar tartıştım kendisiyle.maddi manevi istekleri bitmediği için sitem ettim.zamanında oğluma baksaydın,çalışmama destek olsaydın,ben de sana verebilirdim dedim.şimdi de veriyorum ama yetmiyor ona.düzenli maaş gibi birşey istiyor.
ee benim bile düzenli maaşım yok ki,eşimden aldığım harçlıklardan sana veriyorum.
inan ki hiç pişmanlık duymuyor. bakmadın diyorum.öyle birşey hatırlamıyorum diyor.bir hafta gitmezsem,bana surat yapan ,gönül koyan insanlar,diğer kardeşime gelice gitsin tabi tatil hakkıdır diyorlar.
neyse çok uzun yazdım.özetle,kimse kıymet bilmiyor.eşim bile zamanında yaptığım fedakarlıklar için
yapmasaydın,diyebiliyor.evlat denilen şey zaten nankör.
şu hayatta kendim için yaptığım tek iyi şey,4-5 yıldır resim kurslarına katılmak oldu.bu sene sınavı da kazanıp,bir üst seviyeye geçtim.ona bile ne işin var oralarda bu yaştan sonra diyorlar.
Verdiģi cevap herseyi özetliyor işte
Bir küslük bir tavir olmayacaginı biliyor o yüzden de cekinmiyor birseyden
Aile problem oldu mu zor hersey
Bence bu sefer annenin yaptıģından dersini iyicene aldin o yuzden bu suskunluğun
bulunduğum noktaya hoş geldin ,HİSSİZLİK! Ben bunu tedaviyle aşmaya çalışıyorum .işe de yarıyor sanki ,yalnız bir yıllık tedavinin ardından :) bu hale getirenler utansın :) (babam hariç :)
Bence pişman olmazsın çünkü fırsatını bulduğun an istediğin şeyi yapmaya devam edeceksin . Vazgeçme yeter ..
ben de bazen bu dünyaya belli görevleri yerine getirmek için,gelmiş gibi hissediyorum kendimi.
56 yaşındayım,her yere, herkese ben koşuyorum.gençliğimden beri böyle.eşinin vergi,banka işlerini hallet.anne babana bak.sağlık,hastane işleriyle uğraş.oğlanın arkasını topla.gelin de var,torun da geliyor,onun alışveriş işleri,evleri,koştur allah koştur.
kendi kendime diyorum ki;bütün bu işler bitince,benim de bu dünyadaki görevim bitecek ve öbür dünyaya göçeceğim.yani kendime vakit ayırmaya,dinlenmeye fırsat bulamadan.
senin hayat tarzını biraz kendiminkine benzetiyorum.mesela bu sene tatile çıkamadım ben.babam geçen kış çok hastalandı,hastanelerde kaldık.90 yaşında.bir de ölüm korkusu geldi. beni bırakıp bir yere gitmeyin diyor.
annemse tamamen kendi hayatına dönük yaşıyor.kaç senedir köyüne gidemiyormuş,babam yüzünden şikayet ediyor sürekli.
git anne babama ben bakarım dediğimde,gel burada bak diyor.sanki benim bir evim,eşim yok gibi.
bu pazar tartıştım kendisiyle.maddi manevi istekleri bitmediği için sitem ettim.zamanında oğluma baksaydın,çalışmama destek olsaydın,ben de sana verebilirdim dedim.şimdi de veriyorum ama yetmiyor ona.düzenli maaş gibi birşey istiyor.
ee benim bile düzenli maaşım yok ki,eşimden aldığım harçlıklardan sana veriyorum.
inan ki hiç pişmanlık duymuyor. bakmadın diyorum.öyle birşey hatırlamıyorum diyor.bir hafta gitmezsem,bana surat yapan ,gönül koyan insanlar,diğer kardeşime gelice gitsin tabi tatil hakkıdır diyorlar.
neyse çok uzun yazdım.özetle,kimse kıymet bilmiyor.eşim bile zamanında yaptığım fedakarlıklar için
yapmasaydın,diyebiliyor.evlat denilen şey zaten nankör.
şu hayatta kendim için yaptığım tek iyi şey,4-5 yıldır resim kurslarına katılmak oldu.bu sene sınavı da kazanıp,bir üst seviyeye geçtim.ona bile ne işin var oralarda bu yaştan sonra diyorlar.
sen kitap yazsana
Yapamadıkların için kendini suçlamak yerine daha da kuvvetli sarıl amacına ,Bu sayede kendini yipratmadan hedefini gerçekleştirmek üzere daha sağlam ilerlersin. Boşversene yaa ,belki yarın ölüp gidicez ,bu kadar yüklenme kendine .hayatın güzel taraflarını yasa :)O kadar şey olup bitiyor çevremde, ben yapamadıklarım için kendimi suçluyorum. "Onlara bu fırsatı veren benim, benim zaaflarım, ben katı durmalıydım ailem de olsa" diyorum. Bu hale kendi kendimi getirdim. Onları suçladığım zamanı geçtim, sıra bende, daha kendime vereceğim hesabımı "Niye müsaade ediyorsun" diye. :)
Ailenin küçüğü olarak doğmayı isterdim.
Bebeğim yaptığın iyilik görev olur derler. Galiba alışmış herkes ama sen artık bu oyunda bu rolü istemiyorsun. Burada bir isyan bayrağı çekmek belki radikal bir çözüm olabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?