Maalesef ki bu tarz şeyleri yadırgayan, yadırgamakla yetinmeyip kendinde hakaret hakkı gören bir toplumda yaşıyoruz. Bu bir seçim değil, içten gelen, bıççaksırtı hormonal bir durumdur. Oysa ki her insanın hakkı hissettiğini dilediğince yaşamak, baskılamak ne kadar zor. Bu insanlar 2 saat sevmediği birine katlanıp, güleryüzlü rolü yapıp 2 saat aynı ortamda duramaz ama ömür boyu birinin kendini maskelemesini bekler.
Siz belki mecburen belki isteyerek içinizi gizlemeyi seçmişsiniz, kolaylıklar diliyorum. Kendinizi tutabildiğiniz yere kadar gider, tutamaz ya da kararınızı değiştirecek olursanız zor olacaktır ama mutlu olacaksanız hissettiğiniz gibi yaşayın.
Çocuk diyen arkadaşlar olmuş, çocuğa karşı ebeveyn duygularınız aktif olur ama sanmıyorum ki anne, baba gibi cinsiyet ayrımlı bir duygu oluşsun. Yine de tabii ki bir çocuğa çok iyi bakabilir, onu sevebilirsiniz.
Ama yine de tercih ederseniz siz bilirsiniz.
Ben 40 yaşından sonra daha fazla kimliğini saklayamayıp işini gücünü bırakıp o tarzda yaşamaya başlayan insan gördüm.
Ama şu da var ameliyatı düşünen hastalarla çok derin psikolojik seanslar, emin olup olmadıklarına dair testler yapılıyormuş. Belki bir nebze sınırda değilsinizdri değişebilir, deneyin derim. En azından ya kesin erkeksi hissettiğinizi ya da kadınsı hissedebileceğinizi öğrenirsiniz.
Her şekilde kolaylıklar diliyorum size.